10 बारित्ते, मब्बुन पोर्रोटव, बूमि पोर्रोटव, बूमि हिळतव अन्नि येसुना मुन्ने टोंगरां ऊनसि ओन्के मोळ्काना.
इत्ते योनाल बल्हा नर्का-पिय्यल मूड रोजकु पेद्दा जिम्माता पीटा लोप्पो मत्तोर, अल्हेने मनकना रूपमते पुटतोन नना, नर्का-पिय्यल मूड रोजकु बूमिता पीटा लोप्पो मनंतन.
हाह्कुना वेलिता किरिटम कीसि ओना तल्लक दोसतुर, ओना तिना कय्दुक उंदि दुरसोत्ता कट्टे हीतुर. सिपाइल्क ओना मुन्ने टोंगरां ऊनसि, “यहुदिल्कुना राजांक बस्केने हामुर हिल्ले,” इंचि ओन इरगा कारेड्डाल्क कीतुर.
अस्के येसु ओरा दग्गेर होंचि ओर्कुन इल्हा इत्तोर. “स्वर्गमते आनि बूमिपोर्रोटा अदिकारम अंता नाकु हीसि मंता.
गानि पेन ओन्क बसोंटा जवाब हीता मीकु मति मंतना? “अल्हा इनकुनमा! बाला इनना पेनदुक बस्केने मोळ्कवसोंटा एडुं वेय्कुना मंदितुन नावाहाटीं नना वेरे कीसि इरतन,” इंचि पेन ओन्क वेहता.
अद बतल इत्ते, पेन दाना पिलान परकारम इन्कुत्ता वेला एवतस्के, स्वर्गमते मत्तव, बूमिपोर्रो मत्तव अन्निगुडा उंदगा कीसि अवुन किरिस्तुना अदिकारम हिळु हियमळ गावाले.
इदुनाहाटींगें नना पेनबाबाना मुन्ने टोंगरां ऊनसि पारतना कीसेके मनंतन.
ओर, “पोर्रो एक्किसि होत्तोर” इत्ता पोल्लेता अर्तम बतल? दीना अर्तम, ओर बूमिता हिळुदाकागुडा रेय्सि वातोर इत्तापे गदा!
इदे आयवा, बस्के अय्ते पेन दाना तोल्सूर मर्रिन बूमितगा तत्ता, अस्के, “पेनदा अन्नि दूतां ओन मोळ्किं,” इंचि इत्ता.
अस्के समुद्रम, दानागा हासि मत्तोर्कुन अप्पजेपता. पातालम आनि नरकम, अवुनगा हासि मत्तोर्कुन अप्पजेपता. ओर कीता कबाह्कुन पीसि ओरा अंटोरा न्यायम कियमळ जर्गता.
अस्के ओर इरवै नालुर पेद्दाल्क पेनदा मुन्ने टोंगरां ऊनसि ओरा तल्लानपोर्रो मत्ता किरिटाल्कुन हिळु इर्सि,
गानि स्वर्गमते आयि, बूमिपोर्रो आयि, बूमि हिळु आयि अद पुस्तकमतुन विच्चिसि दाना लोप्पो हूळना लायकतोर बोरे मनाहिल्लोर.