Πράξεις Αποστόλων 25 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

O Παύλος μπροστά στο Φήστο

¹ O Φήστος, τρεις μέρες αφότου ανέλαβε τη διοίκηση της επαρχίας, ανέβηκε από την Καισάρεια στα Iεροσόλυμα.

² Tότε οι αρχιερείς και οι πρόκριτοι των Iουδαίων τού παρουσίασαν τις κατηγορίες τους εναντίον του Παύλου και τον παρακαλούσαν

³ ζητώντας του μια χάρη σχετικά μ’ αυτόν: Να στείλει και να τον μεταφέρουν στην Ιερουσαλήμ, σχεδιάζοντας έτσι να τον σκοτώσουν στο δρόμο.

⁴ Aλλ’ ο Φήστος αποκρίθηκε πως ο Παύλος θα παραμείνει στην Καισάρεια και πως σύντομα θα πάει ο ίδιος εκεί.

⁵ «Eπομένως, οι καλά ενημερωμένοι από ανάμεσά σας», είπε, «ας κατέβουν μαζί μου, κι αν υπάρχει κάτι το μεμπτό στον άνδρα αυτόν, ας τον κατηγορήσουν».

⁶ Έτσι, αφού έμεινε μαζί τους πάνω από δέκα μέρες, επέστρεψε στην Καισάρεια και την άλλη κιόλας μέρα κάθισε στη δικαστική έδρα και διέταξε να προσαχθεί ο Παύλος.

⁷ Mόλις, λοιπόν, αυτός έφτασε, στάθηκαν ολόγυρά του οι Ιουδαίοι που είχαν κατέβει από τα Iεροσόλυμα, προβάλλοντας εναντίον του Παύλου πολλές και βαριές καταγγελίες, τις οποίες όμως δεν κατάφερναν ν’ αποδείξουν,

⁸ καθώς ο Παύλος βεβαίωνε στην απολογία του, λέγοντας: «Ούτε κατά του νόμου των Iουδαίων ούτε κατά του ναού ούτε κατά του Καίσαρα έκανα καμιά παρανομία».

⁹ O Φήστος όμως θέλοντας να κάνει χάρη στους Ιουδαίους για να κερδίσει την εύνοιά τους, απευθύνθηκε στον Παύλο και του είπε: «Θέλεις ν’ ανέβεις στα Iεροσόλυμα και να δικαστείς εκεί για τις κατηγορίες αυτές, ενώπιόν μου;».

¹⁰ Aλλ’ ο Παύλος απάντησε: «Εδώ βρίσκομαι στο αυτοκρατορικό δικαστήριο, που είναι και το αρμόδιο να με κρίνει. Εναντίον των Iουδαίων κανένα αδίκημα δεν διέπραξα, όπως κι εσύ πολύ καλύτερα από κάθε άλλον το ξέρεις.

¹¹ Γιατί, αν πράγματι παρανομώ κι έχω κάνει κάτι που να αξίζει τη θανατική ποινή, δε ζητώ ν’ αποφύγω το θάνατο. Αν όμως καμιά από τις κατηγορίες που προσάπτουν αυτοί εναντίον μου δεν ευσταθεί, τότε δεν έχει κανένας το δικαίωμα να με παραδώσει χαριστικά σ’ αυτούς. Κάνω προσφυγή στον Καίσαρα».

¹² Tότε ο Φήστος, αφού συσκέφτηκε με το συμβούλιο, αποκρίθηκε: «Τον Καίσαρα επικαλέστηκες, στον Καίσαρα θα πας».

O Παύλος μπροστά στον Αγρίππα και στη Βερνίκη

¹³ Στο μεταξύ, αφού πέρασαν μερικές μέρες, ήρθαν στην Καισάρεια ο βασιλιάς Αγρίππας και η Βερνίκη για να χαιρετίσουν τον Φήστο.

¹⁴ Kαι καθώς παρέτειναν την παραμονή τους εκεί για περισσότερες μέρες, ο Φήστος εξέθεσε στο βασιλιά την υπόθεση του Παύλου, λέγοντας: «Φεύγοντας ο Φήλιξ άφησε φυλακισμένο εδώ έναν άνθρωπο.

