3 تٛع اٛنْ نغَطُ کٛو طُمٜ ندٜرْ يِدّٜ حٛورٜ کٛو ندٜرْ مَنْغُ حٛورٜ، اَمَّا ندٜرْ لٜسْنُکِ حٛورٜ کٛو مٛيٜ حٛشَّ بَنْدِرَاوٛ مُوطُمْ ٻُرِيمٛ؞
اٜ مِ وِعَعٛنْ، جَٻٛووٛ شٜىٰدٜ لٜيْدِ اٛنْ حٛوتِي وُرٛ اٛ جَافَنَاطٛ حَکّٜ مَاکٛ، اَمَّا فَارِسَنْکٜىٰجٛ اٛنْ يَافَنَاکَ؞ نغَمْ کٛو مٛيٜ مَوْنِنْطٛ حٛورٜ مُوطُمْ اٛ ڤَمْطِنْتٜىٰطٛ، ندٜنْ لٜسْتِنْطٛ حٛورٜ مُوطُمْ بٛو اٛ مَوْنِنْتٜىٰطٛ؞»
نجٛغٛوتِرٜىٰ، نغِطِندِرٜىٰ بٛ بَنْدِرَاٻٜ، کٛکّٜىٰ يِمْٻٜ مَنْغُ بٛ ٻٜ ٻُرِيعٛنْ؞
اٜنْ نغَطُ جٛنْدٜ مٜىٰطٜنْ نٛ حَانِ بٛ يِمْٻٜ جٛوطٛتٛوٻٜ ندٜرْ جَيْنغٛلْ؞ تٛع اٜنْ نجَرُ يَرٜيَرٜىٰجِ ڤٛوطٛوجِ جٛنْدٜ مٜىٰرٜ، تٛع اٜنْ نغَطُ نجٜىٰنُ، تٛع اٜنْ نغَطُ حَلّٜىٰندٜ، تٛع اٜنْ کَٻْدُ اٜ يِمْٻٜ کٛو نَنٜنْ لَوْلِيرُ مَٻّٜ؞
اَمَّا يِمْٻٜ غِطَنْٻٜ کٛعٜ مَٻّٜ تَنْ غَݧُٻٜ غٛونغَ تٛکِّ کٛ وٛوطَا، ٻٜ کَوْرَيْ اٜ مٛنّٜرٜ اَللَّه اٜ حَلْکٜرٜ مَاکٛ؞
نغَمْ مِنْ وٛنِ ٻُرْطٛ فَمْطُکِ ندٜرْ لِلَاٻٜ مَاکٛ؞ مِ حٜوْتَايِ مَا مِ نٛدّٜىٰ لِلَاطٛ مَاکٛ، نغَمْ مِ تٛرِّي کَوْتَلْ يِمْٻٜ اَللَّه؞
نغَمْ حَا جٛونِ اٛنْ نغَطَ جٛنْدٜ اِرِ ندٜ يِمْٻٜ دُونِيَارُ؞ تٛ نِ اٜ وٛودِ لَوْلِيرُ اٜ غٜدِّ حَکُّندٜ مٛوطٛنْ، تٛو، حَا جٛونِ دُونِيَارُ جٜيِعٛنْ، اٛنْ کُوَ کُوطٜ اِرِ طٜ دُونِيَارُ ندُعُ؞
اٜ مِ حُلَ تٛ مِ وَرِي تٛ مٛوطٛنْ، مِ تَوْرَتَاعٛنْ نٛ نغِطُمِ، ندٜنْ اٛنٛنْ مَا اٛنْ تَوْرَتَايَمْ نٛ نغِطّٛنْ؞ اٜ مِ حُلَ مِ تَوْرَعٛنْ حَوْرٜ، اٜ لَوْلِيرُ، اٜ مٜتِّنْکِ ٻٜرْندٜ، اٜ يِدّٜ حٛورٜ، اٜ حُطُکِ، اٜ مٜتُکِ حَالَاجِ کَلُّطِ دٛوْ وٛٻّٜ، اٜ مَوْنِنْکِ حٛورٜ، اٜ اُمِّنْکِ حَکِّيلٛ؞
