Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




یوحنایِ مکاشفه 3:11 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

11 «مِن زود اِمبه. اونچی که دارنی ره قایم دار تا کِسی تِ تاجِ تِ جِم نَیره.

See the chapter Copy

گیله ماز

11 «مَن زود هَنَم. اونچه که داری رِه، قایِم بِدار تا کَسی تی تاجِ تی جی نَگیرِه.

See the chapter Copy

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

11 «مِن زود اِمِه. اونچی گه دارنی رِه، قائِم دار تا کَسی تی تاجِ تیجا نَئیرِه.

See the chapter Copy




یوحنایِ مکاشفه 3:11
19 Cross References  

هر کی مسابقهِ وِسه شونه، هر‌چیِ دِله، شه دَمِ گِرنه. وِشون این کارِ کاندِنه تا اون تاجی که از بین شونه ره به‌دَس بیارِن؛ ولی اِما این کارا ره کامبی تا اون تاجی که از بین نشونه ره به‌دَس بیاریم.


بییِلین همه بَوینِن شِما با ملاحظه آدِمایی هَسینی. خِداوند نزیکِ.


یِتا پهلوونِ تاج نَدِنِنه، مگه اینکه طبقِ مسابقهِ قَوانین عَمِل هاکانه.


اَز اَلان به بعد اون صالحیِ تاج مِ وِسه آماده بَییه، تاجی که خِداوند، اون عادلِ داور، اون روزِ دِله مِ ره دِنه - نا فِقَط مِ ره، بلکه تِمومِ اونایی که وه ظِهورِ شوقِ داشتِنه.


خِش به حال اونی که آزمودِ بارِ بِن استقامتِ هِمراه اِسِّنه، چوون وَختی آزمودِ دِله استقامتِ هِمراه هرِسه، وه زندگیِ تاجِ گِرنه اون تاجی که خِدا شه دوسدارونِ وَعده هِدا.


بِرارون، هَمدییه علیه غرغر نَکِنین، تا شِما ره هَم داوِری نَووه، هارِشین ’داوِر‘ دَرِ پیش اِیست هاکارده.


خِش به حال اون کِسی که این نبوِّتِ کِلامِ خوندِنه و خِش به حال اونایی که اونِ اِشنُنِنه و اونچی که اونِ دِله بَنوِشته بَییه ره دارنِنه؛ چوون که اون وَخت، نزیکِ.


«هارِش، مِن دِزِ واری اِمبه! خِشا به حالِ اونی که بیدار بَمونه و لِواسِ دَپوشیه بوئه، نَکِنه لِخت و پتی راه دَکِفه و همه وه رِسوایی ره بَوینِن.»


اون عِذاب هائه جِم که خَله زود کَشِنی، نَتِرس. هارِش، اِبلیس خَله زود شِمه جِم بَعضیا ره زِندونِ دِله دِم دِنه تا آزمود بَووین و ده روز عِذاب بَکِشین. تا مَرگ وِفادار بَمون، که مِن زندگیِ تاجِ تِ ره دِمبه.


دومبه کِجه موندِنی، اونجه که شیطانِ پادشاهیِ تَختِ. با این وجود مِ اسمِ قایم بَچِسبِسی و حَتَّی اون روزائه دِله که آنتیپاس، مِ اون وِفادارِ شاهد که شِمه میون، اونجه که شیطان موندِنه، وه ره بَکوشتِنه، ایمونی که مِ ره داشتی ره اِنکار نَکاردی.


فِقَط این که اونچی که دارنِنی ره قایم بَچِسبین تا مِن بِیِّم.


«هارِش، خَله زود اِمبه و شه اون پاداشِ که وِنه هادِمِ شه هِمراه یارمه تا هر کسِ طبقِ اونچی که هاکارده عَوض هادِم.


اونی که این چیائه وِسه شِهادت دِنه، گانه: «حتماً، خَله زود اِمبه.» آمین. بِرو، ای خِداوندْ عیسی!


«و هارِش، مِن خَله زود اِمبه! خِش به حال کِسی که این کتابِ نبِوَّتِ کِلامِ داره.»


پَس اونچی که بَییتی و بِشنُسی ره، شه یاد بیار؛ اونِ دار و تووبه هاکان. اگه بیدار نَووی، دِزِ واری اِمبه و تِ خَوِردار نَوونی که چه ساعتی تِ علیه اِمبه.


اون بیست و چهارتا پیر، اون تخت‌نشینِ روب رو بِنهِ سَر کَفِنِنه و وه ره که تا اَبد و تا اَبد زنده ئه ره پَرَسِش کاندِنه و شه تاجِ وه تَختِ جلو دِم دِنِنه و گاننه:


اون تَختِ دور تا دور، بیست و چهار تا تخت دَییه و اون تختائه سَر بیست و چهار تا پیر نیشته بینه. که اسبه لِواس شه تَن و طِلا تاج شه سَر داشتِنه.


Follow us:

Advertisements


Advertisements