Aye lueel an, “Bäny kedhie, wën ee kek duëër kɔckï aa jɔ̈ɔ̈ny, acïk cɔɔr! Acïn kë ŋickï. Acïtkï jɔ̈k ë piny tiit, ku cïkï ye biöu, ayek gäk ke ke dhɔt piny ku jɔkï ya nyuöth. Anhiaarkï nin aläl!
“Yɛn bï ka cï määr lɔ kɔɔr, ku pɔ̈k ka cï tai roor nïïm ciëën, ku dɛɛr ɣään töök ke thök de gup bɔ̈ɔ̈t, ku ta ka de gup jɔɔk dem, ku ka cuai ku rilkï abä keek riɔ̈ɔ̈k, në biäk ee Yɛn tïn ee kë yic looi.
Tiëŋkï ënɔɔnë yɛn bïï tïn cïn këde yic thïn kekë thök cï määr, tïn cïï thök tök ee gël, ku cïï thök nu ee nyuääth. Ee thök cuai kek ye cuet, ku ɣɛ̈ɛ̈r kärken yiic.
Ku gäär tunynhial de ɣön ë Nhialic nu Thardith alë: Kakë aluel raan keek, raan de Wëi ke Nhialic kadhorou, ku kuɛl kadhorou: Yɛn ŋic luɔidu, yïn cath we rin cït man ë kë pïïr, ku yïn cï thou.
Yen tɛk yïn yïnɔm ë yöŋ cï yïn käŋ yök ku pïŋ cï yïn käŋ piŋ, ku jɔ ke döt, ku puk yïpiɔ̈u. Ku be, an, rɛɛcë rɔt tiit, ke yɛn bï bɛ̈n tëde yïn cït man ë cuɛ̈ɛ̈r, ku thaar bän bɛ̈n tëde yïn abä kuc ëliŋliŋ.