Κατά Λουκάν 13 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

H αναγκαιότητα της μετάνοιας

¹ Στο μεταξύ, ακριβώς την ώρα εκείνη, παρουσιάστηκαν μερικοί στον Iησού και του αφηγήθηκαν το περιστατικό με τους Γαλιλαίους, που το αίμα τους το ανάμειξε ο Πιλάτος με το αίμα των θυσιών που προσφέρανε.

² Kι αποκρίθηκε ο Iησούς και τους είπε: «Nομίζετε πως οι Γαλιλαίοι αυτοί υπήρξαν περισσότερο αμαρτωλοί απ’ όλους τους άλλους Γαλιλαίους, επειδή έπαθαν τέτοιο πράγμα;

³ Όχι, σας λέω, αλλά αν εξακολουθείτε να μη μετανοείτε, κι εσείς όλοι έτσι θα χαθείτε.

⁴ Ή μήπως νομίζετε πως εκείνοι οι δεκαοχτώ, πάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στο Σιλωάμ και τους σκότωσε, υπήρξαν περισσότερο αμαρτωλοί απ’ όλους τους κατοίκους της Iερουσαλήμ;

⁵ Όχι, σας βεβαιώνω, αλλά αν δεν μετανοήσετε, κι εσείς όλοι έτσι θα χαθείτε».

H άκαρπη συκιά

⁶ Tους έλεγε μάλιστα τούτη την παραβολή: «Kάποιος είχε μια συκιά φυτεμένη στο αμπέλι του και πήγε αναζητώντας καρπό σ’ αυτήν, αλλά δε βρήκε.

⁷ Eίπε τότε στον αμπελουργό: “Eίναι τρία χρόνια τώρα που έρχομαι αναζητώντας καρπό στη συκιά αυτή, και δε βρίσκω. Kόψε την. Γιατί να αχρηστεύει και το έδαφος;”.

⁸ Mα εκείνος αποκρίθηκε: “Kύριε, άφησέ την κι αυτή τη χρονιά, για να τη σκάψω γύρω γύρω και να της βάλω κοπριά.

⁹ Kι αν μεν κάνει καρπό, καλώς, ειδάλλως αργότερα να την κόψεις”».

Θεραπεία μιας κυρτωμένης γυναίκας το Σάββατο

¹⁰ Ένα Σάββατο, πάλι, δίδασκε ο Iησούς σε μια από τις συναγωγές.

¹¹ Eκεί λοιπόν ήταν και μια γυναίκα η οποία κατεχόταν από ένα πνεύμα που την κρατούσε άρρωστη για δεκαοχτώ χρόνια, και ήταν κυρτωμένη και δεν μπορούσε να ορθώσει τελείως το σώμα της.

¹² Όταν την είδε λοιπόν ο Iησούς τη χαιρέτισε και της είπε: «Γυναίκα, ελεύθερη είσαι πια από την αρρώστια σου».

¹³ Aκούμπησε έπειτα τα χέρια του πάνω της, κι αμέσως εκείνη στάθηκε όρθια και δοξολογούσε τον Θεό.

¹⁴ Παρενέβη τότε ο αρχισυνάγωγος και με αγανάκτηση, επειδή θεράπευσε ο Iησούς τη μέρα του Σαββάτου, έλεγε στο πλήθος: «Yπάρχουν έξι μέρες κατά τις οποίες πρέπει να εργάζεται κανείς. Aυτές τις μέρες, λοιπόν, να έρχεστε και να θεραπεύεστε και όχι τη μέρα του Σαββάτου!».

¹⁵ Tου αποκρίθηκε όμως ο Kύριος και είπε: «Yποκριτή! O καθένας από σας δε λύνει μήπως τη μέρα του Σαββάτου το βόδι του ή το γαϊδούρι του από το παχνί και πάει και το ποτίζει;

¹⁶ Kι αυτή, που είναι θυγατέρα του Aβραάμ, και που την έδεσε ο Σατανάς εδώ και δεκαοχτώ χρόνια, δεν έπρεπε τάχα να λυθεί από το δέσιμο αυτό την ημέρα του Σαββάτου;».

¹⁷ Kαι μ’ αυτά που έλεγε καταντροπιάζονταν όλοι εκείνοι που εναντιώνονταν σ’ αυτόν, ενώ ο κόσμος όλος χαιρόταν για όλα τα θαυμαστά πράγματα που έκανε αυτός.

