Προς Εβραίους 6 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

¹ Γι’ αυτό, αφήνοντας πια τη βασική αρχική διδασκαλία για τον Χριστό, ας προχωρούμε προς την τελειότητα, χωρίς ν’ αρχίζουμε πάλι από τα θεμελιώδη, όπως είναι η μετάνοια από νεκρά έργα, η πίστη στον Θεό

² και οι διδασκαλίες σχετικά με το βάπτισμα, τη χειροτονία, την ανάσταση των νεκρών και την αιώνια καταδίκη.

³ Kι αυτό είναι που θα κάνουμε, αν βέβαια το επιτρέπει ο Θεός.

⁴ Γιατί είναι αδύνατο, αυτοί που κάποτε φωτίστηκαν και γεύτηκαν την ουράνια δωρεά κι έγιναν μέτοχοι του Αγίου Πνεύματος,

⁵ αυτοί που γεύτηκαν ακόμα και είδαν πόσο καλό είναι το μήνυμα του Θεού, όπως επίσης και τις ουράνιες δυνάμεις του μελλοντικού κόσμου,

⁶ και οι οποίοι κατόπιν ξέπεσαν, να οδηγηθούν απαρχής πάλι σε μετάνοια, σταυρώνοντας ξανά για τους εαυτούς τους τον Γιο του Θεού και διαπομπεύοντάς τον.

⁷ Γιατί η γη, η οποία απορροφά το νερό της βροχής που πέφτει πολλές φορές πάνω της και παράγει χορταρικά κατάλληλα για εκείνους για τους οποίους και καλλιεργείται, δέχεται ευλογία από τον Θεό.

⁸ Απεναντίας, αν βγάζει αγκάθια και τριβόλια, είναι άχρηστη και δεν απέχει από του να επισύρει την κατάρα πάνω της και να παραδοθεί τελικά στη φωτιά.

⁹ Για σας όμως, αγαπητοί μου, παρόλο που μιλάμε με τον τρόπο αυτό, έχουμε πειστεί πως σας χαρακτηρίζουν τα καλύτερα γνωρίσματα που συνδέονται με τη σωτηρία.

¹⁰ Γιατί ο Θεός δεν είναι άδικος, ώστε να ξεχάσει το έργο σας και τον κόπο στον οποίο υποβληθήκατε κινούμενοι από την αγάπη την οποία δείξατε στ’ όνομά του, έχοντας υπηρετήσει και συνεχίζοντας να υπηρετείτε τους χριστιανούς αδελφούς.

¹¹ Επιθυμούμε, μάλιστα, ο καθένας από σας να εκδηλώνει την ίδια επιμέλεια και να αποδεικνύει τη σιγουριά της ελπίδας του μέχρι το τέλος,

¹² ώστε να μην ατονήσετε αλλά να γίνετε μιμητές εκείνων που με πίστη και μακροθυμία κληρονομούν όλα όσα υποσχέθηκε ο Θεός.

Αμετάκλητη η υπόσχεση του Θεού

¹³ Πράγματι, όταν ο Θεός έδωσε την υπόσχεσή του στον Αβραάμ, επειδή δεν είχε να ορκιστεί σε κάποιον ανώτερο, ορκίστηκε στον εαυτό του,

¹⁴ λέγοντας: Εξάπαντος θα σε ευλογήσω πλούσια και θα πληθύνω πάρα πολύ τον αριθμό των απογόνων σου.

¹⁵ Έτσι, χάρη στη μακροθυμία του ο Αβραάμ εξασφάλισε την υπόσχεση αυτή.

¹⁶ Γιατί, βέβαια, οι άνθρωποι ορκίζονται σε κάποιον ανώτερο κι ο όρκος τους αποτελεί γι’ αυτούς την επιβεβαίωση που τερματίζει κάθε αμφισβήτηση.

¹⁷ Kι ο Θεός, λοιπόν, επειδή ήθελε να αποδείξει εντονότερα στους κληρονόμους της υπόσχεσής του πως η απόφασή του είναι αμετάκλητη, την επιβεβαίωσε και με όρκο,

¹⁸ έτσι που στηριζόμενοι σε δύο αμετάκλητα πράγματα, τα οποία αποδεικνύουν πως είναι αδύνατο να πει ψέματα ο Θεός, να έχουμε ακατάβλητο κουράγιο εμείς που καταφύγαμε σ’ αυτόν, ώστε να κρατήσουμε σταθερή την ελπίδα που προβάλλει μπροστά μας.

¹⁹ Tην ελπίδα μας αυτή την έχουμε σαν μια ασφαλή και σίγουρη άγκυρα, που εισχωρεί στα ενδότερα του καταπετάσματος,

²⁰ όπου, πριν από μας, μπήκε για λογαριασμό μας ο Ιησούς, αφού έγινε αρχιερέας αιώνιος κατά τον τύπο του Μελχισεδέκ.