Προς Ρωμαίους 9:20 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

²⁰ Στ’ αλήθεια, ταλαίπωρε άνθρωπε, ποιος είσαι εσύ που αντιμιλάς στον Θεό; Μήπως θα πει ποτέ το πλάσμα σ’ εκείνον που το έπλασε: «Γιατί μ’ έκανες έτσι;».

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

²⁰ Aλλά, στ’ αλήθεια, ω άνθρωπε, εσύ ποιος είσαι που αντιμιλάς στον Θεό; Mήπως το πλάσμα θα πει σ’ αυτόν που το έπλασε: Γιατί με έπλασες έτσι;

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

²⁰ Ἀλλὰ ποιός εἶσαι σύ, ὦ ἄνθρωπε, ποὺ ἀντιλέγεις εἰς τὸν Θεόν; Μήπως θὰ πῇ τὸ πλάσμα εἰς τὸν πλάστην, «Γιατί μὲ ἔπλασες ἔτσι;».

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

²⁰ Άνθρωπε, ποιος είσαι εσύ, λοιπόν, που κάνεις κριτική στο Θεό; Μπορεί να πει ένα δημιούργημα στο δημιουργό του, «γιατί μ’ έκανες έτσι;»

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

²⁰ Άνθρωπε, ποιος είσαι εσύ, λοιπόν, που κάνεις κριτική στο Θεό; Μπορεί να πει ένα δημιούργημα στο δημιουργό του, «γιατί μ’ έκανες έτσι;»

Textus Receptus (Scrivener 1894)

²⁰ μενουνγε ω ανθρωπε συ τις ει ο ανταποκρινομενος τω θεω μη ερει το πλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως

Textus Receptus (Elzevir 1624)

²⁰ μενουνγε ω ανθρωπε συ τις ει ο ανταποκρινομενος τω θεω μη ερει το πλασμα τω πλασαντι τι με εποιησας ουτως

Προς Ρωμαίους 9:20 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Ματθαίον 20:15

Ή δεν έχω το δικαίωμα να χειριστώ την περιουσία μου όπως εγώ θέλω; Ή μήπως βλέπεις με πονηριά την καλοσύνη μου;”.

Κατά Λουκάν 12:14

Kι εκείνος του απάντησε: «Άνθρωπε, ποιος με όρισε δικαστή ή διανομέα μεταξύ σας;»

Προς Ρωμαίους 14:4

Eπομένως, ποιος είσαι εσύ που κρίνεις ξένο υπηρέτη; Αν στέκεται ή πέφτει, αφορά τον ίδιο τον Κύριό του. Όμως θα σταθεί τελικά, γιατί έχει τη δύναμη ο Θεός να τον στεριώσει.

Προς Ρωμαίους 2:1

Για τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, κι εσύ ακόμα που τους κατακρίνεις, άνθρωπε, ― όποιος κι αν είσαι ― είσαι αδικαιολόγητος, γιατί όταν καταδικάζεις τον άλλο, στην πραγματικότητα καταδικάζεις τον εαυτό σου, επειδή τα ίδια κάνεις κι εσύ που κατακρίνεις.

Προς Ρωμαίους 2:3

Kαι υπολογίζεις, άνθρωπε, εσύ που κατακρίνεις αυτούς που τα κάνουν αυτά, κι όμως κάνεις τα ίδια, πως με τούτο θα ξεφύγεις την καταδίκη σου από τον Θεό;

Προς Ρωμαίους 9:21

Ή μήπως δεν έχει το δικαίωμα ο κεραμοποιός, που χρησιμοποιεί πηλό, να φτιάξει από το ίδιο μείγμα ένα πολύτιμο σκεύος κι άλλο ευτελές;

Προς Ρωμαίους 9:22

Έτσι κι ο Θεός, θέλοντας να φανερώσει τι είναι εκείνο που προκαλεί την οργή του και για να κάνει γνωστή τη δύναμή του, ανέχτηκε με μακροθυμία πλάσματα που άξιζαν την οργή του και είχαν ετοιμαστεί για το χαμό.

Προς Κορινθίους Α' 1:20

Kαι πού είναι, στ’ αλήθεια, ο σοφός; Πού είναι ο ερμηνευτής των Γραφών; Πού είναι ο συζητητής του κόσμου αυτού; Δεν απέδειξε ο Θεός ανοησία τη σοφία του κόσμου αυτού;

Προς Κορινθίους Α' 7:16

Γιατί, πού το ξέρεις, γυναίκα; Ίσως σώσεις τον άνδρα σου. Ή, πού το ξέρεις, άνδρα; Ίσως σώσεις τη γυναίκα σου.

Α' Προς Τιμόθεον 6:5

ανώφελες συζητήσεις ανθρώπων που έχουν διεφθαρμένο το νου τους και στερούνται την αλήθεια, οι οποίοι νομίζουν πως η ευσέβεια είναι μέσο απόκτησης υλικού κέρδους. Διαχώρισε τη θέση σου απ’ αυτούς!

Β' Προς Τιμόθεον 2:20

Σ’ ένα μεγάλο σπίτι, άλλωστε, δεν υπάρχουν μόνο χρυσά κι ασημένια σκεύη, αλλά και ξύλινα και πήλινα. Για τιμητική χρήση τα πρώτα, για ευτελή τα δεύτερα.

Προς Τίτον 2:9

Tους δούλους να τους διδάσκεις να υποτάσσονται στους κυρίους τους. Όλα να τα κάνουν με τρόπο που να είναι ευχάριστοι. Nα μην αντιμιλούν,

Ιακώβου 2:20

Θέλεις λοιπόν να μάθεις εσύ, ανόητε άνθρωπε, ότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή;