Προς Κορινθίους Β' 10 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

H εξουσία και η αποστολή του Παύλου

¹ Kαι την παράκληση αυτή σας την κάνω, με την πραότητα και την επιείκεια του Χριστού, εγώ ο ίδιος ο Παύλος, ο οποίος, όταν βρίσκομαι ανάμεσά σας είμαι ήπιος, αλλά όταν βρίσκομαι μακριά σας φέρομαι με θάρρος σ’ εσάς.

² Παρακαλώ όμως, όταν βρεθώ ανάμεσά σας, να μη χρειαστεί να ασκήσω το θάρρος αυτό, όπως σκέφτομαι να κάνω, με την πεποίθηση που έχω ότι είναι καλό ν’ αντιμετωπίσω με τόλμη μερικούς που νομίζουν πως εμείς κινούμαστε από υλικά κίνητρα.

³ Γιατί ζούμε, βέβαια, μέσα στον υλικό κόσμο, όμως δεν αγωνιζόμαστε κινούμενοι από υλικά κίνητρα.

⁴ Καθότι τα όπλα του δικού μας αγώνα δεν είναι υλικά, αλλά δραστικά στην υπηρεσία του Θεού για το γκρέμισμα οχυρωμάτων. Kαι μ’ αυτά ανατρέπουμε τους πονηρούς συλλογισμούς

⁵ και κάθε εμπόδιο, που αλαζονικά ανυψώνεται ενάντια στη γνώση του Θεού, και αιχμαλωτίζουμε κάθε νου για να υπακούει στον Χριστό.

⁶ Παράλληλα όμως είμαστε έτοιμοι να καταδικάσουμε κάθε παρακοή, όταν ολοκληρωθεί η δική σας υπακοή.

⁷ Nα βλέπετε τα πράγματα όπως είναι. Aν κανείς έχει την πεποίθηση για τον εαυτό του ότι είναι του Χριστού, το ίδιο ας σκέφτεται και για μας, κρίνοντας πάλι από τον εαυτό του, ότι όπως είναι εκείνος του Χριστού, έτσι κι εμείς είμαστε του Χριστού.

⁸ Mα κι αν ακόμα χρειαστεί να τονίσω κάπως περισσότερο τη δική μας εξουσία, που ο Κύριος μας την έδωσε με σκοπό την πνευματική προκοπή κι όχι την καταστροφή σας, δε θα ντραπώ.

⁹ Kαι το λέω αυτό για να μη δώσω τη λαθεμένη εντύπωση πως θέλω να σας εκφοβίσω με τις επιστολές μου.

¹⁰ Γιατί λένε μερικοί πως οι επιστολές μου είναι πραγματικά αυστηρές κι έντονες, αλλά η προσωπική μου παρουσία είναι ασθενική κι ο προφορικός μου λόγος αδύναμος.

¹¹ Τούτο να έχει στο νου του όποιος σκέφτεται έτσι: ότι όπως εκφραζόμαστε με τα λόγια μας στις επιστολές μας όταν απουσιάζουμε, έτσι ακριβώς συμπεριφερόμαστε και στην πράξη όταν είμαστε παρόντες.

¹² Γιατί δεν τολμούμε να κατατάξουμε τους εαυτούς μας ή να τους συγκρίνουμε με μερικούς που αυτοπροβάλλονται. Αυτοί πάντως, αξιολογώντας οι ίδιοι τους εαυτούς τους και συγκρίνοντας τους εαυτούς τους με κριτήριο τους εαυτούς τους, δεν καταλήγουν σε σωστά συμπεράσματα.

¹³ Eμείς όμως δε θα μιλήσουμε για το έργο μας πέρα από τα επιτρεπτά όρια, αλλά μέσα στα φυσιολογικά όρια σύμφωνα με το μέτρο που ο Θεός καθόρισε, ώστε να φτάσουμε μέχρι και σ’ εσάς.

¹⁴ Kαι βέβαια, μιλώντας έτσι για τους εαυτούς μας, δεν υπερβάλλουμε ξεπερνώντας τα επιτρεπτά όρια, σαν να μην έχουμε φτάσει μέχρι εσάς. Γιατί, εμείς φτάσαμε πραγματικά μέχρι εσάς με το κήρυγμα του Ευαγγελίου του Χριστού.

¹⁵ Δεν καυχιόμαστε, επομένως, για ξένους κόπους βγαίνοντας έξω από τα όριά μας, και παράλληλα έχουμε την ελπίδα, όσο αυξάνεται η πίστη σας, να μεγαλώνει κι ο δικός μας τομέας ολοένα και περισσότερο,

¹⁶ ώστε να κηρύξουμε το Ευαγγέλιο και σε περιοχές που βρίσκονται πέρα από σας. Όχι να προβάλλουμε με ικανοποίηση τους εαυτούς μας για έτοιμο έργο σε ξένη περιοχή.

¹⁷ Όποιος, λοιπόν, νιώθει και εκφράζει την ικανοποίησή του, ας τη νιώθει και ας την εκφράζει για το ότι γνωρίζει και καταλαβαίνει τον Κύριο.

¹⁸ Γιατί άξιος δεν είναι εκείνος που αυτοπροβάλλεται αλλά εκείνος που τον προβάλλει ο Κύριος.