اوّل تِسالونیکیان 4:7 - کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش شرقی

⁷ چوون خِدا اِما ره نا ناپاکیِ وِسه، بلکه مِقدّس بییَنِ وِسه دَعوِت هاکارده.

گیله ماز

⁷ چون خُدا اَمَرِه نه ناپاکی یه وَسین، بلکه مُقدّس هَبوسَّن وَسین دُخوانِسِّه.

کتاب مقدس به زبان مازندرانی - گویش غربی

⁷ چون خِدا اَمارِه نا ناپاکی ای سِه، بَلگی مِقدّس ووئنی سِه بَخونِسِه.

اوّل تِسالونیکیان 4:7 Cross References

رومی ایشون 1:7

همهِ اونایی وِسه که رومِ شَهرِ دِله دَرِنه، که خِدا وِشونِ دوس دارنه و دَعوِت بَینه تا خِدائه مِقدَّسِ قوم بوئِن: فِیض و صِلح و سِلامتی اَمه پییِر، خِدا و خِداوندْ عیسیِ مَسیحِ طَرِفِ جِم، شِمه وِسه بِیّه.

اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 1:2

خِدائه کلیسائه وِسه که قُرِنتُسِ شَهرِ دِله دَره، اونایی که مَسیح عیسیِ دِله تَقدیس بَینه و دَعوِت بَینه تا مِقَدَّس زندگی هاکانِن، تِمومِ اونائه هِمراه که هر جائه دییه اَمه خِداوند عیسی مَسیحِ اِسمِ خوندِنِنه، که اَمه خِداوند و وِشونِ خِداوندِ:

غَلاطیان 5:19

اِسا جِسمِ اعمال معلومِ: بی عفتی، ناپاکی، و هَرزگی؛

اِفِسُسیان 1:4

چوون قبل از اینکه دِنیا خَلق بَووه، اِما ره مَسیحِ دِله اِنتخاب هاکارده تا وه حِضور مِقَدَّس و بی‌عیب بوئیم. و مِحَبَّتِ دِله،

اِفِسُسیان 2:10

چوون اِما خِدائه دَسِ کاریمی، و مَسیحْ عیسیِ دِله خَلق بَیمی تا خوارِ کارا هاکانیم، اون کارایی که خِدا قبلتر آماده هاکارده تا اونائه دِله قَدِم بییِلیم.

اِفِسُسیان 4:1

پَس مِن که خِداوندِ خاطِری زِندونِ دِله دَرِمبه، خواهش کامبه که شِمه رِفتار، اون دعوتی که شِمه جِم بَییه ئه، لایق بوئه.

اِفِسُسیان 4:19

وِشون سنگدل بَینه، و شه ره هَرزگیِ دَس بِسپارِسِنه، جوری که طِمَعِ هِمراه هر ناپاکی ره دَس بَزونه.

اوّل تِسالونیکیان 2:3

چوون اَمه تَشویق، خطا یا ناپاکی یا گول بَزوئِنِ وِسه نییه،

دوم تیموتائوس 1:9

خِدایی که اِما ره نِجات هِدا و اِما ره مِقدَّسِ زندگیِ وِسه دَعوِت هاکارده. اینِ نا اَمه کارائه خاطِری، بلکه شه هدف و فیضِ وِسه، که مَسیحْ عیسیِ دِله از اَزل اِما ره هِدا،

نامِه مَسیحینی عبرانی نِژادی سِه 12:14

تَقِلّا هاکانین تِمومِ مَردِمِ هِمراه صِلح و سِلامتیِ دِله دَووین و مِقَدَّس بوئین، چوون بدونِ قدّوسیت هیچ‌کی خِداوندِ نَوینده.

پطرسی دِوّمین نامِه 2:10

بخصوص اونایی ره که شه فاسِدِ هِوا و هوسِ خواسه هائه دِمبال دَرِنه و اِقتدارِ کِچیک اِشمارِنه. وِشون اَنده سَرکِش و خودخواهِنه که از این که آسِمونِ گَت گَتِ ها ره کفر گانِنه ترسی ندارنِنه؛