5 मिमेट सादा-सिंपलतोर इंचि अंटोर्क तेळियनाल पिस्सट, बारित्ते सामि वायाना वेला दग्गेरा मंता.
अदुनहाटीं नना मीकु वेहनद बतल इत्ते जीवा तिंडिकन्ना मुक्केम, मेंदुल कपडींकन्ना मुक्केम आंदु. इंचि पिस्सनाहाटीं तिनकोम बतल, उनकोम बतल, इंका मेंदुल्ताहेंका केर्कोम बतल इंचेके रंदि कियमट.
बस्केळक बद्दना बद रंदि मनंता. इंचि नाडीता रंदि इयालेन कियमट. नाडीता रंदि नाडीताहाटीं होळसीम्टु.
“अदुनहाटीं मिमेट पार्टिं किय्युड, कल उनुड इंका इद दुनियाता रंदिनेन मीवा मनसु मनना आयो. गानि नना मर्रा वायना रोजु अचानक अर्रना कोम्मालेह्का मीपोर्रो वासि अर्राकोंटा मीवद मिमेट जेगर्ता मंटु.
बोरन्नागिंटा सामिन पावरम कियाकोंटा मत्ते, ओन्क सापनेम दल्गि. “मारानाता” इत्ते, मा सामि वा.
निजम इत्ते मीलोप्पो लोल्लिं कियमळे तप्पु आंद. दानकन्ना अन्यायम ओर्सकुनमळ बेस आयोना? नुकसानतुन ओप्कुनमळ बेस आयोना?
अदुनहाटीं ओक्कला उपारमताहेंदाल नना नावा दंटाता विस्वासुल्कुन पापमते अरहानय्ते, नना बस्केने हव्विं तिन्नोन. नावाहेंदाल ओर बस्केने पापमते अर्रा मनि.
कर्सानोर अंटोर बेस करियसि ओरद-ओर तयारते मनंतुर, अदगुडा नासडेम आयाना किरिटम दोर्किच्कुनालय इवन्नि कींतुर. गानि मनम अय्ते बस्केने नासडेम आयवा किरिटम दोर्किच्कुनालय कींतोम.
नना पौलुसुन, मीवातोनि मननेंके सिन्नागासि मनंतन, गानि लक्कु मननेंके वेर्रे हिलाकोंटा मनंतन इंचि इच्चुर इंतुर. नना मीकु किरिस्तुना सादा-सिंपल आनि मेत्तटा गुनमता हेंदाल विनंति कीसेक मंतन,
अद बतल इत्ते, सामि मल्सि वायाना रोजु वाता इंचि मिमेट आत्माताहेंदाल आयि, पोल्लेताहेंदाल आयि, मावाहेंदाले सिट्टि वाता इत्ताप आयि मीक केंजा वाते, मीवा मनसुन हीके-हेके आया हियमटु, वेरियमट.
बोर्कुने बदनाम कियानायो, बोरतोने जगडाल्क कियानायो, मेत्तटा गुनम मंदना आनि अंटोरतोनि सादा-सिंपलते कलियसि मंदना इंचि ओर्क वेहा.
आरादनाहाटीं उंदगा जमा आयाना जेगाते वायाकोंटा मनमळ इच्चुर्कु अलवट आसि मंता. गानि मनम ओरलेह्का मनामन्नि. मुक्केमाता पोल्ले बतल इत्ते, येसु सामि मरुंदि मल्का वायाना रोजु दग्गेर्क वासंता, अदुनहाटीं मनम अंटोरम उंदासि, वरोंक-वरोर दैरनेम हीसेक मुन्ने अरकोम इंचि इंकिच्चो जिद्दिते वेहासेक मंदना.
बारित्ते, “बोर सामि वायानोर मंतोर, ओर बिरानेन वांतोर, ओर आल्सेम किय्योर. ओर वायनादाका, नावापोर्रो विस्वासम कीता नीतिमंतुल्क विस्वासमतेन पिस्संतुर. गानि ओराव्टेटाल बोरन्ना ना पोर्रोटा विस्वासमताल पजोळ्क आते, ओन नना मेच्चुकुन्नोन,” इंचि दर्मसास्त्रमते पेनदा पोल्ले रासतद मंता.
किरिस्तु बल्हा तकलिप वासि हायनुर, दाना पजा बल्हा ओनकु स्वर्गमते कदर दोर्कार इंचि ओरा लोप्पो मनना किरिस्तुना आत्मा मुन्नेन वेहचि मत्ता. गानि इव पोल्लें बोना बारेमते, बस्के आयनुं इंचि पेनदा कबुरतोर पहकुंदुर.
इंदके दुनियाते मनना अन्निटवुना आकिर रोजकु दग्गेरा एवतां. अदुनहाटीं मिमेट पारतना कियानेंके बेस विचारमते, तेल्विते मंटु.
इव अन्नि पोल्लेना गवाइ हीता येसु सामि, “हो नना बिरानेन वासेक मंतन” इंचि वेहासेक मंतोर. आमीन! वा! येसु सामि वा!
इवन्नि आता पजा येसु सामि, “हुळाट! नना बिरानेन वासेक मंतन. इद पुस्तकमते वेह्चि मत्ता पोल्लेन परकारम बोर अय्ते ताकंतोर, ओरे आसिर्वाद दोर्कुतोर आंद,” इंचि वेहतोर.