Ιωνάς 2 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

Η προσευχή του Ιωνά στη μεγάλη του θλίψη

¹ Στο μεταξύ ο Κύριος πρόσταξε ένα μεγάλο ψάρι και κατάπιε τον Ιωνά. Κι έμεινε ο Ιωνάς μες στην κοιλιά του ψαριού τρία μερόνυχτα.

² Από ’κει προσευχήθηκε στον Κύριο το Θεό του

³ μ’ αυτά τα λόγια: «Μέσα στη θλίψη μου σ’ εσένα Κύριε, φώναξα κι εσύ μου αποκρίθηκες. Απ’ την κοιλιά του άδη φώναξα για βοήθεια, κι άκουσες τη φωνή μου.

⁴ Στα βάθη μ’ έριξες, μες στην καρδιά της θάλασσας, τα ρεύματα με περικύκλωσαν. Όλα τα κύματά σου κι οι φουρτούνες σου περάσαν από πάνω μου.

⁵ Σκεφτόμουν: “μ’ έδιωξε απ’ τη φροντίδα του. Πώς θ’ αντικρύσω πάλι τον άγιο του ναό;”

⁶ Τα νερά με σκέπασαν ως το λαιμό. Η θάλασσα η απύθμενη με περικύκλωσε, φύκια δεθήκαν στο κεφάλι μου τριγύρω.

⁷ Κατέβηκα ως τα θεμέλια των βουνών, στη χώρα που οι αμπάρες της είναι κλεισμένες πάνω μου για πάντα. Εσύ όμως, Κύριε, Θεέ μου, ζωντανό μ’ έβγαλες απ’ το λάκκο.

⁸ Την ώρα που ένιωσα να σβήνω, θυμήθηκα εσένα, Κύριε· σ’ έφτασε τότε η προσευχή μου στον άγιο σου ναό.

⁹ Εκείνοι που λατρεύουν ψεύτικους θεούς θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους σ’ αυτούς.

¹⁰ Εγώ όμως θα σου ψέλνω προσευχές, θυσίες θα σου προσφέρω. Θα εκπληρώσω ό,τι σου ’ταξα, γιατί ο σωτήρας μου είσαι Κύριε εσύ».

¹¹ Τότε ο Κύριος πρόσταξε το ψάρι να ξεράσει τον Ιωνά στη στεριά.