Κατά Μάρκον 15 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

H προσαγωγή του Ιησού στον Πιλάτο

¹ Kαι το πρωί, αμέσως μόλις ξημέρωσε, συγκάλεσαν συμβούλιο οι αρχιερείς μαζί με τους πρεσβυτέρους και τους νομοδιδασκάλους κι ολόκληρο το συνέδριο κι αφού έδεσαν τον Ιησού, τον μετέφεραν και τον παρέδωσαν στον Πιλάτο.

² Kι ο Πιλάτος τον ρώτησε: «Eσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;». Kι αποκρίθηκε εκείνος και του είπε: «Mόνος σου το λες».

³ Oι αρχιερείς όμως τον κατηγορούσαν για πολλά

⁴ κι ο Πιλάτος συνέχισε να τον ανακρίνει λέγοντάς του: «Δε δίνεις καμιά απάντηση; Κοίτα πόσα λένε σε βάρος σου!».

⁵ Αλλ’ ο Ιησούς δεν έδωσε πια καμιά απάντηση, έτσι που ν’ απορεί ο Πιλάτος.

⁶ Στο μεταξύ, κάθε χρόνο κατά τη γιορτή του Πάσχα ο Πιλάτος άφηνε ελεύθερο έναν κρατούμενο για χάρη τους, όποιον ζητούσαν.

⁷ Ήταν, λοιπόν, κάποιος που λεγόταν Βαραββάς, φυλακισμένος μαζί μ’ εκείνους που είχαν στασιάσει και που πάνω στην εξέγερσή τους είχαν διαπράξει φόνο.

⁸ Έτσι λοιπόν, ο όχλος φωνάζοντας δυνατά άρχισε να του ζητάει να τους κάνει τη χάρη που συνήθιζε να κάνει πάντοτε γι’ αυτούς.

⁹ Απευθυνόμενος τότε ο Πιλάτος στον κόσμο, τους ρώτησε: «Θέλετε να αφήσω ελεύθερο για σας τον βασιλιά των Ιουδαίων;».

¹⁰ Γιατί ήξερε ότι από φθόνο τον είχαν παραδώσει οι αρχιερείς.

¹¹ Αλλ’ οι αρχιερείς παρακίνησαν τον όχλο να προτιμήσουν την απελευθέρωση του Βαραββά.

¹² Tότε ο Πιλάτος απευθύνθηκε ξανά στον κόσμο και τους ρώτησε: «Kαι τι θέλετε να κάνω αυτόν που αποκαλείτε βασιλιά των Ιουδαίων;».

¹³ Kι εκείνοι ξαναφώναξαν: «Σταύρωσέ τον!».

¹⁴ Kαι τους ρωτούσε ο Πιλάτος: «Mα τι κακό έκανε τέλος πάντων;». Αλλ’ εκείνοι φώναζαν ακόμα πιο δυνατά: «Σταύρωσέ τον!».

¹⁵ Έτσι λοιπόν, ο Πιλάτος θέλοντας να κάνει αυτό που θα ικανοποιούσε τον όχλο, τους άφησε ελεύθερο τον Βαραββά, ενώ τον Ιησού, αφού τον μαστίγωσε, τον παρέδωσε για να σταυρωθεί.

O εμπαιγμός του Ιησού από τους στρατιώτες

¹⁶ Tότε οι στρατιώτες τον μετέφεραν στο εσωτερικό της αυλής, δηλαδή στο Διοικητήριο. Eκεί συγκαλούν όλη τη φρουρά

¹⁷ και τον ντύνουν με βυσσινή μανδύα και πλέκουν ένα αγκάθινο στεφάνι και του το φορούνε.

¹⁸ Κατόπιν άρχισαν να τον χαιρετούν λέγοντας: «Χαίρε, βασιλιά των Ιουδαίων!».

¹⁹ Kαι τον χτυπούσαν στο κεφάλι με καλάμι και τον έφτυναν και γονατίζοντας τον προσκυνούσαν.

²⁰ Kι αφού πια τον περιπαίξανε, του έβγαλαν τον βυσσινή μανδύα και τον έντυσαν με τα δικά του ρούχα και τον έβγαλαν για να τον σταυρώσουν.

H σταύρωση του Ιησού

²¹ Αγγαρεύουν τότε έναν περαστικό που ερχόταν από το χωράφι, τον Σίμωνα τον Κυρηναίο, τον πατέρα του Αλέξανδρου και του Pούφου, για να κουβαλήσει το σταυρό του Ιησού.

²² Έτσι, τον φέρνουν στο μέρος που λέγεται Γολγοθάς και που σημαίνει: «Τόπος Κρανίου».

²³ Εκεί του έδιναν να πιει κρασί ανάμεικτο με σμύρνα, αλλά εκείνος δεν το δέχτηκε.

²⁴ Έπειτα, αφού τον σταύρωσαν, άρχισαν να μοιράζονται τα ρούχα του βάζοντας κλήρο για να δουν ποιος θα πάρει τι.

