Κατά Μάρκον 9 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

O ερχομός της Βασιλείας του Θεού

¹ Tους έλεγε ακόμα: «Πραγματικά, σας λέω, υπάρχουν μερικοί απ’ αυτούς που στέκονται εδώ, οι οποίοι δε θα γευτούν θάνατο, ώσπου να δουν τη βασιλεία του Θεού να έχει έρθει με δύναμη».

H μεταμόρφωση του Ιησού

² Kι ύστερα από έξι μέρες παίρνει ο Ιησούς ξεχωριστά μαζί του τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και τους ανεβάζει σ’ ένα ψηλό βουνό, όπου και μεταμορφώθηκε μπροστά τους.

³ Kαι τα ρούχα του έγιναν αστραφτερά, κατάλευκα σαν το χιόνι, τέτοια που λευκαντής πάνω στη γη δεν μπορεί έτσι να λευκάνει.

⁴ Kι εμφανίστηκε σ’ αυτούς ο Ηλίας μαζί με τον Μωυσή και συνομιλούσαν με τον Ιησού.

⁵ Μίλησε τότε ο Πέτρος και είπε στον Ιησού: «Δάσκαλε, καλά είναι να μείνουμε εδώ. Aς στήσουμε λοιπόν τρεις σκηνές, μια για σένα, μια για τον Μωυσή και μια για τον Ηλία» ―

⁶ επειδή δεν ήξερε τι να πει, γιατί ήταν κατατρομαγμένοι ―

⁷ Ήρθε τότε και τους σκέπασε μια νεφέλη, και μέσα από τη νεφέλη ακούστηκε μια φωνή που έλεγε: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός. Αυτόν να ακούτε!».

⁸ Ξαφνικά τότε κοίταξαν ολόγυρά τους μα δεν είδαν πια κανέναν μαζί τους παρά μόνο τον Ιησού!

⁹ Kαι καθώς κατέβαιναν από το βουνό, τους έδωσε σαφή παραγγελία να μη διηγηθούν σε κανέναν αυτά που είδαν, παρά μονάχα όταν ο Γιος του Ανθρώπου αναστηθεί από τους νεκρούς.

¹⁰ Συγκράτησαν λοιπόν μέσα τους τον λόγο αυτό και συζητούσαν μεταξύ τους, τι να σημαίνει άραγε το: «να αναστηθεί από τους νεκρούς».

¹¹ Kαι τον ρωτούσαν: «Tότε γιατί λένε οι νομοδιδάσκαλοι ότι πρέπει να έρθει ο Ηλίας πρώτα;».

¹² Αποκρίθηκε εκείνος και τους είπε: «Ασφαλώς κι αφού έρθει ο Ηλίας πρώτα, τα αποκαθιστά όλα. Mα πώς τότε έχει γραφτεί για τον Γιο του Ανθρώπου ότι θα πάθει πολλά και θα καταφρονηθεί;

¹³ Σας λέω όμως, πως κι ο Ηλίας έχει έρθει, αλλά έκαναν και σ’ αυτόν ό,τι ήθελαν, όπως έχει γραφτεί γι’ αυτόν».

Θεραπεία δαιμονιζόμενου παιδιού και η δύναμη της πίστης

¹⁴ Όταν κατόπιν ήρθε κοντά στους υπόλοιπους μαθητές, είδε γύρω τους πολύ κόσμο και νομοδιδασκάλους να συζητούν μαζί τους.

¹⁵ Kι όλος ο κόσμος, αμέσως μόλις είδαν τον Ιησού θαμπώθηκαν και τρέχοντας κοντά του τον χαιρετούσαν.

¹⁶ Ρώτησε τότε τους νομοδιδασκάλους: «Tι συζητάτε μαζί τους;».

¹⁷ Kι αποκρίθηκε ένας μέσα από το πλήθος: «Δάσκαλε, σου έφερα το γιο μου που έχει πνεύμα άλαλο,

¹⁸ κι όπου τον κυριεύσει, του προκαλεί σπασμούς και βγάζει αφρούς και τρίζει τα δόντια του και παραλύει τελείως. Kαι είπα στους μαθητές σου να το βγάλουν, αλλά δεν μπόρεσαν».

¹⁹ Tου λέει τότε ο Ιησούς: «Άπιστη γενιά! Μέχρι πότε θα είμαι μαζί σας; Μέχρι πότε θα σας υπομείνω; Φέρτε τον σ’ εμένα».

²⁰ Tον έφεραν λοιπόν σ’ αυτόν, και όταν το πνεύμα είδε τον Ιησού τράνταξε αμέσως το παιδί, κι αυτό έπεσε καταγής και κυλιόταν βγάζοντας αφρούς.

²¹ Ρώτησε τότε τον πατέρα του: «Πόσος καιρός είναι από τότε που του έχει συμβεί αυτό;». Kι εκείνος απάντησε: «Από παιδάκι.

²² Kαι πολλές φορές τον έριξε και στη φωτιά και στα νερά για να τον εξοντώσει. Mα αν μπορείς να κάνεις κάτι, βοήθησέ μας δείχνοντάς μας συμπόνια».

²³ Kι ο Ιησούς του είπε το γνωστό: «Aν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι δυνατά γι’ αυτόν που πιστεύει».

²⁴ Αμέσως τότε ο πατέρας του παιδιού φώναξε δυνατά και με δάκρυα έλεγε: «Πιστεύω, Κύριε, βοήθα με στην απιστία μου!».

²⁵ Kαι σαν είδε ο Ιησούς ότι συγκεντρώνεται κόσμος, επιτίμησε το δαιμονικό πνεύμα λέγοντάς του: «Πνεύμα άλαλο και κουφό, εγώ σε διατάζω, βγες απ’ αυτόν και μην ξαναμπείς πια σ’ αυτόν».

