12 ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैंइ चु ताँ सेरिगे बिसि ङए सैंर ङ्हाँइमुँ: तो ताँ बिस्याँ, ङइ योंबै दुःखमैंइ लमा सैं तोंबै ताँ खन्तोंदोंन् फेनेबै के तइमुँ।
म्रुँइ ओंसोंन् बिब् धोंले अदार (फागुन) बिबै च्युसे ङ्हिं म्हैनर्बै च्युसे सोंगैंर प्ह्रिछ्यार प्ह्रिब् धोंलेन् लबै त्हे तखइ। च त्हिंइर यहूदीमैंए शत्तुरमैंइ यहूदीमैं खेंमैंए न्होंर थेंल् योंबै आशा लल, दिलेया उल्टोन् चमैं यहूदीमैंए न्होंर टिल् त्हुबै त्हिंइ तइ।
क्ह्रोंसेंन् म्हिमैंने क्हिए ह्रिस खमा क्हिए मिंन् थेब् लब्मुँ; झाइले क्हिए ह्रिसउँइँले सोब्मैंइ आछ्याँबै के लब पिवाब्मुँ।
याहवेह ताँन् देवतामैं भन्दा थेब मुँन बिसि ङइ तोगो सेइ, तलेबिस्याँ मिश्रीमैंइ इस्राएलीमैंए फिर आछ्याँबै के लमा खीजी चमैंलाइ जोगेमिंइ।”
दिलेया चमैंने सैं तोंबै ताँ बिबै मौका च त्हेर क्हेमैंइ योंब्मुँ।
च त्हेर प्हुँयाँबै चेलामैंइ खन्तोंदोंन् ह्यासि येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रइ।
परमेश्वरलाइ म्हाँया लब्मैं नेरो खीए सैंर मैंब् धोंले लरिगे बिसि त्हाँब्मैंए ल्हागिर खीए पबित्र प्ल्हजी तोन्दोंरि सैर छ्याँबन् लमिंम् बिब ङ्योइ सेइमुँ।
दिलेया चु ताँन्दुःख ङ्योए फिर तनाबिलेया ङ्योलाइ म्हाँया लबै ख्रीष्टउँइँलेन् ङ्यो चु ताँन् सैए फिर ट्होगों तइमुँ।
तलेबिस्याँ येशूउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रबै ल्हागिर ओंसोंउँइँले तोगो समा क्हेमैंइ ङलाइ ल्होसिन् मुँ। चु ताँर ङइ धन्यबाद पिंम्।
ङइ क्हेमैंलाइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसए सैंर थेंइमुँ। ङइ क्हेमैं ताँनए ल्हागिर छले मैंब ठिक मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी दयाम्हाँया लसि खीउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ जोगेबै के ङलाइ पिंइ, धै ङ झेलर मुँमा बैरु मुँमा क्हेमैं चु केर ङने बालुन् प्रल।
तिमोथी खैबै म्हि जा बिसि क्हेमैंज्यै सेइमुँ। खैले च्हइ ह्रोंसए आबाइ बिब् धोंले के लमुँ, छलेन तिमोथीइ येशूए सैं तोंबै ताँ बिप्रबै केर ङलाइ ल्होमिंइ।
ओंसों ङ माकेडोनिया ह्युलउँइँले ह्यामाइ या घ्याँ खर्ज पिंसि ङलाइ क्हेमैंइ ल्होइ, अरू खाबज्यै आल्हो बिब क्हेमैं फिलिप्पीथेंमैंइ सेइमुँ।
ओ ङइ भर लल् खाँबै ङए थु, ङ क्हिने बिमुँ: “च च्हमिरिमैंलासे या ल्होब्रें लद्।” तलेबिस्याँ सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रबै केर ङ, क्लेमेस नेरो अरू थुमैंने बालुन् चुमैंज्यै या बेल्ले के लइमुँ। चुमैंए मिं खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै कितबर मुँ।
छतसि ताँन् क्ल्ह्योजरे मुँयुँमैंइ ह्रिस आखल्ले, तोइ गनगन आलल्ले आछ्याँबै के आलबै यो क्वेसि प्राथना लरिगे बिब ङए सैं मुँ।
ङइ चु सैं तोंबै ताँ अरू म्हिमैंने बिमिंबै लमा ङ अप्रादिमैं धोंले सँउँलिइ फैसि दुःख नोल् त्हुइमुँ। दिलेया परमेश्वरए ताँम् खाबज्यै या फैथेंल आखाँ।
ताँन् म्हिमैंइ प्रभुए ताँ थेल् योंरिगे बिसि प्रभु ङए ङाँर रायुइ, धै खीए ताँ बिबै ल्हागिर ङलाइ भों पिंइ। छतसि ङ सिंहए सुँउँइँले स्योरसि खल् खाँइ।