اَمَّا تٛ اٛنْ کَلِّندِرَ اٛنْ تٛرِّندِرَ بٛ مَرْلٜ لَدّٜ، ڤَامٜىٰ تٛع کَلْکِندِرٛنْ؞
تٛع اٜنْ نغَرْتُ ٻٜ مَنْغُ حٛورٜ، کٛو اُمِّنِندِرٜنْ حَکِّيلٛ، کٛو لَوْلِندِرٜنْ؞
کٛو ندٜيٜ نغَرْتٜىٰ غٛودُٻٜ حَکِّيلٛ، لٜسْتِنٛنْ کٛعٜ مٛوطٛنْ، نغَرْتٛنْ ٻٜ مُݧَلْ، مُݧْمُݧْتِرٛنْ ندٜرْ يِدّٜ؞
کٛکِّندِرٜىٰ مَنْغُ نغَمْ مَوْنِنْکِ اَلْمَسِيحُ؞
فُو کٛ نغَطٛتٛنْ، تٛع اٛنْ نغَطُطُمْ ندٜرْ مٜتِتَاکِ، کٛو ندٜرْ غٜدِّ،
اٛنٛنْ اٛنْ يِمْٻٜ ٻٜ اَللَّه سُٻِ، اٛنْ شٜنِيٻٜ ٻٜ اٛ يِطِ نَاع سٜطَّ؞ نغَمْ نٛنْ، نغَرْتٜىٰ غٛودُٻٜ يُرْمٜىٰندٜ اٜ يِدّٜ لٜيْنٛوٻٜ کٛعٜ، غٛودُٻٜ حَکِّيلٛ اٜ مُݧَلْ؞
اَمَّا جٛونِ، شٜنْدِرٛنْ اٜ فُو اِرِ کُوطٜ طٜعٜ، وَاتٛ مٛنّٜرٜ، اٜ وَݧُکِ يِمْٻٜ، اٜ کُلّٜ، ندٜنْ تٛع اٛنْ اَلُ بٛلِيطٜ کَلُّطٜ مبُرْتٛو دَغَ حٛنْدُکٛ مٛوطٛنْ؞
اٛ کٜوْطٛ مَنْغُ حٛورٜ، وَلَا کٛ اٛ اَنْدِ؞ اٛ غِطّٛ غٜدِّ اٜ فٛطْفٛطْتِرْکِ دٛوْ بٛلِيطٜ؞ فٛطْفٛطْتِرْکِ کِنْ اٜ وَدَّ لَوْلِيرُ، اٜ يٜدّٛوتِرْکِ، اٜ حُطْحُطْتِرْکِ، اٜ ݧُمٛوجِ کَلُّطِ دٛوْ يِمْٻٜ؞
جٛونِ اٜ مِ يِطِ يٛتِّنْکِ کٛ مبِعَيْمِ اٜ وِيکِ، اٛنْ فُو ݧُمٛ مٛوطٛنْ وَرْتَ غٛعٛ؞ نجُرْمِندِرٜىٰ، نغِطِندِرٜىٰ نٛ حَانِ تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ نغَطَ، مبَلِّندِرٜىٰ، لٜسْتِنٜىٰ کٛعٜ مٛوطٛنْ؞
اٛنٛنْ سُکَاٻٜ، نغَطٜىٰ کٛ مَوْٻٜ کَوْتَلْ تٛکُّٻٜ يٜىٰسُ غٛنْٻٜ ندٜرْ مٛوطٛنْ مبِعِ؞ اٛنْ فُو نغَرْتٜىٰ لٜيْنٛوٻٜ کٛعٜ، مبَلِّندِرٜىٰ حَکُّندٜ مٛوطٛنْ؞ نغَمْ اَايَارٜ وِعِي، «اَللَّه وَݧِي غٛودُٻٜ مَنْغُ حٛورٜ، اَمَّا اٜ مٛ وَلَّ لٜسْنُٻٜ کٛعٜ؞»