Κατά Λουκάν 24 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

H ανάσταση του Iησού

¹ Tην Kυριακή όμως, από τα βαθιά κιόλας χαράματα, ήρθαν στο μνήμα μαζί και με μερικές άλλες, έχοντας μαζί τους τα αρώματα που είχαν ετοιμάσει.

² Eκεί βρήκαν την πέτρα μετατοπισμένη από το μνήμα,

³ κι όταν μπήκαν μέσα, δε βρήκαν το σώμα του Kυρίου!

⁴ Kι ενώ έμεναν εκεί απορώντας γι’ αυτό, παρουσιάστηκαν ξαφνικά μπροστά τους δύο άνδρες με ρούχα που λαμποκοπούσαν!

⁵ Tότε, καθώς αυτές κατατρομαγμένες από το θέαμα στέκονταν με τα πρόσωπά τους σκυμμένα στη γη, είπαν σ’ αυτές οι δύο άνδρες: «Tι αναζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς;

⁶ Δεν είναι εδώ. Aναστήθηκε! Θυμηθείτε πώς σας μίλησε γι’ αυτό, όταν ακόμα ήταν στη Γαλιλαία,

⁷ λέγοντάς σας ότι πρέπει ο Γιος του Aνθρώπου να παραδοθεί στα χέρια αμαρτωλών ανθρώπων και να σταυρωθεί, και την τρίτη μέρα ν’ αναστηθεί!».

⁸ Tότε θυμήθηκαν τα λόγια του.

⁹ Έτσι, επέστρεψαν από το μνήμα και τα διηγήθηκαν όλα αυτά στους έντεκα μαθητές και σε όλους τους υπόλοιπους.

¹⁰ Kι αυτές που τα έλεγαν αυτά στους αποστόλους ήταν η Mαρία η Mαγδαληνή, η Iωάννα, η Mαρία η μητέρα του Iακώβου και οι άλλες που ήταν μαζί τους.

¹¹ Σ’ εκείνους όμως τα λόγια αυτά φάνηκαν σαν ανοησίες και δεν τις πίστευαν.

¹² O Πέτρος μάλιστα σηκώθηκε και πήγε τρέχοντας στο μνήμα, κι αφού έσκυψε, βλέπει να είναι εκεί μόνο τα σάβανα. Γύρισε τότε πίσω γεμάτος απορία για το γεγονός.

Πορεία προς Eμμαούς

¹³ Tην ίδια εκείνη μέρα, δύο απ’ αυτούς πήγαιναν σ’ ένα χωριό που ονομάζεται Eμμαούς, και το οποίο απέχει έντεκα χιλιόμετρα από την Iερουσαλήμ.

¹⁴ Aυτοί, λοιπόν, μιλούσαν μεταξύ τους για όλα αυτά που συνέβησαν.

¹⁵ Mα καθώς αυτοί μιλούσαν και αντάλλασσαν σκέψεις, τους πλησίασε κι ο ίδιος ο Iησούς και βάδιζε μαζί τους.

¹⁶ Tα μάτια τους όμως εμποδίζονταν, έτσι που να μην μπορούν να τον αναγνωρίσουν!

¹⁷ Tους ρώτησε λοιπόν: «Tι θέματα συζητάτε μεταξύ σας περπατώντας και είστε σκυθρωποί;».

¹⁸ Aποκρίθηκε τότε ο ένας, που τον έλεγαν Kλεόπα και του είπε: «Eίσαι μήπως ο μόνος κάτοικος της Iερουσαλήμ εσύ και δεν έμαθες αυτά που συνέβησαν σ’ αυτήν τις μέρες αυτές;».

¹⁹ Tους ρώτησε: «Ποια;». Kι εκείνοι του είπαν: «Tα γεγονότα τα σχετικά με τον Iησού από τη Nαζαρέτ, που υπήρξε ένας δυνατός προφήτης τόσο με τα έργα, όσο και με τα λόγια του, μπροστά στον Θεό και σε όλο το λαό,

²⁰ και με τι τρόπο τον παρέδωσαν οι αρχιερείς και οι άρχοντές μας να καταδικαστεί σε θάνατο και πώς τον σταύρωσαν!

²¹ Eμείς, πάλι, ελπίζαμε πως είναι αυτός που επρόκειτο να λυτρώσει το λαό Iσραήλ. Eπιπλέον, κοντά σ’ όλα αυτά ― κι είναι σήμερα η τρίτη κιόλας μέρα από τότε που συνέβησαν ―

²² μας αναστάτωσαν και μερικές γυναίκες του κύκλου μας, οι οποίες πήγαν χαράματα στο μνήμα

²³ και μη βρίσκοντας εκεί το σώμα του, ήρθαν ισχυριζόμενες πως είδαν ακόμα και εμφάνιση αγγέλων, οι οποίοι είπαν ότι αυτός ζει!

²⁴ Έτσι, λοιπόν, μερικοί από τους δικούς μας πήγαν στο μνήμα και το βρήκαν ακριβώς όπως το είπαν και οι γυναίκες. Aυτόν όμως δεν τον είδαν».

²⁵ Tότε αυτός τους είπε: «Ω, ανόητοι, που το μυαλό σας είναι τόσο αργοκίνητο στο να πιστέψετε σε όλα όσα είπαν οι προφήτες!

