30 ङइ ओंसों दुःख योंब क्हेमैंइ म्रोंइमुँ, अझै छाबन् दुःख योंरिइमुँ बिब क्हेमैंइ थेइमुँ। छले ङइ योंब् धों तबै दुःखरै या क्हेमैं ङने बालु प्रइन मुँ।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
येशू ख्रीष्टए सैं तोंबै ताँ ङइ बिप्रबै लमा ङ झेलर च्युवाब् ग बिसि दरबारर्बै सिपाइमैं नेरो ताँन् म्हिमैंइ सेइमुँ।
ङए सैं न्होंर ख्रीष्टजी थेंमिंबै भोंउँइँले ङ खैबै दुःखन् तलेया चु के लम्।
क्हेमैं कलस्सिथेंमैं, लाउडिकियाथेंमैं नेरो ङ खोंयोंइ या आम्रोंब्मैं ताँनए ल्हागिरै या ङइ बेल्ले दुःखले के लइमुँ बिबै ताँ क्हेमैंइ सेरिगे बिब ङए सैं मुँ।
क्हेमैं ङाँर खब् भन्दा ओंसों फिलिप्पीमैंइ ङि म्हि आच्हिसि बेल्ले दुःख पिंब क्हेमैंइ सेइमुँ। छलेन क्हेमैंए सहररै या बिरोध लब्मैं ल्हें तनाबिलेया परमेश्वरजी ङिए सैं भोंब् लमिंबइले ङिइ क्हेमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिल् योंइ।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिर बिश्वासर भोंब् तद्। चुए ल्हागिर्न परमेश्वरजी क्हिलाइ त्हाँब् ग, चु ताँए बारेर्न क्हिइ लबै बिश्वासए ग्वाइ क्हिइ ल्हें म्हिमैंए उँइँर पिंल।
ङए छ्हर खैतबै दुःख तलेया ङइ सैदिइ। धै ङइ लल् त्हुबै के छेनाले लइ। छले ङए फिर खैतबै दुःख तलेया ङइ बिश्वास लब आपि।
ङ्योए खागु च्हौ ल्हें म्हि साक्षि मुँबइले, ताँन् खालर्बै दुःख नेरो ङ्योलाइ क्होइ थेंबै पाप स्योवासि तौदिबै क्ल्ह्योर आफेन् समा ङ्यो ढुक्कले न्हेले।
तलेबिस्याँ पापए बिरोधर नेल् त्हुमा क्हमैं सिलन् त्हुबर आफेइमुँ।
ङ्योए अलि-अङाँमैंइ क्यु च्हजए को नेरो खेंमैंइ पिंबै ग्वाइउँइँले च दुष्टए फिर ट्होइमुँ, तलेबिस्याँ खेंमैंए ज्युए म्हाँया आलल्ले चमैं सिबरै या तयार मुँल।