دوّم تِسالونیکیان 2:4 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی4 وه هر چیِ هِمراه که خِدا بااوته بونه یا پرسِش بونه، مخالفت کانده و شه ره وِشونِ جِم سَرتر دونده، جوری که خِدائه مَعبِدِ دِله نیشِنه و اِعلام کانده که شه خِدائه. See the chapterگیله ماز4 او هر چی یه هَمرَه که خُدا دُخوانِسِّه بونه یا پرسش بونه مخالِفَت کانه، و خودِشِه اوشانه جی سَرتَر دانهِ، تا اوجه که خُدایِ معبدِ دِلهِ نیشِنِه و خودِشِه خُدا معرفی کانه. See the chapterکتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی4 وی هر چی ای هَمرا گه خِدا بَخونِس وونِه یا پَرَسش وونِه مخالِفَت کِنِّه، و شِرِه وِشونی جا سَرتَر دِنِّه، جوریگه خِدایی معبدی دِلِه نیشنِه و اعلام کِنِّه شِه خِدائه. See the chapter |