13 येशू ख्रीष्टए सैं तोंबै ताँ ङइ बिप्रबै लमा ङ झेलर च्युवाब् ग बिसि दरबारर्बै सिपाइमैं नेरो ताँन् म्हिमैंइ सेइमुँ।
पावलइ बिइ, “तिस्यार्न मुरिद् उ ल्हें त्हेर्न मुरिद्, चु सँउँलिमैं पिसि, क्हि मत्त्रे आङिं, तिंयाँ ङए ताँ थेब्मैं ताँन् ङ धोंबन् तरिगे बिसि ङ परमेश्वरने प्राथना लम्।”
झाइले चमैं त्होंह्याबै लिउँइँ, “चु म्हिइ झेलर च्युल् त्हुब नेरो सैल् त्हुबै के तोइ आलइमुँ,” बिसि खें-खेंमैंए न्होंर्न ताँ लइ।
सोंरो लिउँइँ पावलइ चर्बै यहूदीमैंए चिबनाँब्मैं हुइसि खागु लइ। चमैं खागु तबै लिउँइँ पावलइ चमैंने बिइ, “ओ अलिमैं, ङ्योए ह्युलर्बै म्हिमैं नेरो ङ्योए खेमैंए रोसमैंए बिरोधर ङइ तोइ आछ्याँबै के आलल। दिलेया म्हिमैंइ ङ यरूशलेमर क्हासि रोमीमैंए योर पिंवाइमुँ।
छतसि ङइ क्हेमैंने त्होसि चु ताँमैं क्होमिंबर क्हेमैंलाइ हुइब् ग। तलेबिस्याँ ‘परमेश्वरजी मुक्ति पिंबै म्रुँ ख्रीष्ट कुल्मिंब्मुँ,’ बिसि ङ्यो इस्राएलीमैंइ आशा थेंइमुँ। झाइले च म्रुँ युल् खाँइ बिसि ङइ बिप्रबइले ङ चु सँउँलिइ फैथेंइँमुँ।”
पावल ङ्हिंदि समा ह्रोंसए खर्जर्न रोमर टिइ, धै च ङाँर खब्मैं ताँनलाइ खिइ मान लमल।
छतसि ङ पावल क्हेमैं अरू ह्रेंमैंए ल्हागिर प्राथना लम्। ख्रीष्ट येशूजी पिंबै के लबइले ङ झेलर मुँ।
प्रभुए ल्हागिर के लबइलेन् ङ झेलर टिल् त्हुइमुँ, दिलेया ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ: क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं ग। छतसि क्हेमैं छ्याँबै बानि ब्योरउँइँले छ्ह थोद्।
धै ङइ खैले पोंल् त्हुम् छलेन आङ्हिंन्ले पोंल् खाँरिगे बिसि ङए ल्हागिरै या प्राथना लमिंन्।
ङइ ओंसों दुःख योंब क्हेमैंइ म्रोंइमुँ, अझै छाबन् दुःख योंरिइमुँ बिब क्हेमैंइ थेइमुँ। छले ङइ योंब् धों तबै दुःखरै या क्हेमैं ङने बालु प्रइन मुँ।
ङइ क्हेमैंलाइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए सैंर थेंइमुँ। ङइ क्हेमैं ताँनए ल्हागिर छले मैंब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी दयाम्हाँया लसि खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ जोगेबै के ङलाइ पिंइ, धै ङ झेलर मुँमा बैरु मुँमा क्हेमैं चु केर ङने बालुन् प्रल।
चुर्बै ताँन् बिश्वासीमैंइ, खासगरि रोमी म्रुँए दरबारर मुँबै बिश्वासीमैंइ, क्हेमैंलाइ जय मसीह बिमिंइमुँ।
ङइ चु सैं तोंबै ताँ अरू म्हिमैंने बिमिंबै लमा ङ अप्रादिमैं धोंले सँउँलिइ फैसि दुःख नोल् त्हुइमुँ। दिलेया परमेश्वरए ताँम् खाबज्यै या फैथेंल आखाँ।