11 झाइले ताँनइ परमेश्वर आबाए मान तबै ल्हागिर “येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग” बिसि म्हाँदिब्मुँ।
“ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आप्लेन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्,” बिसि याहवेहजी ङए प्रभुने बिइमुँ।
छतसि ओ याहवेह, अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोर ङ क्हिए मिं थेब लब्मुँ, धै क्हिए मिं क्वेब्मुँ।
“छतसि खाबइ म्हिमैंए उँइँर ‘ङ येशूए म्हि ग’ बिमुँ, ङज्यै या ङए स्वर्गर मुँबै परमेश्वर आबाए उँइँर ‘चु म्हि ङलन् ग’ बिब्मुँ।
तिंयाँ बेथलेहेम बिबै दाऊदए नाँसर क्हेमैंए ल्हागिर मुक्ति पिंबै म्हि फिइमुँ। खीन परमेश्वरजी कुल्मिंबै प्रभु ख्रीष्ट ग।
छान् तलेया यहूदी चिबनाँब्मैंए न्होंरि ल्हें म्हिइ येशूए फिर बिश्वास लइ। दिलेया चमैं फरिसीमैंने ङ्हिंसि “म्हि च्हों धिंउँइँले तेवाम् उ?” ङ्हाँसि खेंमैंइ येशूए फिर बिश्वास लबै बारेर खाबने या आबिमल।
क्हेमैंइ ङने ‘गुरु’ नेरो ‘प्रभु’ बिमुँ। चु क्हमैंइ ठिकन् बिम्, तलेबिस्याँ ङ चन् ग।
ङ क्हेमैंए प्रभु नेरो गुरु तसेया ङइ क्हेमैंए प्हले ख्रुमिंइँमुँ बिस्याँ क्हेमैंज्यै या घ्रिइ-घ्रिए प्हले ख्रुमिंल् त्हुम्।
क्हेमैंइ ङए मिंर तो ह्रिलैया च्हउँइँले आबाए मान तरिगे बिसि क्हेमैंइ ह्रिबै सैमैं ङइ पूरा लमिंब्मुँ।
येशूजी चने बिइ, “खाबइ ङलाइ म्हाँया लमुँ, चइ ङए ताँ ङिंमुँ, धै ङए आबाजी चलाइ म्हाँया लब्मुँ, झाइले आबा नेरो ङ च ङाँर युसि चने बालु टिब्मुँ।
चु ताँ बिल् खाँबै लिउँइँ येशूजी स्वर्गउँइँ ङ्ह्योसि बिइ, “ओ आबा, क्जिजी तोक्दिबै त्हे तखइमुँ। च्हइ क्हिए थेबै मान उँइँमिंरिगे बिसि च्हए थेबै मान तल् पिंन्।
छबिमा थोमाइ खीने “ओ ङए प्रभु, ओ ङए परमेश्वर!” बिइ।
तलेबिस्याँ खैले म्हिमैंइ परमेश्वर आबाए मान लमुँ, छलेन ताँन् म्हिमैंइ खीए च्हए मान लरिगे। च्हए मान आलब्मैंइ च्हलाइ कुल्मिंबै आबालै या मान आल।
“येशून् परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग बिबै म्हिलाइ च्हों धिंउँइँले तेवाल त्हुम्,” बिसि यहूदीमैंइ ओंसों ओंनोंन् मत लल। छतसि चए आबा-आमा यहूदी चिबनाँब्मैं म्रोंसि ङ्हिंसि
येशू ख्रीष्टउँइँले छिं ङ्हाँल् लबै सैं तोंबै ताँ परमेश्वरजी इस्राएलीमैंलाइ बिइ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। (येशू ख्रीष्टन् ताँनए प्रभु ग।)
छतसि तारे इस्राएलर्बै ताँन् म्हिमैंइ चु ताँ छेनाले क्होरिगे: क्हेमैंइ क्रूसर च्योवाबै चु येशून् परमेश्वरजी ताँन् म्हिमैंए प्रभु नेरो जोगेमिंबै म्रुँ ख्रीष्ट लमिंइँमुँ।”
परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “याहवेहजी बिइमुँ, ङ खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्व ग। छतसि ताँन् म्हिमैंइ ङलाइ फ्योब्मुँ, ताँनइ ङए मिं थेब् लब्मुँ।”
तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्ट सिब्मैं नेरो सोब्मैंए प्रभु तबै ल्हागिर सिसि धबै सोगों तइ।
झाइले अरू ह्रेंमैंज्यै या परमेश्वरजी पिंबै ल्हयो योंसेरो खीए मिं थेब् लरिगे बिसि ख्रीष्ट युब् ग। चु ताँए बारेर परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “ङइ अरू ह्रेंमैंए म्हाँजोरि क्हिए मिं थेब् लब्मुँ, झाइले क्हिए मिंर भजन प्रिंब्मुँ।”
छतसि क्हेमैंइ चु ताँ क्होरिगे बिब ङए सैं मुँ, परमेश्वरए प्ल्हउँइँले पोंबै म्हिइ येशूलाइ स्यारल् आखाँ, झाइले अर्को ताँ पबित्र प्ल्हउँइँले मत्त्रे “येशून् प्रभु ग” बिल् खाँम्।
ओंसोंबै म्हि सउँइँले बनेबै पृथ्बीर्बै म्हि ग, लिउँइँबै म्हि स्वर्गर्बै म्हि ग।
ङ्योए ल्हागिरि घ्रि मत्त्रे परमेश्वर आबा मुँ। खीजीन् तोन्दोंरि सै बनेइ, छतसि खीए ल्हागिर्न ङ्यो सोम्। धबै ङ्योए ल्हागिरि प्रभु घ्रि मत्त्रे मुँ, खी येशू ख्रीष्ट ग। खीउँइँलेन् ताँन् सैमैं तखइ, धै खीउँइँलेन् ङ्यो सोल् योंम्।
क्हेमैंइ ख्रीष्टउँइँले परमेश्वरए फिर बिश्वास लइ। परमेश्वरजी ख्रीष्टलाइ सिबउँइँले धबै सोगों लमिंसि बेल्ले थेबै मान पिंइ, छतसि क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास नेरो आशा थेंल् खाँइ।
येशून् परमेश्वरए च्ह ग बिब्मैं परमेश्वरने घ्रिन् तसि टिम्, धै परमेश्वर चमैंने घ्रिन् तसि टिम्।
च म्हिमैंइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँले पोंम् उ आपों बिसि क्हेमैंइ खैले ङो सेम् बिस्याँ, “येशू ख्रीष्ट म्हि तसि युइ,” बिब्मैंने परमेश्वरउँइँले युबै प्ल्ह तम्।
“येशू ख्रीष्ट म्हि तसि चु ह्युलरि युब आङिं” बिसि भाँड्याल् म्हैबै म्हिमैं खन्तोंदोंन् खइमुँ। चुमैंन् स्योलिबै ताँ बिब्मैं नेरो ख्रीष्टए बिरोधीमैं ग।
“शैतान दुष्टए फिर ट्होगों तब्मैंलाइ ङइ फोस्रे ब्योंबै क्वें खिमिंब्मुँ। झाइले छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिथेंबै कितबउँइँले ङइ चए मिं मेटिरिब आरे। ङए आबाए उँइँर नेरो खीए स्वर्गदूतमैंए उँइँर ‘च ङल् ग’ बिसि ङइ ग्वाइ पिंब्मुँ।