Biblia Todo Logo
Online Bible

- Advertisements -




یوحنایِ مکاشفه 10:5 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

5 بعد اون فرشته که بَدی بیمه دریا و خشکیِ سَر اِیست هاکارده بییه، شه راسِ دَسِ آسمونِ سَمت بِلِند هاکارده

See the chapter Copy

گیله ماز

5 ایما اون فِرشتِه که بدیِه بام دریا و خشکی یه سَر ایسَبا، خودشه راسِ دَسِ آسِمانِ سمت بُلَند هَکُردِه

See the chapter Copy

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

5 اَزما هون فِرشتِه گه بَئی وِمِه دریا و خشکی ای سَر اِسّاوِه، شی راسِ دَسِ آسِمونی سمت بِلَن هاکِردِه

See the chapter Copy




یوحنایِ مکاشفه 10:5
29 Cross References  

«ای مَردِم، چه این طی کاندینی؟ اِما هم شِمه واری، آدِمِمی. اِما خَوِرِ خِشِ شِما ره دِمبی تا این بیخودی کارائه جِم دَس بَکِشین و زنده خِدا ره ایمون بیارین که آسِمون و زِمین و دریا و اونچی که اونائه دِله دَره ره خَلق هاکارده.


چوون وَختی که شَهرِ دِله گِردِسِمه و اونچی ره که شِما پَرِسش کاردینی ره بَدیمه، یِتا قِروونگاه پی دا هاکاردِمه که اونِ سَر بَنوِشته بَییه بییه: ”تَقدیم به خِدایی که هَمتی بِشناسی نَییه “. اِسا مِن اونچیِ که شِما اونِ نِشناسِنِنی و پَرَسِش کاندینی ره شِما ره اِعلام کامبه.


چوون خِدائه اون صِفات که نَوونه بَدیئِن یعنی وه اَبدی قِوَّت و ذاتِ الهی، از مووقه ای که دِنیا خَلق بَییه، اون چیایی دِله که بِسات بَییه، واضح بَدیه بونه، پَس وِشون، هیچ بهونه ای نِدارنِنه.


اون مووقه که خِدا ابراهیمِ وَعده هِدا، چوون هیچکس وه جِم گَتتِر دَنی بییه که وه سَر قَسِم بَخُره، پَس شه سَر قَسِم بَخُرده


مِن که زِندِمه. بَمِردِمه و هارِش همیشهِ وِسه زندِمه و مَرگ و مِرده هائه دِنیائه کِلیت ها مِ دَس دَره.


یِتا کِچیک طومارِ واز هاکارده، شه دَسِ دِله داشته. اون فرشته شه راسِ لینگِ دریائه دِله و شه چپِ لینگِ خشکیِ سَر بییِشته.


و وه یِتا بِلِندِ صِدائه هِمراه بااوته: «خِدائه جِم بَتِرسین و وه ره جِلال هادین، چوون که وه داوِریِ ساعت بَرِسیه. وه ره پرسِش هاکانین. وه که آسِمون و زِمین و دریا و چشمه‌هائه اوه ره خَلق هاکارده.»


هَفتِمین فرشته شه پیاله ره هِوائه دِله دَپاشیه و یِتا بِلِندِ صِدا اون تخت و مَعبِدِ جِم بییَمو که: «تِموم بَییه!»


«ای اَمه خِداوندْ، اِی اَمه خِدا، تِ لایقی که جِلال و حِرمت و قِوَّت تِ ره پیشکش بَووه، چوون که همه چی ره تِ خَلق هاکاردی و همه چی تِ خواسِ هِمراه به وجود بییَمو و خَلق بَییه.»


هر وَخت که اون زنده مخلوقا، اون تخت‌نشینِ وِسه، اونی که تا اَبد و تا اَبد زنده ئه، جِلال و حِرمت و شُکر پیشکش کاندِنه،


Follow us:

Advertisements


Advertisements