یوحنایِ مکاشفه 15:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁴ ای خِداوند،کیِ که تِ جِم نَتِرسه و تِ اسمِ، جِلال نَده؟ چوون فِقَط تِ قدّوسی. تِمومِ مِلّت ها اِنِنه و تِ ره پرسِش کاندِنه چوون که تِ عادلانه کارا دیار بَییه.»

گیله ماز

⁴ اِی خُداوند، کیِه که تی جی نَتِرسِه، وَ تی اِسمِ جَلال نَدِه؟ چون فقط تو، قدّوسی. تمام مِلّتِشان هَنَن و تِرِه پَرَسِّش کانَن چونکه تی عادلانۀ کاران اَسِه آشکار هَبا.»

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁴ اِی خِداوند، کیِه گه تیجا نَتِرسِه، و تی اِسمِ جَلال نَدِه؟ چون فقط تو، قدّوسی. دِشتِه مِلّتیشون اِنِنِه و تِرِه پَرَسِش کِنِنِه چونگه تی عادلانه کارا آشکار بَوِه.»

یوحنایِ مکاشفه 15:4 Cross References

رومی ایشون 15:9

و تا غیرِ یَهودیون، خِدا ره وه رَحمِتِ خاطِری جِلال هادِن. هَمون طی که مِقدَّسِ نوشته هائه دِله بَنوِشته بَییه: « پَس مِن تِ ره غیرِ یَهودیون دِله حمد و ثِناء کامبه، و تِ اسمِ هِمراه آواز خوندِمبه.»

اول پِطرُس 1:16

چوون که تورات دِله بَنوِشته بَییه: «مِقدّس بوئین، چوون مِن قدّوسمه.»

یوحنایِ مکاشفه 11:15

بعد هَفتِمین فرشته شه شیپورِ دِله فوت هاکارده؛ و بِلندِ صِداهایی آسمونِ دِله دَپیته که گاتِنه: «دِنیائه پادشاهی، اَمه خِداوند و وه مَسیحِ شِنه. و وه تا اَبد و تا اَبد سلطِنت کانده.»

یوحنایِ مکاشفه 14:7

و وه یِتا بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «خِدائه جِم بَتِرسین و وه ره جِلال هادین، چوون که وه داوِریِ ساعت بَرِسیه. وه ره پرسِش هاکانین. وه که آسِمون و زِمین و دریا و چشمه‌هائه اوه ره خَلق هاکارده.»

یوحنایِ مکاشفه 16:5

و بِشنُسِمه اون فرشته که اوه هائه اختیار وه ره هِدا بَییه بییه، بااوته: «اِی قدّوس، تِ عادلی، تِ که دَری و دَئی چوون که این مجازات ها ره تِ بیاردی؛

یوحنایِ مکاشفه 16:7

و بِشنُسِمه قِروونگاه گانه: «اَره، ای خِداوندْ خِدائه قادرِ مطلق، تِ داوِری ها، حَقّ و عدلِ.»

یوحنایِ مکاشفه 19:2

چوون که وه داوِری ها حقّ و عدلِ. چوون وه، اون گَتِ فاحشه ره داوِری هاکارده اون فاحشه که شه بی عفتیِ هِمراه زِمینِ فاسد هاکارده، و خِدا، شه خادِمونِ تقاصِ وه جِم بَییته.»

یوحنایِ مکاشفه 19:8

یِتا نازِکِ کَتونِ لِواس که سو سو زَنده و پاکِ ره وه ره هِدانه تا شه‌تَن هاکانه.» چوون اون نازِکِ کَتونِ لِواس، مِقدِّسینِ صالحِ اَعمالِ.

یوحنایِ مکاشفه 3:7

«فیلادِلفیهِ کلیسائه فِرشتهِ وِسه بَنویس: «اون که قدّوسِ، اون که حَقِّ، اون که داوودِ کلیتِ دارنه، اون که واز کانده و هیچ کِس نَتونده دَوِنده، و اون که وَندِنه و هیچ کس نَتونده واز هاکانه، این طی گانه:

یوحنایِ مکاشفه 4:8

و اون چهارتا زنده مخلوق، هر کِدوم شیش تا بال داشتِنه و دور تا دور و وِشون میون، چِشِ جِم پِر، و شو و روز یه سَرِ گاتِنه: «قدّوسِ، قدّوسِ، قدّوسِ خِداوندْ خِدائه قادر مطلق، وه که دَییه و دَره و اِنه.»

یوحنایِ مکاشفه 6:10

وِشون بِلِندِ صِدائه هِمراه داد زونه و گاتِنه: «ای خِداوند که قادر و قدّوس و حَقّی، تا کی داوِری نَکاندی و اَمه خونِ تقاصِ زِمینِ مَردِمِ جِم نَیرِنی؟»