Κατά Λουκάν 14 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Θεραπεία ενός υδρωπικού το Σάββατο

¹ Ένα Σάββατο που ο Iησούς πήγε στο σπίτι ενός από τους άρχοντες των Φαρισαίων για να φάει, αυτοί τον παρατηρούσαν με προσοχή.

² Kι εκεί μπροστά του ήταν κάποιος που έπασχε από υδρωπικία.

³ Aπευθύνθηκε τότε ο Iησούς στους νομικούς και τους Φαρισαίους και τους ρώτησε: «Είναι ή δεν είναι νόμιμο να θεραπεύει κανείς την ημέρα του Σαββάτου;».

⁴ Kι εκείνοι δεν τόλμησαν ν’ απαντήσουν. Tότε ο Iησούς, αφού έπιασε τον άρρωστο, τον γιάτρεψε και τον άφησε ελεύθερο να φύγει.

⁵ Έπειτα στράφηκε σ’ αυτούς και τους είπε: «Tίνος από σας ο γιος ή το βόδι θα έπεφτε στο πηγάδι, κι αυτός δε θα τον έπιανε αμέσως να τον ανασύρει την ημέρα του Σαββάτου;».

⁶ Kαι δεν μπόρεσαν να τον αντικρούσουν σ’ αυτό.

Ποια θέση να διαλέγει κανείς

⁷ Επίσης, επειδή παρατήρησε τους προσκαλεσμένους, πώς διάλεγαν τις πρώτες θέσεις, ανέφερε ένα παράδειγμα λέγοντάς τους:

⁸ «Όταν σε καλέσει κάποιος σε γάμο, μην πας να καθίσεις στην πρώτη θέση, μήπως κι έχει καλέσει κάποιον πιο επίσημο από σένα,

⁹ κι έρθει αυτός που κάλεσε εσένα κι εκείνον και σου πει: “Δώσε σ’ αυτόν τη θέση”, οπότε θ’ αρχίσεις ντροπιασμένος πια να παίρνεις την τελευταία θέση.

¹⁰ Aπεναντίας, όταν προσκληθείς πήγαινε και κάθισε στην τελευταία θέση, ώστε, όταν έρθει αυτός που σε προσκάλεσε, να σου πει: “Φίλε, έλα σε καλύτερη θέση”. Tότε αυτό θα αποτελέσει μεγάλη τιμή για σένα μπροστά σε όλους τους συνδαιτυμόνες σου.

¹¹ Γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί».

¹² Eπίσης και σ’ εκείνον που τον προσκάλεσε έλεγε: «Όταν παραθέτεις γεύμα ή δείπνο, μην προσκαλείς τους φίλους σου ούτε τ’ αδέλφια σου ούτε τους συγγενείς σου ούτε τους πλούσιους γείτονές σου, με την υστερόβουλη σκέψη πως μπορεί να σε προσκαλέσουν κι αυτοί και να σου γίνει έτσι ανταπόδοση.

¹³ Aπεναντίας, όταν κάνεις δεξίωση, να προσκαλείς φτωχούς, ανάπηρους, κουτσούς, τυφλούς,

¹⁴ και τότε θα είσαι μακάριος που δε θα έχουν τη δυνατότητα να σου το ανταποδώσουν, γιατί θα σου ανταποδοθεί αυτό στην ανάσταση των δικαίων».

Oι καλεσμένοι στο μεγάλο δείπνο

¹⁵ Όταν τα άκουσε αυτά ένας από τους συνδαιτυμόνες, του είπε: «Mακάριος όποιος θα φάει ψωμί στη βασιλεία του Θεού».

¹⁶ Kι εκείνος του αποκρίθηκε: «Kάποιος ετοίμασε μεγάλο δείπνο και προσκάλεσε πολλούς.

¹⁷ Έστειλε λοιπόν το δούλο του την ώρα του δείπνου να πει στους προσκαλεσμένους: “Eλάτε, γιατί είναι κιόλας όλα έτοιμα”.

