16 क्हेमैंलाइ छ्ह पिंबै परमेश्वरए ताँ भोंन्ले क्हाथेंन्। छले क्हाथेंस्याँ येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइर ङइ क्हेमैंए ल्हागिर लबै दुःख छलेन् खेरो आह्याना बिसि ङए सैं तोंब्मुँ।
ओ याहवेह, क्हिजी ङिलाइ जोगेमिंम् बिबै ताँ ङइ थेबै म्हि च्होंर बिइमुँ। ङए सुँइ चु ताँ आपोंन्ले टिल् आखाँ बिसि क्हिजी छेनाले सेइमुँ।
ओ परमेश्वर, ङ फ्रेंसि तब् ओंनोंबै क्हिजी ङलाइ लोमिंइमुँ, छतसि क्हिजी लबै औदिबै केमैंए बारेर तिंयाँबै त्हिंइ समा ङइ बिप्रइमुँ।
छतसि ङइ क्हेमैंने मिछु खैबर बिबै ताँ त्हिंइर बिमिंन्। धै ङइ क्हेमैंने खाबज्यै आथेल्ले बिबै ताँ क्हेमैंइ ताँनइ थेल्ले धिंए प्हेंउँइँले बिमिंन्।
“छतसि ङइ क्हेमैंने बिमुँ, खाबइ म्हिमैंए उँइँर ‘येशू ङए प्रभु ग’ बिमुँ, च म्हिलाज्यै या परमेश्वरउँइँले कुल्मिंबै म्हिए च्हजी परमेश्वरए स्वर्गदूतमैं उँइँर ‘चुम् ङए म्हि ग’ बिब्मुँ।
दिलेया परमेश्वरए प्ल्हजी मत्त्रे छ्ह पिंमुँ, छाबै के म्हिमैंए भोंइ लल् आखाँ। ङइ क्हेमैंने बिरिबै ताँमैं परमेश्वरए प्ल्हउँइँले योंबै खोंयोंइ आखाँबै छ्हर्बै ताँ ग।
सिमोन पत्रुसइ बिइ, “ओ प्रभु, क्हिनेन् खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै ताँमैं मुँ। ङि खाबै ङाँर ह्याब?
“ओ आघें-अलिमैं, अब्राहामए सन्तान्मैं, नेरो परमेश्वर म्हाँदिबै अरू ह्रेंर्बै म्हिमैं! परमेश्वरजी ङ्योए ङाँर्न चु जोगेमिंबै ताँ कुल्मिंइँमुँ।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइर क्हेमैंलाइ तोइ छ्याब् आरेब लमिंरिगे बिसि खीजीन् लिउँइँ समा क्हेमैंए बिश्वासर भोंब लमिंब्मुँ।
छतसि तोक्दिबै क्ल्ह्योर आफेनेन् समा ङ न्हेम्। खैंर मुड्किइ ल्हिब्मैंइ धोंले ङ मुड्किइ आल्हि।
तोगो समा क्हेमैंइ ङि छेनाले आसेइमुँ, दिलेया लिउँइँ ङ्योए प्रभु येशू युबै त्हिंइर ङिलाइ क्हेमैंइ छेनाले सेब्मुँ। क्हेमैं म्रोंसि ङि ङ्हो लोंब् धोंले च्हमा ङि म्रोंसि क्हेमैं या ङ्हो लोंब्मुँ।
परमेश्वरजी ङने चर ह्याद् बिबइले ङ ह्याइ। ङइ लरिबै के खेरो आह्यारिगे बिसि खाबज्यै आसेल्ले चर्बै चिब्मैंने मत्त्रे ङइ अरू ह्रेंमैंलाज्यै बिमिंबै सैं तोंबै ताँमैंए बारेर बिइ।
छतसि ङ न्हुँ खइमुँ! ङए सैंरम् क्हेमैंए ल्हागिर ङइ के लब फाक्कर्न तइ ङ्हाँइमुँ।
छले क्हेमैंइ ज्ञान नेरो बुद्धि योंसि छ्याँबै ताँ सेल् खाँरिगे, धै येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइर क्हेमैंने तोइ छ्याब् आम्रोंरिगे।
परमेश्वरजी क्हेमैंए न्होंरि छ्याँबै के तों लइ, खीजीन् येशू ख्रीष्ट युबै त्हिंइ समा च के नुमिंब्मुँ बिसि ङइ बिश्वास लइमुँ।
तो तलेया ङ्योए प्रभु येशू युमा खीए उँइँर राबै त्हेर ङिए इनाम योंबै आशा, सैं तोंबै ताँ क्हेमैंन् ग। धै क्हेमैं म्रोंसि ङि थेब् प्हैंबै क्रेगि योंब्मुँ।
छतमा ङए सैंइ ङलाइ सुखन् आपिं। धै “दुष्टइ क्हेमैंलाइ बिश्वासउँइँले स्योवासि ङिइ लबै दुःख खेरो ह्याम् उ?” बिब् ङ्हिंसि क्हेमैंए बिश्वास कति थेब् मुँन बिसि क्होबर ङइ तिमोथी कुल्मिंब् ग।
परमेश्वरए ताँ सोगों मुँ धै खोंयोंन् बिलै के लरिम्, धै चु धार ङ्हिं मुँबै सेलाँ भन्दा छ्यारब् तम्। चुइ सो नेरो प्ल्हलाइ, चए जोर्नि-जोर्नि नेरो ह्रुइबए टों समा भाग भाग लसि क्योंजा चोंजा तल्ले थोंसि सैंर्बै ताँ नेरो बिचार जाँच लल् खाँम्।
तलेबिस्याँ क्हेमैंइ परमेश्वरए खोंयोंइ तरिबै सोगों बचनउँइँले खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ। चु छ्ह क्हेमैंए आबा-आमाउँइँले योंब आङिं, खोंयोंन् बिलै तरिबै सोगों बचनउँइँले छारा तसि क्हेमैं फिइमुँ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै बचन ओंसों ओंनोंन् मुँल। खीए बारेर ङिइ थेइमुँ, ङिए मिइन खीलाइ म्रोंइमुँ, ङिए योइन छुइमुँ।
पबित्र प्ल्ह नेरो प्ह्रेंस्योइ खीने बिइमुँ, “यु”। चु ताँ थेबै म्हिमैंज्यै या छलेन खीने “यु” बिल् त्हुम्। क्यु पिब्मैं क्यु मूलर खरिगे। छ्ह पिंबै क्यु थुँदा ङ्हाँब्मैंइ छलेन् थुँरिगे।