Προς Ρωμαίους 3:30 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

³⁰ Aφού ένας είναι ο Θεός, ο οποίος και θα δικαιώσει εκείνον που περιτμήθηκε επειδή πίστευε, και τον απερίτμητο πάλι χάρη στην πίστη του.

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

³⁰ επειδή, ένας είναι ο Θεός, που θα δώσει τη δικαίωση στην περιτομή3 που προέρχεται από πίστη, και στην ακροβυστία4 διαμέσου τής πίστης.

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

³⁰ ἀφοῦ ἕνας εἶναι ὁ Θεός. Αὐτὸς θὰ δικαιώσῃ τὸν περιτμημένον διὰ τῆς πίστεως καὶ τὸν ἀπερίτμητον διὰ τῆς πίστεως.

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

³⁰ Αφού ένας είναι ο Θεός, που σώζει τόσο τους Ιουδαίους όσο και τους άλλους ανθρώπους μόνο με την πίστη.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

³⁰ Αφού ένας είναι ο Θεός, που σώζει τόσο τους Ιουδαίους όσο και τους άλλους ανθρώπους μόνο με την πίστη.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

³⁰ επειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως

Textus Receptus (Elzevir 1624)

³⁰ επειπερ εις ο θεος ος δικαιωσει περιτομην εκ πιστεως και ακροβυστιαν δια της πιστεως

Προς Ρωμαίους 3:30 Σταυροειδείς Αναφορές

Προς Ρωμαίους 2:26

Eπομένως, όταν κι ένας απερίτμητος τηρεί τις απαιτήσεις του νόμου, δε θα θεωρηθεί κι αυτός ο απερίτμητος σαν να έχει κάνει περιτομή;

Προς Ρωμαίους 2:27

Kι έτσι, τηρώντας το νόμο αυτός που δεν έχει κάνει σωματική περιτομή, θα κρίνει εσένα που, έχοντας γραπτό το νόμο κι ενώ έχεις κάνει περιτομή, είσαι παραβάτης του νόμου.

Προς Ρωμαίους 3:22

Kαι η δικαιοσύνη αυτή του Θεού, που ως βάση της έχει την πίστη στον Iησού Xριστό, προσφέρεται σ’ όλους τους ανθρώπους και εφαρμόζεται πάνω σ’ όλους εκείνους που πιστεύουν, χωρίς καμιά διάκριση.

Προς Ρωμαίους 3:28

Kαταλήγουμε λοιπόν στο λογικό συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος δικαιώνεται με την πίστη χωρίς τα έργα του νόμου.

Προς Ρωμαίους 4:16

Γι’ αυτό η υπόσχεση της δικαίωσης είχε αφετηρία την πίστη, για να χορηγηθεί ως χάρη, ώστε να είναι σίγουρη η ισχύς της σε όλους τους απογόνους, όχι μονάχα σ’ εκείνους που τους έχει δοθεί ο νόμος αλλά και σε όσους έχουν την πίστη του Aβραάμ, ο οποίος είναι πατέρας όλων μας, ―

Προς Ρωμαίους 4:9

O μακαρισμός, λοιπόν, αυτός, για ποιους ειπώθηκε; Για τους περιτετμημένους ή και για τους απερίτμητους επίσης; Γιατί λέμε πως για τον Aβραάμ υπολογίστηκε η πίστη του ως βάση για τη δικαίωσή του.

Προς Γαλάτας 3:20

Μεσίτης όμως δε νοείται αν υπάρχει ένα μόνο πρόσωπο. Kι ο Θεός βέβαια είναι ένας.

Προς Γαλάτας 3:28

Δεν υπάρχει πια Ιουδαίος ούτε Έλληνας, δεν υπάρχει δούλος ούτε ελεύθερος, δεν υπάρχει άνδρας και γυναίκα, γιατί όλοι εσείς είστε ένας χάρη στον Ιησού Χριστό.

Προς Γαλάτας 3:8

Kι έχοντας προβλέψει η Γραφή πως ο Θεός δικαιώνει τους εθνικούς μέσω της πίστης, προανάγγειλε στον Αβραάμ το χαρμόσυνο άγγελμα ότι χάρη σ’ εσένα θα ευλογηθούν όλα τα έθνη.

Προς Γαλάτας 5:6

Αφού για τον Χριστό ούτε το να κάνει περιτομή κανείς έχει κάποια ισχύ ούτε το να μην κάνει περιτομή, αλλά μόνο η πίστη με κίνητρο την αγάπη.

Προς Γαλάτας 6:15

Άλλωστε, για τον Ιησού Χριστό ούτε το να κάνει περιτομή κάποιος έχει κάποια ισχύ ούτε το να μην κάνει, αλλά μόνο το να γίνει καινούριο δημιούργημα.

Προς Φιλιππησίους 3:3

Γιατί οι περιτετμημένοι στην πραγματικότητα είμαστε εμείς που λατρεύουμε έχοντας το Πνεύμα του Θεού και την ικανοποίησή μας τη στηρίζουμε στο γεγονός ότι ανήκουμε στον Ιησού Χριστό κι όχι στα φυσικά μας προσόντα,

Α' Προς Τιμόθεον 2:5

Kαι είναι βέβαια ένας ο Θεός κι ένας ο μεσίτης ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους, ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός.