ते कंडै दा मोकट गुंथीयै ओदे सिरे उपर रखया, ते ओदे सज्जे अथ्थ च सरकंडा दिता ते ओदे अग्गें घुटने टेकियै उसी ठठें च डुआना लगे ते आखया, “ए यहूदीयें दे राजा, नमश्कार!”
ओस बेलै चौबी प्राचीन संहासन उपर बैठने आले दे समुक किरी जांघन, ते उसी जेहड़ा जुगा नु जुग जिंदा ऐ परणाम करघंन; ते ओ अपने-अपने मुकट संहासन दे समुक ए आखदे ओई सुट्टी देघंन,