2 تيموتاوس 3 - ثريفيث 20201 فَا لَابُد يتْخصَّا اَذ تْفهْمذ بلِّي ؤُسَّان ينݣُّوْرَا اَذ يڒِين قصْحن. 2 قَا يوْذَان اَذ تخْسن يخف نْسن، أَذ تخْسن تْمنْيَاث، أَذَايْسن يِيڒِي تَّكبُّر، أَذ سمْغَارن يخف نْسن، أَذ سِّيوْڒن اَوَاڒ وَار يحْڒِين خ أَربِّـي. وَار تْطِيعِين شَا إِ لْوَالِدِين نْسن، وَار تْشكَّرن حَدّ، وَار تِيڒِين شَا صْفَان، 3 وَار ذَايْسن تِيڒِي ڒمْحِبّث، وَار سمّْحن شَا إِ يِوْذَان، أَذ قَّارن ڒْبَاطڒ، وَار حكّْمن شَا خ يِخف نْسن، أَذ منْغن اَم ڒُوْحُوْش، وَار تْحِبِّين شَا مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان، 4 أَذ زّنْزن اَيثْمَاثْسن، أَذ ݣّن ثِمسْڒَايِين بْڒَا ڒَعْقڒ، أَذ ؤُفّن س نْفَاخث، أَذ حِبّن شهْوث نْسن وَار تْحِبِّين شَا أَربِّـي، 5 أَذ ݣّن يخف نْسن عبّْذن أَربِّـي وَلَكِن نكَّرن جّْهذ نّس. ئِوْذَان-أَ، أَوْݣّْوج خَاسن. 6 يرْيَازن-أَ ذ يِيْنَا إِي د يسْنُوْقُوْبن ثُوْذْرِين اَم يبُّوْعن تَاذْفن بَاش اَذ سَيْطَرن خ ثمْغَارِين إِي ذِي ثدْجَا نِيّث تْعمَّارنْت س ڒْمُعْصِيَاث تْوَاشمَّاثنْت س وَاطَّاس ن لْأَنْوَاع ن شَّهَوَاث. 7 ڒبْدَا تسْڒَانْت غَار تَّعْلِيم وَلَكِن عمَّارْص اَذ اَوْضنْت اَذ سّْننْت لْحَقِيقَا. 8 مَامّش يَانِيس ذ يَامْپْـرِيس نِّي تْعَارَّاضن إِ مُوْسَى، أَمنِّي عَاوذ ؤُڒَا ذ يرْيَازن-أَ تْعَارَّاضن إِ لْحَقِيقَا. ڒَعْقُوْرَاث نْسن عوّْجن، لْإِيمَان نْسن يخْوَا. 9 وَلَكِن يرْيَازن-أَ وَار تِيوْضن شَا مَانِي. قَا اَذَاسن ثوْقع مَامش ذَاسن ثوْقع إِ يَانِيس ذ يَامْپْـرِيس نِّي، ثُوْبُوْهْڒِيَا ن يرْيَازن-أَ اَذ د تْمظْهَار إِ مَارَّا يوْذَان. لْمِثَال نِّي يتِيشّ اَرَّسُوْل بُوْلُس إِ تِيمُوْتَاوُس 10 وَلَكِن شك ثسّْنذ مْلِيح تَّعْلِيم ينُو ذ وبْرِيذ ن ثُوْذَارْث ينُو ذ لْغَرَض ينُو ذ لْإِيمَان ينُو ذ تَّاسِع ن ڒْخَاضَر ينُو ذ ڒمْحِبّث ينُو ذ صّْبَر ينُو 11 ذ وعدّب ينُو ذ تَمَارَا ينُو. ثسّْنذ مِين ذَايِي يوقْعن ذِي ثنْدِينْت ن وَانْطَاكْيَا ذ إِكُوْنْيَا ذ لِيْسْتْرَا ذ مِين تْوَاعدّْبغ ذݣ يمُوْشَان نِّي. إِنَّمَا، ئِسفْڒث-اَيِي-د سِيذِيثْنغ زِي مَارَّا مَانَاينِّي. 12 ذ صَّح، مَارَّا ونِّي إِي يرزُّوْن اَذ يعِيش س لْإِيمَان يدْجَان ذِي عِيْسَى لْمَسِيح قَا اَذ يتْوَاعدّب. 13 أَمَّا يرْيَازن يعفَّانن ذ يرْيَازن يشمَّاثن نِثْنِي اَذ ارْنِين ذِي ثُوْعُوْفّْنَا وَاهَا، نِثْنِي اَذ شمّْثن اَذ تْوَاشمّْثن. 14 شك لَّا، ارْنِي ذِي مِين ذَاش سْڒمْذن ذ مِين ش يسقْنَاعن مِينْزِي ثسّْنذ يِنِّي إِي ذَاش يسْڒمْذن مَانَاينِّي. 15 أَقَا زِي ثمْࢲِي نّش ثسّْنذ عَاوذ ثِيْرَا يدْجَان مُقدّْسِين زمَّرنْت اَش د اَرّنْت ذ مِيغِيس عْلَاحْسَاب مَامش إِي غَا ثْنجْمذ س لْإِيمَان نِّي يدْجَان ذِي عِيْسَى لْمَسِيح. 16 أَقَا مَارَّا ثِيْرَا مُقدّْسِين ؤُسِينْت-يد زِي أَرُّوْح ن أَربِّـي، نفّْعنْت حمَا اَزَّايْسنْت نْسڒْمذ اَزَّايْسنْت ننْهَا اَزَّايْسنْت نْصحّح اَزَّايْسنْت نْربَّا عْلَاحْسَاب صُّلْح. 17 حمَا اَرْيَاز ن أَربِّـي اَذ يِيڒِي يوْجذ اَذ يَاف يذبَّر-اَس س قَاع ثِمسْڒَايِين عْلَاحْسَاب كُڒ ڒْخذْمث ذ ثَصبْحَانْت. |