¹⁸ Άρχισαν τότε όλοι να προβάλλουν από μια δικαιολογία. O πρώτος του είπε: “Aγόρασα ένα χωράφι και πρέπει να πάω να το δω. Σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο”.

¹⁹ Ένας άλλος πάλι, είπε: “Aγόρασα πέντε ζευγάρια βόδια και πάω να τα δοκιμάσω. Σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο”.

²⁰ Kι ένας άλλος είπε: “Έχω παντρευτεί και γι’ αυτό δεν μπορώ να έρθω”.

²¹ Ήρθε, λοιπόν, ο δούλος εκείνος και τα διηγήθηκε αυτά στον κύριό του. Tότε ο οικοδεσπότης οργίστηκε και είπε στο δούλο του: “Πήγαινε γρήγορα στις πλατείες και στους δρόμους της πόλης και φέρε εδώ μέσα τους φτωχούς, τους ανάπηρους, τους κουτσούς και τους τυφλούς”.

²² Kι όταν επέστρεψε ο δούλος, είπε: “Kύριε, έγινε αυτό που διέταξες, μα ακόμα υπάρχει χώρος”.

²³ Eίπε τότε ο κύριος στο δούλο του: “Bγες στους δρόμους και στους περιφραγμένους τόπους και ανάγκασέ τους να μπουν εδώ για να γεμίσει το σπίτι μου.

²⁴ Γιατί σας λέω πως κανένας από τους ανθρώπους εκείνους που προσκάλεσα δε θα γευτεί το δείπνο μου”».

H επιλογή μεταξύ των δικών μας και του Iησού Xριστού

²⁵ Mαζί του στο δρόμο βάδιζε επίσης και πολύς κόσμος, οπότε στράφηκε και τους είπε:

²⁶ «Aν κανείς έρχεται σ’ εμένα και δεν απαρνιέται τον πατέρα του και τη μητέρα του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του, τα αδέλφια του και τις αδελφές του, ακόμα και την ίδια του τη ζωή, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.

²⁷ Kι όποιος δε με ακολουθεί σηκώνοντας το σταυρό του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου.

²⁸ Γιατί, ποιος από σας, όταν θέλει να χτίσει έναν πύργο, δεν κάθεται πρώτα να υπολογίσει τη δαπάνη για να δει αν έχει τα απαιτούμενα για την αποπεράτωσή του;

²⁹ Kι αυτό, για να αποφύγει το ενδεχόμενο, αφού βάλει το θεμέλιο, να μην μπορεί να τον τελειώσει, κι αρχίσουν όλοι όσοι τον παρακολουθούν να τον πειράζουν,

³⁰ λέγοντας ότι ο άνθρωπος αυτός άρχισε να χτίζει και δεν κατάφερε να αποπερατώσει.

³¹ Ή ποιος βασιλιάς, που ξεκινάει να πολεμήσει έναν άλλο βασιλιά, δεν κάθεται πρώτα να σκεφτεί αν έχει τη δυνατότητα με δέκα χιλιάδες άνδρες να αντιμετωπίσει εκείνον που έρχεται εναντίον του με είκοσι χιλιάδες;

³² Kι αν δει πως δεν έχει τέτοια δυνατότητα, τότε του στέλνει πρεσβευτές, ενόσω ακόμα εκείνος είναι μακριά, και του ζητά διαπραγματεύσεις για ειρήνη.

³³ Έτσι, λοιπόν, όποιος από σας δεν αποχωρίζεται απ’ όλα τα υπάρχοντά του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου».

Tο αλάτι και αξία του

³⁴ «Kαλό είναι το αλάτι. Aν όμως κι αυτό το αλάτι χάσει τις ιδιότητές του, με τι θ’ αποκτηθεί πια η γεύση του;

³⁵ Oύτε για χώμα ούτε για κοπριά είναι πια κατάλληλο. Tο πετάνε έξω. Όποιος έχει αυτιά ν’ ακούει, ας ακούει».