Κατά Ιωάννην 17 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

Προσευχή του Ιησού για τους μαθητές Tου

¹ Αφού τα είπε αυτά ο Ιησούς, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είπε: «Πατέρα, έχει έρθει κιόλας η ώρα. Δόξασε τον Γιο σου, έτσι που να σε δοξάσει και ο Γιος σου

² σύμφωνα με την εξουσία που του έδωσες να έχει πάνω σε όλους τους ανθρώπους, ώστε σε όλους εκείνους που του έχεις εμπιστευτεί, να τους χορηγήσει ζωή αιώνια.

³ Kαι τούτη είναι η αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν εσένα τον μόνο αληθινό Θεό κι εκείνον που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό.

⁴ Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη. Tο έργο, που μου έχεις αναθέσει να κάνω, το έφερα σε πέρας.

⁵ Kαι τώρα, Πατέρα, δόξασέ με εσύ δίπλα σ’ εσένα, με τη δόξα που είχα στο πλάι σου προτού υπάρξει ο κόσμος.

⁶ »Φανέρωσα το χαρακτήρα σου στους ανθρώπους τους οποίους μου έχεις εμπιστευτεί από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και τους έχεις εμπιστευτεί σ’ εμένα, και το λόγο σου τον έχουν τηρήσει.

⁷ Tώρα πια το ξέρουν πως όσα μου έδωσες προέρχονται από σένα,

⁸ γιατί τους μετέδωσα τις αλήθειες που εσύ μου έχεις δώσει. Kι αυτοί τις δέχτηκαν κι αναγνώρισαν πως πραγματικά βγήκα από σένα, και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες.

⁹ »Γι’ αυτούς παρακαλώ εγώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά γι’ αυτούς που μου έδωσες, γιατί είναι δικοί σου.

¹⁰ Kι όσα έχω εγώ είναι όλα δικά σου, και τα δικά σου είναι δικά μου, κι έχω δοξαστεί ανάμεσά τους.

¹¹ Kι εγώ δε μένω πια στον κόσμο, αυτοί όμως μένουν στον κόσμο, ενώ εγώ έρχομαι κοντά σου. Πατέρα άγιε, φύλαξέ τους στ’ όνομά σου, το οποίο μου χάρισες, για να είναι κι αυτοί ένα, όπως είμαστε εμείς.

¹² Όσο βρισκόμουν μαζί τους στον κόσμο, εγώ τους φύλαγα στ’ όνομά σου. Αυτούς που μου έχεις δώσει τους φύλαξα, και κανένας απ’ αυτούς δε χάθηκε εκτός από το γιο της απώλειας, έτσι ώστε να εκπληρωθεί η Γραφή.

¹³ Όμως τώρα πια έρχομαι σ’ εσένα κι αυτά τα λέω όσο βρίσκομαι στον κόσμο, για να έχουν τη χαρά μου ολοκληρωμένη μέσα τους.

¹⁴ Εγώ τους έχω μεταδώσει το λόγο σου, αλλά ο κόσμος τούς μίσησε, γιατί δεν είναι από τους ανθρώπους που ανήκουν στον κόσμο, όπως εγώ δεν ανήκω στον κόσμο.

¹⁵ Δε ζητώ να τους πάρεις από τον κόσμο, μα να τους φυλάξεις από τον πονηρό.

¹⁶ Δεν ανήκουν στον κόσμο, όπως κι εγώ δεν ανήκω στον κόσμο.

¹⁷ Αγίασέ τους με την αλήθεια σου. O Λόγος ο δικός σου είναι η αλήθεια.

¹⁸ Όπως με απέστειλες εσύ στον κόσμο, το ίδιο κι εγώ απέστειλα αυτούς στον κόσμο.

¹⁹ Kαι στη θέση τη δική τους αγιάζω εγώ τον εαυτό μου, για να είναι κι αυτοί αγιασμένοι με την αλήθεια.

²⁰ »Όμως δεν προσεύχομαι μονάχα γι’ αυτούς, μα και για εκείνους που θα πιστεύουν σ’ εμένα με το κήρυγμα το δικό τους,

²¹ έτσι ώστε όλοι να είναι ένα. Όπως εσύ, Πατέρα, είσαι μ’ εμένα κι εγώ μ’ εσένα, έτσι να είναι κι αυτοί ένα χάρη σ’ εμάς, για να πιστέψει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες».

H μελλοντική δόξα

²² «Kι εγώ τη δόξα που μου έδωσες τη μετέδωσα σ’ αυτούς, για να είναι ένα, όπως είμαστε εμείς ένα.

²³ Εγώ μαζί τους κι εσύ μαζί μου, για να είναι ολοκληρωμένοι σε μια ενότητα, και για να ξέρει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες και ότι τους αγάπησες όπως ακριβώς αγάπησες εμένα.

²⁴ »Πατέρα, αυτούς που μου έχεις δώσει, θέλω, όπου είμαι εγώ να είναι κι αυτοί μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου, την οποία εσύ μου έδωσες, γιατί με αγάπησες προτού δημιουργηθεί ο κόσμος.

²⁵ Πατέρα δίκαιε, ο κόσμος δε σε γνώρισε, αλλά εγώ σε γνώρισα κι αυτοί κατάλαβαν ότι εσύ με απέστειλες.

²⁶ Kι έκανα γνωστό σ’ αυτούς το χαρακτήρα σου και θα συνεχίσω να τους τον κάνω γνωστό, έτσι ώστε να υπάρχει μέσα τους η αγάπη με την οποία με αγάπησες, κι εγώ να είμαι ριζωμένος μέσα τους».