7 दिलेया च सैंमैं ङए ल्हागिर ओंसों छ्याँब तना बिलेया ङइ ख्रीष्टए उँइँर च सैमैं तो धोंइ आङ्हाँइमुँ।
चमैं बैरु पखबै लिउँइँ स्वर्गदूत घ्रिइ बिइ, “क्हेमैंए ज्यु जोगेबर न्हेह्याद्, लिग्याँ तोसि आङ्ह्योद्, धै ब्याँसिर खनिरै आराद्। क्हेमैं आसिरिगे बिसि कोंउँइँ न्हेह्याद्।”
दिलेया लोतए प्ह्रेंस्योइ लिउँइँ तोसि सदोमउँइँ ङ्ह्योमा च चजए त्हो तयाइ।
सै न्होरइ म्हिलाइ शत्तुरमैंए योउँइँले जोगेल् खाँम्, दिलेया ङ्हाँदुमैंलाइ बिस्याँ खाबज्यै आहौदि।
क्ह्रोंसेंन्बै ताँ किंनु, धै च आचुँन्; सिरसुबास मुँब नेरो ताँ क्होबै म्हि तदु।
क्हेमैंइ ताँन् ह्युल योंनाबिलेया ह्रोंस नास तयाइ बिस्याँ तो फायदा तम् रो? म्हिइ ह्रोंसए सोए साटोरि तो सै पिंल् खामुँ?
छ बिब् थेसि च कनइ ह्रोंसए बख्खु भ्योंवासि येशू ङाँर प्रखइ।
“ङए लिलि खब्मैंइ ह्रोंसए आबा, आमा, प्ह्रेंस्यो, प्हसेमैं, अलि-अङाँमैं नेरो ह्रोंसए ज्यु या तो धोंइ आङ्हाँ बिस्याँ च ङए चेला तल् आखाँ।
छतसि क्हेमैंए न्होंरि खाबइ ह्रोंसने मुँबै तोन्दोंरि सै आवथें च ङए चेला तल् आखाँ।
“च बेमान लबै नाइकेइ छले असामिमैंए छे च्युगुदे लमिंइ बिब् सेसि च क्ल्हेइ नाइके बाठो मुँन बिसि सेइ। तलेबिस्याँ चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ ह्रोंसए थुमैंने के लमा चारबै ह्वे योंबै परमेश्वरए सन्तानमैं भन्दा बेल्ले बाठो तम्।
धै म्रेंनाले चब् चबै लिउँइँ, चमैंइ क्यु झाज योंरिगे बिसि गहुँए बोरामैं मा ङ्युँइर भ्योंवाइ।
मोशाइ मिश्र ह्युलर्बै ताँन् सै न्होर योंब् भन्दा ख्रीष्टए ल्हागिर आगुइ स्यारलै सैदिइ टिब थेबै ताँ मैंइ, तलेबिस्याँ परमेश्वरउँइँले लिउँइँ योंबै इनाम चइ ङ्ह्योरिल।