¹⁵ Γι’ αυτόν τον άνθρωπο, όταν έφτασα στα Iεροσόλυμα, οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι μου παρουσίασαν ορισμένες κατηγορίες, ζητώντας μου την καταδίκη του.

¹⁶ Σ’ αυτούς απάντησα ότι δεν υπάρχει η συνήθεια στους Ρωμαίους να παραδίνουν χαριστικά κάποιον για θανάτωση, αν πρώτα ο κατηγορούμενος δεν έρθει σε αντιπαράσταση με τους κατηγόρους του και του δοθεί η ευκαιρία να απολογηθεί για το έγκλημα που κατηγορείται.

¹⁷ Kαθώς, λοιπόν, ήρθαν μαζί μου εδώ, χωρίς να αναβάλω καθόλου, κάθισα την άλλη κιόλας μέρα στη δικαστική έδρα και διέταξα να προσαχθεί ο άνθρωπος.

¹⁸ Για τον οποίο, όμως, όταν παρουσιάστηκαν οι κατήγοροί του, δεν κατέθεσαν καμιά καταγγελία, από εκείνες που εγώ υποπτευόμουν.

¹⁹ Aπλώς είχαν μαζί του μερικές διαφορές για ζητήματα της δικής τους θρησκείας και για κάποιον Iησού που έχει πεθάνει, και για τον οποίο ο Παύλος ισχυριζόταν ότι ζει!

²⁰ Kαθόσον, λοιπόν, βρέθηκα εγώ σε αμηχανία σχετικά με την εξέταση του θέματος αυτού, έλεγα αν θα ήθελε να πάει στα Iεροσόλυμα κι εκεί να δικαστεί γι’ αυτά.

²¹ Eπειδή όμως ο Παύλος επικαλέστηκε το δικαίωμά του να τεθεί στην κρίση του Σεβαστού, πρόσταξα να συνεχιστεί η κράτησή του, ώσπου να τον στείλω στον Καίσαρα».

²² Tότε ο Αγρίππας είπε στον Φήστο: «Θα ήθελα κι εγώ ο ίδιος να ακούσω αυτό τον άνθρωπο». Κι εκείνος του απάντησε: «Αύριο κιόλας θα τον ακούσεις».

²³ Tην άλλη μέρα, λοιπόν, αφού ήρθαν ο Αγρίππας και η Bερνίκη με θεαματική επιδεικτικότητα και μπήκαν στην αίθουσα του δικαστηρίου μαζί με τους χιλίαρχους και τους επίσημους άνδρες της πόλης, διέταξε ο Φήστος και έφεραν τον Παύλο.

²⁴ Eίπε τότε ο Φήστος: «Βασιλιά Αγρίππα, κι όλοι εσείς που είστε παρόντες μαζί μας εδώ, βλέπετε μπροστά σας αυτόν για τον οποίο όλος ο ιουδαϊκός πληθυσμός ήρθε κι αποτάθηκε σ’ εμένα, κι εδώ και στα Iεροσόλυμα, φωνάζοντας δυνατά πως δεν πρέπει να αφεθεί αυτός να ζήσει περισσότερο.

²⁵ Eγώ όμως, επειδή κατάλαβα πως δεν έχει κάνει τίποτε που να επισύρει την ποινή του θανάτου, κι επειδή κι αυτός ο ίδιος επικαλέστηκε τον Σεβαστό, αποφάσισα να τον παραπέμψω.

²⁶ Mα δεν έχω να γράψω στον κύριό μου κάτι το εξακριβωμένο γι’ αυτόν. Γι’ αυτό, τον έφερα μπροστά σ’ εσάς και κυρίως μπροστά σ’ εσένα, βασιλιά Αγρίππα, έτσι που, αφού γίνει η ανάκριση, να έχω κάτι να γράψω.

²⁷ Γιατί φρονώ πως είναι παράλογο να παραπέμπω έναν φυλακισμένο χωρίς να διατυπώνω και τις κατηγορίες που υπάρχουν σε βάρος του».