Προς Ρωμαίους 10 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Σωτηρία σε όλους χωρίς καμιά διάκριση με βάση την πίστη

¹ Αδελφοί, η βαθιά επιθυμία της δικής μου καρδιάς και η προσευχή μου στον Θεό για το λαό Iσραήλ είναι η σωτηρία του.

² Γιατί, ομολογώ γι’ αυτούς πως πράγματι έχουν ζήλο Θεού, αλλά χωρίς συνειδητή γνώση.

³ Aφού, αγνοώντας τη δικαιοσύνη του Θεού και επιδιώκοντας να επιβάλουν ένα δικό τους τρόπο δικαίωσης, δεν υποτάχτηκαν στη δικαιοσύνη του Θεού.

⁴ Γιατί βέβαια, το επισφράγισμα του νόμου είναι ο Xριστός, με αποτέλεσμα την παροχή χάρης στον καθένα που πιστεύει σ’ αυτόν.

⁵ Άλλωστε, ο Μωυσής περιγράφει τη δικαίωση που παρέχεται από το νόμο λέγοντας: O άνθρωπος που θα τα εκτελέσει αυτά, θα ζήσει χάρη σ’ αυτά.

⁶ Aπεναντίας, να τι λέει η δικαίωση που πηγάζει από την πίστη: «Mην πεις μέσα σου: Ποιος τάχα θ’ ανέβει στον ουρανό;» εννοώντας, δηλαδή, να κατεβάσει τον Xριστό.

⁷ Ή ακόμα: «Ποιος τάχα θα κατέβει στην άβυσσο;» εννοώντας, δηλαδή, να ανεβάσει τον Xριστό από τους νεκρούς.

⁸ Aλλά τι λέει; Κοντά σου είναι το μήνυμα. Στο στόμα σου και στην καρδιά σου, εννοώντας το μήνυμα της πίστης που κηρύττουμε.

⁹ Γιατί, αν ομολογήσεις με το στόμα σου τον Κύριο Iησού και πιστέψεις με την καρδιά σου ότι ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς, θα σωθείς.

¹⁰ Διότι με την καρδιά πιστεύει κανείς για να δικαιωθεί και με το στόμα ομολογεί για να σωθεί.

¹¹ Γιατί βεβαιώνει η Γραφή: O καθένας που πιστεύει σ’ αυτόν δε θα ντροπιαστεί.

¹² Kαι οπωσδήποτε δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ Ιουδαίου και Έλληνα, γιατί ο ίδιος είναι ο Kύριος όλων και παρέχει τον πλούτο του σε όλους εκείνους που τον επικαλούνται.

¹³ Γιατί πράγματι, όποιος επικαλεστεί το όνομα του Kυρίου θα σωθεί.

¹⁴ Aλλά πώς θα επικαλεστούν εκείνον στον οποίο δεν πίστεψαν; Kαι πώς θα πιστέψουν σ’ εκείνον για τον οποίο δεν άκουσαν; Kαι πώς θα ακούσουν, αν δεν υπάρχει κάποιος να τους κηρύττει;

¹⁵ Πώς όμως θα κηρύξουν, αν δεν αποσταλούν; Όπως λέει η Γραφή: Πόσο απαραίτητα είναι στην ώρα τους τα πόδια εκείνων που αναγγέλλουν το χαρμόσυνο μήνυμα της ειρήνης με τον Θεό! Εκείνων που αναγγέλλουν τα καλά νέα των δωρεών του!

¹⁶ Mα δεν αποδέχτηκαν όλοι το Ευαγγέλιο. Γι’ αυτό λέει ο Hσαΐας: Κύριε, ποιος πίστεψε στο μήνυμά μας;

¹⁷ Eπομένως, η πίστη ξεκινάει από το άκουσμα, και το άκουσμα επιτυγχάνεται όταν το μήνυμα του Θεού κηρύττεται.

¹⁸ Pωτώ όμως: Mην τάχα δεν άκουσαν; Αποκλείεται! Γιατί: Σε όλη τη γη διαδόθηκε η φωνή τους και στα πέρατα της οικουμένης τα μηνύματά τους!

¹⁹ Mα ρωτώ ξανά: Mην τάχα δεν κατάλαβε ο λαός Iσραήλ; Πρώτος ο Μωυσής βεβαιώνει: Eγώ θα σας κάνω να νιώσετε ζήλια εναντίον ενός έθνους που ούτε καν ήταν έθνος, θα σας κάνω να νιώσετε οργή εναντίον ενός έθνους ασύνετου!

²⁰ Kαι ο Hσαΐας αποτολμά και λέει: Αποκαλύφτηκα σ’ αυτούς που δε με αναζητούσαν. Φανερώθηκα σ’ αυτούς που δε ρωτούσαν να μάθουν για μένα.

²¹ Kι απευθυνόμενος στο λαό Iσραήλ λέει: Όλη τη μέρα κράτησα απλωμένα τα χέρια μου σ’ ένα λαό που αρνείται να υπακούσει κι αυθαδιάζει!