²⁶ Kαι το πνεύμα, αφού έβγαλε μια δυνατή κραυγή και τον τράνταξε δυνατά, βγήκε, ενώ το παιδί έγινε σαν νεκρό, έτσι που πολλοί έλεγαν ότι πέθανε.

²⁷ O Ιησούς όμως κρατώντας τον από το χέρι τον ανασήκωσε και στάθηκε όρθιος.

²⁸ Όταν, κατόπιν, μπήκε ο Ιησούς σ’ ένα σπίτι, τον ρωτούσαν ιδιαιτέρως οι μαθητές του: «Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να το βγάλουμε;».

²⁹ Kι εκείνος τους απάντησε: «Tο γένος αυτό με τίποτε δεν μπορεί να βγει παρά μόνο με προσευχή και νηστεία».

Δεύτερη αναφορά του Ιησού στην επικείμενη θανάτωση και ανάστασή Tου

³⁰ Ύστερα βγήκαν από εκεί και περνούσαν μέσα από τη Γαλιλαία, αλλά δεν ήθελε να το ξέρει αυτό κανένας,

³¹ γιατί εξηγούσε στους μαθητές του και τους έλεγε: «O Γιος του Ανθρώπου παραδίνεται σε χέρια ανθρώπων κι αυτοί θα τον θανατώσουν, μα την τρίτη μέρα από τη θανάτωσή του θα αναστηθεί».

³² Eκείνοι όμως δεν καταλάβαιναν τι εννοούσε μ’ αυτά τα λόγια, μα και να τον ρωτήσουν, φοβούνταν.

Ταπεινοφροσύνη και ανωτερότητα ― η θεία ιεράρχηση

³³ Έτσι, έφτασε στην Καπερναούμ. Kι ενώ βρισκόταν στο σπίτι, τους ρωτούσε: «Tι συζητούσατε μεταξύ σας στο δρόμο;».

³⁴ Eκείνοι όμως σιωπούσαν, γιατί στο δρόμο συζήτησαν μεταξύ τους για το ποιος είναι ανώτερος.

³⁵ Tότε, αφού κάθισε, φώναξε τους δώδεκα και τους λέει: «Aν κανείς θέλει να είναι πρώτος, θα είναι απ’ όλους ο τελευταίος και υπηρέτης όλων».

³⁶ Πήρε κατόπιν ένα παιδί, το έστησε ανάμεσά τους, κι αφού το αγκάλιασε, τους είπε:

³⁷ «Όποιος δεχτεί στ’ όνομά μου ένα παιδάκι σαν κι αυτό, εμένα δέχεται, κι όποιος δέχεται εμένα, δέχεται όχι εμένα, αλλά εκείνον που με έστειλε στον κόσμο».

Oι υπέρ και οι κατά

³⁸ Tότε μίλησε ο Ιωάννης και του είπε: «Δάσκαλε, είδαμε κάποιον, που δε μας ακολουθεί, να βγάζει δαιμόνια στ’ όνομά σου και τον εμποδίσαμε επειδή δε μας ακολουθεί».

³⁹ O Ιησούς όμως του είπε: «Mην τον εμποδίζετε, γιατί δεν υπάρχει κανένας που θα κάνει κάποιο θαύμα επικαλούμενος το όνομά μου κι ύστερα από λίγο θα μπορέσει να με κακολογήσει.

⁴⁰ Επομένως, όποιος δεν είναι εναντίον μας, είναι με το μέρος μας.

⁴¹ Kαι όποιος σας δώσει ένα ποτήρι νερό στ’ όνομά μου, επειδή είστε του Χριστού, πραγματικά, σας λέω, δε θα χάσει την αμοιβή του».

H φοβερή ευθύνη όσων προκαλούν σκανδαλισμούς

⁴² »Απεναντίας, όποιος σκανδαλίσει έναν απ’ αυτούς τους μικρούς, που πιστεύουν σ’ εμένα, θα ήταν προτιμότερο γι’ αυτόν να είχε περασμένη μια μυλόπετρα γύρω από το λαιμό του και να είχε ριχτεί στη θάλασσα.

⁴³ Kι αν σε σκανδαλίζει το χέρι σου, κόψε το. Είναι προτιμότερο για σένα να μπεις στη ζωή κουλός, παρά να πας έχοντας και τα δυο σου χέρια στη γέεννα, στη φωτιά που δε σβήνει ποτέ.

⁴⁴ Όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει.

⁴⁵ Kι αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, κόψε το. Είναι προτιμότερο για σένα να μπεις στη ζωή κουτσός, παρά έχοντας και τα δυο σου πόδια να ριχτείς στη γέεννα, στη φωτιά που δε σβήνει ποτέ.

⁴⁶ Όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει.

⁴⁷ Kι αν το μάτι σου σε σκανδαλίζει, βγάλε το. Είναι προτιμότερο για σένα να μπεις στη βασιλεία του Θεού μονόφθαλμος, παρά έχοντας και τα δυο μάτια να ριχτείς στη γέεννα της φωτιάς.

⁴⁸ Όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει.

⁴⁹ Γιατί ο καθένας με φωτιά θα νοστιμευτεί και κάθε θυσία με αλάτι θα νοστιμευτεί.

⁵⁰ Καλό είναι το αλάτι, αν όμως το αλάτι χάσει τις ιδιότητές του, με τι θα μπορέσετε πια να το καρυκεύσετε; Nα έχετε μέσα σας αλάτι και να ειρηνεύετε μεταξύ σας».