“Ku Bɛ̈nydït apiɛth piɔ̈u, në biäk kɛ̈n ɛn En riëëu guöp. Piɛŋkï këdï, wek kɔc ceŋ piny nɔm ëbɛ̈n, tiëŋkï yɛn në arɛɛmdï yic. Dhuökï ku duetkï acï keek jɔt ke ke cï peec.
Ku na rac de wopiɔ̈ɔ̈th, të cï en piath ë Nhialic piɔ̈u nyuɔɔth, buk ŋö lueel? Rac Nhialic, të cï en kɔc luöi këtuc ë agɔ̈th? (Yɛn jam cït man ë raan tei.)
Yɛn Jɔn, awerek en gäär ɣööt ke Nhialic kadhorou nu Athia: Ë dhuëëŋdepiɔ̈u ë ye tɔ̈u ke week, ku mät, në ke bɔ̈ tëde Raan nu, ku aa nu, ku abï bɛ̈n, ku në kë bɔ̈ tëde Wëi kadhorou Wëi nu ë thöönyde nɔm,
Lööŋkɛn cï guiir ayek yith ku piɛthkï ëgɔk, luɔi cï en löŋ de gök de akɔɔrröör guɔ guiir atuc, akɔɔrröör wään cï piny riɔ̈ɔ̈k ë bɛɛlde, ago riɛm de lïïmke guöör ëliŋliŋ ë yen.”
Ku läike kaŋuan adekï kɔ̈ɔ̈th wuök kadhetem kedhie, ku acïk thiäŋ ë nyïïn biäk biic ku keyiic thïn, ku acïkï ee lɔ̈ŋ aköl ayï wakɔ̈u, ayek lueel, an, “Aɣeric, Aɣeric, Aɣeric, yen Bɛ̈nydït Nhialic Awärjäŋ, Bɛ̈nydït ë nu, ku nu, ku bï bɛ̈n.”