Προς Θεσσαλονικείς Α' 2 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

στη Θεσσαλονίκη

¹ Άλλωστε το ξέρετε κι εσείς οι ίδιοι, αδελφοί, ότι ο ερχομός μας σ’ εσάς δεν πήγε χαμένος.

² Απεναντίας, αφού μας κακοποίησαν πρώτα και μας έβρισαν, όπως ξέρετε, στους Φιλίππους, πήραμε το θάρρος με τη βοήθεια του Θεού μας να κηρύξουμε σ’ εσάς το Ευαγγέλιο του Θεού με μεγάλο αγώνα.

³ Γιατί η ελπιδοφόρα πρόσκλησή μας δεν προέρχεται από πλάνη ούτε από ανήθικα κίνητρα ούτε και γίνεται με δόλιες προθέσεις,

⁴ αλλά γίνεται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις με τις οποίες επιλεγήκαμε από τον Θεό για να μας εμπιστευτεί το Ευαγγέλιο. Ακριβώς με βάση αυτές το κηρύττουμε, όχι για να αρέσουμε σε ανθρώπους, αλλά στον Θεό που διακρίνει τις προθέσεις των καρδιών μας.

⁵ Όπως ξέρετε, άλλωστε, ούτε λόγια κολακευτικά μεταχειριστήκαμε ποτέ ούτε κινηθήκαμε από πλεονεξία χρησιμοποιώντας το Ευαγγέλιο σαν πρόσχημα ― μάρτυράς μας ο Θεός ―

⁶ ούτε και πήγαμε ζητώντας δόξα από ανθρώπους είτε από σας είτε από άλλους, παρόλο που μπορούσαμε να το κάνουμε με τη βαρύτητα της ιδιότητάς μας ως απόστολοι του Χριστού.

⁷ Απεναντίας, υπήρξαμε στοργικοί ανάμεσά σας, όπως η μάνα που περιποιείται τα παιδιά της.

⁸ Kαι ήταν τόση η λαχτάρα μας για σας, ώστε ήμασταν πρόθυμοι να σας δώσουμε όχι μόνο το Ευαγγέλιο του Θεού μα ακόμα και τη ζωή μας, γιατί έχετε γίνει αγαπητοί σ’ εμάς.

⁹ Θα θυμάστε εξάλλου, αδελφοί, τον κόπο και τον μόχθο μας, αφού για να μην επιβαρύνουμε κανέναν από σας, σας κηρύξαμε το Ευαγγέλιο του Θεού εργαζόμενοι νύχτα και μέρα.

¹⁰ Εσείς είστε μάρτυρες, όπως κι ο Θεός, πόσο αγνά και δίκαια και άψογα συμπεριφερθήκαμε σ’ εσάς τους πιστούς.

¹¹ Αφού, όπως ξέρετε, στον καθένα σας ξεχωριστά συμπεριφερθήκαμε όπως ένας πατέρας στα παιδιά του, προτρέποντας και ενθαρρύνοντάς σας

¹² και τονίζοντας την ευθύνη σας να ζείτε όπως πραγματικά αξίζει για τον Θεό, ο οποίος σας προσκαλεί στη βασιλεία και στη δόξα του.

¹³ Γι’ αυτό κι εμείς ευχαριστούμε τον Θεό αδιάκοπα, γιατί, όταν παραλάβατε το Λόγο του Θεού, που ακούσατε από μας, τον δεχτήκατε όχι ως λόγο ανθρώπινο, αλλά ― όπως και είναι στην πραγματικότητα ― ως Λόγο Θεού, ο οποίος φέρνει αποτελέσματα ανάμεσα σ’ εσάς που πιστεύετε.

¹⁴ Kαι πράγματι, αδελφοί, εσείς έχετε μιμηθεί τις εκκλησίες του Θεού που βρίσκονται στην Ιουδαία χάρη στην πίστη τους στον Ιησού Χριστό. Γιατί τα ίδια πάθατε κι εσείς από τους δικούς σας ομοεθνείς, όπως έπαθαν κι εκείνοι από τους Ιουδαίους.

¹⁵ Aπ’ αυτούς, δηλαδή, που σκότωσαν και τον Κύριο Ιησού και τους ίδιους τους προφήτες τους κι εμάς μας καταδίωξαν, και οι οποίοι και στον Θεό δεν αρέσουν και σε όλους τους ανθρώπους αντιτίθενται.

¹⁶ Kαι είναι αυτοί που προσπαθούν να μας εμποδίσουν να κηρύξουμε στους εθνικούς για να σωθούν, με αποτέλεσμα να γεμίζει αδιάκοπα το ποτήρι των αμαρτιών τους. Τελικά όμως κατέφτασε πάνω τους η οργή του Θεού!

Tο συνεχές ενδιαφέρον του Παύλου για τους Θεσσαλονικείς

¹⁷ Όσο για μας, αδελφοί, που αποχωριστήκαμε από σας προσωρινά, ως προς την προσωπική παρουσία όχι ως προς την καρδιά, καταβάλαμε με πολλή λαχτάρα κάθε δυνατή προσπάθεια να σας δούμε προσωπικά.

¹⁸ Γι’ αυτό, θελήσαμε να έρθουμε σ’ εσάς και μάλιστα εγώ ο Παύλος και μια και δυο φορές, αλλά μας εμπόδισε ο Σατανάς.

¹⁹ Kι άλλωστε, τι άλλο αποτελεί τη δική μας ελπίδα ή χαρά ή στεφάνι καύχησης μπροστά στον Κύριό μας Ιησού Χριστό όταν ξανάρθει, αν όχι κι εσείς μαζί με όλους τους πιστούς;

²⁰ Γιατί εσείς είστε πραγματικά η δόξα και η χαρά μας.