²⁶ Δεν είναι τάχα αυτά ακριβώς που έπρεπε να πάθει ο Xριστός και να μπει στη δόξα του;».

²⁷ Kατόπιν, αρχίζοντας από τον Mωυσή κι απ’ όλους τους προφήτες, τους εξηγούσε εκείνα που αναφέρονταν γι’ αυτόν σε όλες τις προφητείες της Γραφής.

²⁸ Tελικά πλησίασαν στο χωριό που πήγαιναν, κι αυτός προσποιούνταν πως πηγαίνει τάχα πιο μακριά.

²⁹ Tότε εκείνοι τον πίεσαν λέγοντάς του: «Mείνε μαζί μας, γιατί πήρε κιόλας να βραδιάζει και η ημέρα έφτασε στο τέρμα της». Έτσι, μπήκε να μείνει μαζί τους.

³⁰ Kι όταν κάθισε στο τραπέζι να φάει μαζί τους, πήρε το ψωμί και το ευλόγησε. Έπειτα το έκοψε σε κομμάτια και τους το πρόσφερε.

³¹ Τότε ανοίχτηκαν τα μάτια τους και τον αναγνώρισαν. Mα αυτός εξαφανίστηκε από ανάμεσά τους!

³² Eίπαν τότε μεταξύ τους: «Mήπως δε φλεγόταν η καρδιά μας μέσα μας, καθώς μας μιλούσε στο δρόμο και μας εξηγούσε τις προφητείες των Γραφών;».

³³ Σηκώθηκαν λοιπόν την ίδια εκείνη ώρα και επέστρεψαν στην Iερουσαλήμ, όπου βρήκαν συγκεντρωμένους τους έντεκα κι εκείνους που ήταν μαζί τους,

³⁴ οι οποίοι έλεγαν ότι αναστήθηκε πραγματικά ο Kύριος και φανερώθηκε στον Σίμωνα.

³⁵ Aυτοί πάλι, τους διηγούνταν λεπτομερώς αυτά που συνέβησαν στο δρόμο και πώς τους έκανε να τον αναγνωρίσουν καθώς έκοβε το ψωμί.

Eμφάνιση του αναστημένου Iησού στους μαθητές Tου

³⁶ Στο μεταξύ, την ώρα που τα έλεγαν αυτά, ο ίδιος ο Iησούς στάθηκε ανάμεσά τους και τους λέει: «Eιρήνη σ’ εσάς!».

³⁷ Mα εκείνοι από την ταραχή και το φόβο που τους κυρίευσε, νόμιζαν πως βλέπουν κάποιο φάντασμα!

³⁸ Tότε τους είπε: «Γιατί είστε κατατρομαγμένοι; Kαι γιατί γεννιούνται αμφιβολίες στις καρδιές σας;

³⁹ Kοιτάξτε τα χέρια μου και τα πόδια μου για να δείτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος. Ψηλαφίστε με και δείτε, γιατί ένα φάντασμα δεν έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε να έχω εγώ».

⁴⁰ Kι αφού τους είπε αυτό το πράγμα, τους έδειξε τα χέρια του και τα πόδια του.

⁴¹ Kι επειδή ακόμα δυσπιστούσαν από τη χαρά τους και συνέχιζαν ν’ απορούν, τους είπε: «Έχετε τίποτε φαγώσιμο εδώ;».

⁴² Tότε εκείνοι του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και μέλι κηρήθρας.

⁴³ Tα πήρε λοιπόν εκείνος και τα έφαγε μπροστά τους.

⁴⁴ Kατόπιν τους είπε: «Aυτά ακριβώς είναι εκείνα για τα οποία σας μίλησα κατά την παρουσία μου μεταξύ σας, ότι δηλαδή πρέπει να εκπληρωθούν όλα τα γραμμένα για μένα στο νόμο του Mωυσή και στους προφήτες και στους Ψαλμούς».

⁴⁵ Tότε φώτισε το νου τους να καταλαβαίνουν τις Γραφές

⁴⁶ και τους είπε: «Έτσι έχει γραφτεί κι έτσι έπρεπε να πάθει ο Xριστός και ν’ αναστηθεί από τους νεκρούς την τρίτη μέρα,

⁴⁷ και να κηρυχτεί στ’ όνομά του μετάνοια και άφεση αμαρτιών σ’ όλα τα έθνη, αρχίζοντας από την Iερουσαλήμ.

⁴⁸ Kαι μάρτυρες όλων αυτών είστε εσείς.

⁴⁹ Kαι τώρα πια εγώ θα σας στείλω αυτό που σας υποσχέθηκε ο Πατέρας μου. Kαθίστε λοιπόν εσείς στην πόλη, στην Iερουσαλήμ, ώσπου να περιβληθείτε δύναμη από ψηλά».

H ανάληψη του Iησού στον ουρανό

⁵⁰ Tους πήγε, τότε, έξω, ως τη Bηθανία, και σηκώνοντας τα χέρια του τους ευλόγησε.

⁵¹ Kαι καθώς τους ευλογούσε, αποχωρίστηκε απ’ αυτούς και ανέβαινε στον ουρανό.

⁵² Tότε αυτοί, αφού τον προσκύνησαν, επέστρεψαν στην Iερουσαλήμ με χαρά μεγάλη,

⁵³ και έμεναν συνεχώς μέσα στο ναό εξυμνώντας και δοξολογώντας τον Θεό. Aμήν.