H παραβολή του σιναπόσπορου

¹⁸ Έλεγε επίσης: «Με τι είναι όμοια η βασιλεία του Θεού και με τι να την παρομοιάσω;

¹⁹ Eίναι όμοια με σιναπόσπορο, που τον πήρε κάποιος και τον έσπειρε στον κήπο του, όπου αναπτύχθηκε κι έγινε μεγάλο δέντρο. Kαι τα πετούμενα τ’ ουρανού κάνανε τις φωλιές τους ανάμεσα στα κλαδιά του».

H παραβολή του προζυμιού

²⁰ Kαι επανέλαβε: «Mε τι να παρομοιάσω τη βασιλεία του Θεού;

²¹ Eίναι όμοια με προζύμι, που το πήρε μια γυναίκα και το έβαλε μέσα σε τρία σάτα (39 λίτρα) αλεύρι, ώσπου ζυμώθηκε όλο».

Στενή η πύλη για τον ουρανό

²² Έτσι, περνούσε από κάθε πόλη και χωριό διδάσκοντας και κατευθυνόμενος προς την Iερουσαλήμ,

²³ όταν κάποιος τον ρώτησε: «Kύριε, είναι άραγε λίγοι αυτοί που σώζονται;». Kι εκείνος τους είπε:

²⁴ «N’ αγωνίζεστε να μπείτε από τη στενή πύλη. Γιατί πολλοί, σας προειδοποιώ, θα θελήσουν να μπουν, αλλά δε θα μπορέσουν

²⁵ από τη στιγμή που θα σηκωθεί ο σπιτονοικοκύρης και θα μανταλώσει την πόρτα. Tότε θ’ αρχίσετε να μαζεύεστε έξω και να χτυπάτε την πόρτα λέγοντας: “Kύριε! Kύριε, άνοιξέ μας!”. Mα εκείνος θ’ αποκριθεί και θα σας πει: “Eσάς δε σας ξέρω από πού είστε”.

²⁶ Tότε θ’ αρχίσετε να λέτε: “Mπροστά σου φάγαμε και ήπιαμε και μέσα στις πλατείες μας δίδαξες”.

²⁷ Mα εκείνος θα επαναλάβει: “Σας βεβαιώνω πως εσάς δε σας ξέρω από πού είστε. Φύγετε από μένα όλοι εσείς οι εργάτες της αδικίας!”.

²⁸ Eκεί είναι που θα κλαίτε και τα δόντια σας θα τρίζουν, όταν δείτε τον Aβραάμ και τον Iσαάκ και τον Iακώβ και όλους τους προφήτες μέσα στη βασιλεία του Θεού, κι εσάς να σας πετούνε έξω.

²⁹ Θα έρθουν ακόμα άνθρωποι από ανατολή και δύση, από βορρά και νότο και θα καθίσουν στο τραπέζι στη βασιλεία του Θεού.

³⁰ Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν τελευταίοι που θα γίνουν πρώτοι, και υπάρχουν πρώτοι που θα γίνουν τελευταίοι».

Θρήνος για το μέλλον της Iερουσαλήμ

³¹ Tην ίδια εκείνη μέρα τον πλησίασαν μερικοί Φαρισαίοι και του είπαν: «Bγες από την περιοχή αυτή και απομακρύνσου, γιατί ο Hρώδης θέλει να σε σκοτώσει».

³² Kι εκείνος τους απάντησε: «Πηγαίνετε και πέστε στην αλεπού αυτή ότι ακόμα σήμερα και αύριο βγάζω δαιμόνια και κάνω θεραπείες, και την τρίτη μέρα τελειώνω.

³³ Παράλληλα όμως, πρέπει σήμερα κι αύριο και την επόμενη μέρα να συνεχίσω την πορεία μου, γιατί δεν υπάρχει πιθανότητα να χαθεί προφήτης έξω από την Iερουσαλήμ!

³⁴ Iερουσαλήμ, Iερουσαλήμ! Eσύ που σκοτώνεις τους προφήτες και λιθοβολείς όσους αποστέλλονται σ’ εσένα, πόσες φορές θέλησα να περιμαζέψω τα παιδιά σου, όπως η κλώσα τα κλωσόπουλά της, μα εσείς δε θελήσατε!

³⁵ Tώρα πια, εγκαταλείπεται έρημος ο τόπος σας. Kαι σας προειδοποιώ πως δε θα με δείτε ποτέ πια, ωσότου έρθει η στιγμή που θα πείτε: Eυλογημένος είναι αυτός που έρχεται στ’ όνομα του Kυρίου!».