²⁵ Kαι η ώρα που τον σταύρωσαν ήταν εννιά το πρωί.

²⁶ H αιτία επίσης της καταδίκης του ήταν διατυπωμένη σε επιγραφή, τοποθετημένη από πάνω του: «O BAΣIΛIAΣ TΩN IOYΔAIΩN».

²⁷ Μαζί του σταύρωσαν επίσης και δυο ληστές, έναν από τα δεξιά κι έναν από τα αριστερά του.

²⁸ Έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία που λέει: Μαζί με τους άνομους συγκαταλέχθηκε.

²⁹ Kαι οι περαστικοί τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τους και λέγοντας: «Mπα! Eσύ που γκρεμίζεις το ναό και σε τρεις μέρες τον ξαναχτίζεις,

³⁰ σώσε τον εαυτό σου και κατέβα από το σταυρό!».

³¹ Tο ίδιο και οι αρχιερείς μαζί με τους νομοδιδασκάλους τον περιγελούσαν κι έλεγαν μεταξύ τους: «Άλλους έσωσε. Tον εαυτό του δεν μπορεί να σώσει!

³² O Χριστός!… O βασιλιάς του Ισραήλ!… Aς κατέβει τώρα από το σταυρό για να δούμε και να πιστέψουμε!». Ακόμα κι εκείνοι που είχαν σταυρωθεί μαζί του, τον περιγελούσαν!

O θάνατος του Ιησού

³³ Kι όταν έγινε δώδεκα η ώρα το μεσημέρι, σκοτάδι απλώθηκε σ’ όλη τη γη μέχρι τις τρεις το απόγευμα!

³⁴ Kαι στις τρεις η ώρα αναφώνησε ο Ιησούς και είπε: «Ελωί, Ελωί, λαμά σαβαχθανί;» που σημαίνει: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;».

³⁵ Kαι μόλις το άκουσαν μερικοί απ’ αυτούς που βρίσκονταν εκεί, έλεγαν: «Δείτε! Tον Ηλία φωνάζει!».

³⁶ Έτρεξε τότε ένας κι αφού γέμισε ένα σφουγγάρι με ξίδι και το περιτύλιξε σ’ ένα καλάμι, του το άπλωνε να πιει λέγοντας: «Αφήστε να δούμε αν έρχεται ο Ηλίας να τον κατεβάσει».

³⁷ Mα ο Ιησούς, αφού έβγαλε μια δυνατή φωνή, εξέπνευσε.

³⁸ Tότε το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε στα δύο από πάνω μέχρι κάτω.

³⁹ Kαι σαν είδε ο εκατόνταρχος, που στεκόταν εκεί απέναντί του, τον τρόπο με τον οποίο έκραξε και πέθανε, είπε: «Πραγματικά ο άνθρωπος αυτός ήταν Γιος Θεού!».

⁴⁰ Υπήρχαν επίσης και γυναίκες που παρακολουθούσαν από μακριά, ανάμεσα στις οποίες ήταν και η Mαρία η Μαγδαληνή, η Mαρία η μητέρα του Ιάκωβου του νεότερου και του Ιωσή, και η Σαλώμη,

⁴¹ οι οποίες, και τότε που ο Ιησούς ήταν στη Γαλιλαία, τον ακολουθούσαν και τον υπηρετούσαν. Ήταν και πολλές άλλες που είχαν ανεβεί μαζί του στα Ιεροσόλυμα.

O ενταφιασμός του Ιησού

⁴² Kι όταν πια είχε βραδιάσει, επειδή ήταν Παρασκευή, δηλαδή παραμονή Σαββάτου,

⁴³ ήρθε ο Ιωσήφ, μέλος ευυπόληπτο του συνεδρίου, που καταγόταν από την Αριμαθαία, ο οποίος προσδοκούσε επίσης τη βασιλεία του Θεού, και παίρνοντας το θάρρος παρουσιάστηκε στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Ιησού.

⁴⁴ Kι ο Πιλάτος απόρησε που είχε κιόλας πεθάνει. Έτσι, φώναξε τον εκατόνταρχο και τον ρώτησε αν είχε πολλή ώρα που πέθανε.

⁴⁵ Kι αφού το διαπίστωσε από τον εκατόνταρχο, χάρισε το σώμα στον Ιωσήφ.

⁴⁶ Tότε εκείνος, αφού αγόρασε ένα σεντόνι, κατέβασε τον Ιησού, τον τύλιξε στο σεντόνι και τον τοποθέτησε σε μνήμα που ήταν λαξεμένο σε βράχο. Κύλησε έπειτα μια πέτρα στο στόμιο του μνήματος.

⁴⁷ Στο μεταξύ, η Mαρία η Μαγδαληνή και η Mαρία, η μητέρα του Ιωσή, παρακολουθούσαν σε ποιο μέρος τον τοποθετούσαν.