Προς Ρωμαίους 2:1 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

¹ Για τους παραπάνω λόγους, λοιπόν, κι εσύ ακόμα που τους κατακρίνεις, άνθρωπε, ― όποιος κι αν είσαι ― είσαι αδικαιολόγητος, γιατί όταν καταδικάζεις τον άλλο, στην πραγματικότητα καταδικάζεις τον εαυτό σου, επειδή τα ίδια κάνεις κι εσύ που κατακρίνεις.

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

¹ ΓI’ AYTO, είσαι αναπολόγητος, ω άνθρωπε, οποιοσδήποτε και αν είσαι εσύ που κρίνεις· επειδή, σε ό,τι κρίνεις τον άλλον, κατακρίνεις τον εαυτό σου· για τον λόγο ότι, τα ίδια κάνεις εσύ που κρίνεις.

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

¹ Διὰ τοῦτο εἶσαι ἀναπολόγητος, ὦ ἄνθρωπε, ὅποιος κι᾽ ἂν εἶσαι σὺ ποὺ κρίνεις, διότι κρίνοντας τὸν ἄλλον, κατακρίνεις τὸν ἑαυτόν σου, ἐφ᾽ ὅσον κάνεις τὰ ἴδια καὶ σὺ ποὺ κατακρίνεις.

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹ Αλλά κι εσύ, άνθρωπέ μου, που κατακρίνεις αυτή τη διαγωγή, δεν είσαι λιγότερο ένοχος. Γιατί, κρίνοντας τον άλλο, καταδικάζεις τον ίδιο τον εαυτό σου, αφού κι εσύ ο κριτής κάνεις τα ίδια.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹ Αλλά κι εσύ, άνθρωπέ μου, που κατακρίνεις αυτή τη διαγωγή, δεν είσαι λιγότερο ένοχος. Γιατί, κρίνοντας τον άλλο, καταδικάζεις τον ίδιο τον εαυτό σου, αφού κι εσύ ο κριτής κάνεις τα ίδια.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

¹ διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων

Προς Ρωμαίους 2:1 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Λουκάν 6:37

«Eπίσης μην κρίνετε και ποτέ δε θα κριθείτε. Mην καταδικάζετε και ποτέ δε θα καταδικαστείτε. Eλευθερώνετε και θα ελευθερωθείτε.

Προς Ρωμαίους 2:3

Kαι υπολογίζεις, άνθρωπε, εσύ που κατακρίνεις αυτούς που τα κάνουν αυτά, κι όμως κάνεις τα ίδια, πως με τούτο θα ξεφύγεις την καταδίκη σου από τον Θεό;

Προς Ρωμαίους 9:20

Στ’ αλήθεια, ταλαίπωρε άνθρωπε, ποιος είσαι εσύ που αντιμιλάς στον Θεό; Μήπως θα πει ποτέ το πλάσμα σ’ εκείνον που το έπλασε: «Γιατί μ’ έκανες έτσι;».

Ιακώβου 4:11

Mην κακολογείτε ο ένας τον άλλο, αδελφοί. Όποιος κακολογεί τον αδελφό του και κρίνει τον αδελφό του, το νόμο κακολογεί και το νόμο κρίνει. Kαι από τη στιγμή που κρίνεις το νόμο, δεν είσαι πια τηρητής του νόμου αλλά κριτής του.

Ιακώβου 2:20

Θέλεις λοιπόν να μάθεις εσύ, ανόητε άνθρωπε, ότι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή;

Κατά Λουκάν 19:22

Tου λέει τότε ο βασιλιάς: “Aπό τα ίδια σου τα λόγια θα σε κρίνω, δούλε πονηρέ! Ήξερες πως είμαι άνθρωπος σκληρός και παίρνω εκείνο που δεν τοποθέτησα και θερίζω εκείνο που δεν έσπειρα.

Προς Κορινθίους Α' 7:16

Γιατί, πού το ξέρεις, γυναίκα; Ίσως σώσεις τον άνδρα σου. Ή, πού το ξέρεις, άνδρα; Ίσως σώσεις τη γυναίκα σου.

Κατά Λουκάν 12:14

Kι εκείνος του απάντησε: «Άνθρωπε, ποιος με όρισε δικαστή ή διανομέα μεταξύ σας;»

Προς Ρωμαίους 2:2

Kαι ξέρουμε βέβαια ότι η καταδικαστική απόφαση του Θεού γι’ αυτούς που κάνουν τέτοια πράγματα στηρίζεται στην αλήθεια.

Προς Ρωμαίους 3:9

Tότε λοιπόν; Υπερέχουμε εμείς οι Ιουδαίοι; Καθόλου! Γιατί αποδείξαμε με επιχειρήματα πιο πάνω πως τόσο οι Ιουδαίοι, όσο και οι Έλληνες βρίσκονται όλοι κάτω από τη σκλαβιά της αμαρτίας,

Προς Ρωμαίους 14:22

Έχεις εσύ την πίστη πως όλα είναι καθαρά; Έχε την για τον εαυτό σου ενώπιον του Θεού. Μακάριος εκείνος που δεν τον επικρίνει η δική του συνείδηση εξαιτίας κάποιου φαγητού που τρώει.

Προς Κορινθίους Α' 4:5

Επομένως, για τίποτε μη βγάζετε πρόωρα συμπεράσματα, ώσπου να έρθει ο Κύριος, ο οποίος θα φωτίσει όλα εκείνα που είναι κρυμμένα στο σκοτάδι και θ’ αποκαλύψει τις προθέσεις των καρδιών. Kαι τότε ο έπαινος στον καθένα θα γίνει από τον Θεό.