4 Моисей тэдэнэй хэлэхые шагнажа, уруугаа харан унаад,
Алалсаан боложо байхада би гансаараа үлөөд, газарта унажа, иигэжэ хашхарбаб: – Эзэн Бурхан! Иерусалимда Та иимэ ехээр уурлаа гээшэ гүт? Израилиин бүхы зониие хюдахатнай гээшэ гү?!
Моисей Аһароон хоёр бүхы израильшуудай урда нюураараа газар дэрлэн унаба.
Моисей Аһароон хоёр нюураараа газар дэрлэн унажа зальбараад, Эзэндэ иигэжэ хэлэбэ: – Өө, хүлисыт, Бурхан, амиды голтой алишье амитанай Бурхан! Ори ганса хүнэй нүгэл хэхэдэнь, бүхы арад зондо Та уураа бү гаргыт!
– Эдэ хүнүүдһээ таанад холо бологты. Энэ дары эдэниие үгы хэхэм! Моисей Аһароон хоёр нюураараа газар дэрлэн, Эзэндэ һүгэдэн зальбарбад.
Коорахта болон тэрээнтэй үгэеэ нэгэдэн үгэсэлдэгшэдтэ иигэжэ хэлэбэ: – Үглөө үглөөгүүр Эзэн үнэхөөрөө хэн Тэрэнэйб, хэн арюун нангин бэ, Өөр руугаа хэниие дүтэлүүлдэг байха тухайгаа харуулха даа. Тэрэнэй шэлэһэн хүн лэ Тэрээндэ дүтэлдэг байха.
Моисей Аһароон хоёр арад зонһоо холодожо, майхан һүмын үүдэндэ ошоод, нюураараа газар дэрлэн унажа, Эзэндэ һүгэдэн зальбарба. Эзэнэй һаруул гэрэл бии болобо.
Иисүүс хубсаһаа таһа татан уряад, Эзэнэй хэлсээнэй ханзын урда нюураараа газар мүргэн унаа, үдэшэ болотор хэбтээ. Иисүүс ба Израилиин аха захатан тархидаа үнэһэн тоборог адхаа.
