Προς Ρωμαίους 11:22 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

²² Έχε υπόψη σου, λοιπόν, τόσο την καλοκαγαθία, όσο και την αυστηρότητα του Θεού. Αυστηρότητα απέναντι σ’ εκείνους που έχουν πέσει, καλοκαγαθία απέναντι σ’ εσένα ― αν βέβαια μείνεις σταθερός μέσα στα πλαίσια της καλοκαγαθίας αυτής. Γιατί διαφορετικά κι εσύ θα αποκοπείς!

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

²² Δες, λοιπόν, την αγαθότητα και την αυστηρότητα του Θεού· επάνω μεν σ’ εκείνους που έπεσαν, την αυστηρότητα· επάνω δε σε σένα, την αγαθότητα, αν επιμείνεις στην αγαθότητα· επειδή, διαφορετικά, και εσύ θα αποκοπείς.

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

²² Βλέπε λοιπὸν τὴν ἀγαθότητα καὶ τὴν αὐστηρότητα τοῦ Θεοῦ, αὐστηρότητα εἰς ἐκείνους ποὺ ἔπεσαν, ἀγαθότητα σ᾽ ἐσένα, ἐὰν παραμένῃς εἰς τὴν σφαῖραν τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ, διότι ἀλλοιῶς καὶ σὺ θ᾽ ἀποκοπῇς.

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

²² Δες το έλεος αλλά και την αυστηρότητα του Θεού: Γι’ αυτούς που έπεσαν, αυστηρότητα· για σένα, έλεος –εφόσον βέβαια παραμείνεις στο έλεος, γιατί αλλιώς θ’ αποκοπείς και εσύ.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

²² Δες το έλεος αλλά και την αυστηρότητα του Θεού: Γι’ αυτούς που έπεσαν, αυστηρότητα· για σένα, έλεος –εφόσον βέβαια παραμείνεις στο έλεος, γιατί αλλιώς θ’ αποκοπείς και εσύ.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

²² ιδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεου επι μεν τους πεσοντας αποτομιαν επι δε σε χρηστοτητα εαν επιμεινης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση

Textus Receptus (Elzevir 1624)

²² ιδε ουν χρηστοτητα και αποτομιαν θεου επι μεν τους πεσοντας αποτομιαν επι δε σε χρηστοτητα εαν επιμεινης τη χρηστοτητι επει και συ εκκοπηση

Προς Ρωμαίους 11:22 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Λουκάν 8:15

Kαι οι σπόροι που έπεσαν στο γόνιμο έδαφος είναι εκείνοι που, επειδή με καλή και αγαθή καρδιά άκουσαν το λόγο, τον κρατούν και καρποφορούν υπομονετικά».

Κατά Ιωάννην 15:2

Κάθε κλήμα φυτεμένο σ’ εμένα που δεν καρποφορεί, το ξεριζώνει. Kαι κάθε κλήμα που καρποφορεί, το καθαρίζει για να δώσει περισσότερο καρπό.

Κατά Ιωάννην 8:31

Στους Ιουδαίους, λοιπόν, που είχαν πιστέψει σ’ αυτόν, έλεγε ο Ιησούς: «Aν εσείς μείνετε σταθεροί στο λόγο μου, θα είστε πραγματικά μαθητές μου,

Πράξεις Αποστόλων 11:23

Όταν αυτός έφτασε εκεί και είδε τα αποτελέσματα της χάρης του Θεού, χάρηκε και προέτρεπε όλους να παραμένουν πιστοί στον Κύριο μ’ όλη τη θέληση της καρδιάς τους,

Πράξεις Αποστόλων 14:22

εμψυχώνοντας τους μαθητές και προτρέποντάς τους να παραμένουν σταθεροί στην πίστη, «καθότι», τους έλεγαν, «για να μπούμε στη βασιλεία του Θεού, πρέπει να περάσουμε από πολλές θλίψεις».

Προς Ρωμαίους 11:21

Γιατί, αν ο Θεός δε λογάριασε τα φυσικά κλαδιά, μήπως δε λογαριάσει ούτε εσένα.

Προς Ρωμαίους 2:7

Έτσι, σ’ αυτούς που επιδιώκουν δόξα και τιμή και αφθαρσία, παραμένοντας σταθερά στην πραγματοποίηση καλού έργου, θα δώσει ζωή αιώνια,

Προς Κορινθίους Α' 15:2

Mέσω του οποίου και σώζεστε, αν φυσικά το κατέχετε έτσι όπως σας το μετέδωσα, εκτός πια αν πιστέψατε άσκοπα.

Προς Γαλάτας 6:9

Kαι ας μη χάνουμε το ηθικό μας καθώς κάνουμε το καλό, γιατί, αν δεν αποθαρρυνθούμε ως το τέλος, θα θερίσουμε τον καρπό στον κατάλληλο καιρό.

Προς Θεσσαλονικείς Α' 3:5

Γι’ αυτό κι εγώ, επειδή δεν άντεξα περισσότερο, έστειλα να μάθω για την πίστη σας, μήπως και κατόρθωσε να σας ρίξει στον πειρασμό αυτός που κατ’ επάγγελμα πειράζει, και πήγε έτσι χαμένος ο κόπος μας.

Προς Θεσσαλονικείς Α' 3:8

Γιατί, τώρα νιώθουμε πως έχει νόημα η ζωή μας εάν εσείς μένετε πιστοί στον Κύριο.

Προς Εβραίους 10:23

Aς διατηρούμε ακλόνητη την ομολογία της ελπίδας μας, γιατί κρατάει το λόγο του εκείνος που έδωσε τις υποσχέσεις.

Προς Εβραίους 3:14

Γιατί στην πραγματικότητα μέτοχοι στη ζωή του Χριστού έχουμε γίνει με την προϋπόθεση ότι ως το τέλος θα διατηρήσουμε σταθερή την αρχική πεποίθηση.

Προς Εβραίους 3:6

O Χριστός, όμως, ως Γιος που είναι, ορίστηκε επικεφαλής στον οίκο του, κι ο οίκος του είμαστε εμείς, αν βέβαια διατηρήσουμε ως το τέλος ακλόνητο το φρόνημα και την ικανοποίηση που μας δίνει η ελπίδα μας αυτή.

Α' Ιωάννου 2:19

Από ανάμεσά μας ξεφύτρωσαν, αλλά δεν ανήκαν σ’ εμάς. Γιατί, αν πραγματικά ανήκαν σ’ εμάς, θα είχαν παραμείνει μαζί μας. Έφυγαν όμως, έτσι ώστε να αποκαλυφτούν ότι δεν είναι όλοι από μας.

Αποκάλυψη Ιωάννου 2:5

Nα θυμάσαι λοιπόν τη θέση από την οποία έχεις ξεπέσει και σύνελθε και κάνε πάλι τα πρώτα έργα σου. Γιατί, διαφορετικά, αν δε μετανοήσεις, θα έρθω ξαφνικά εναντίον σου και θα μετακινήσω τον λυχνοστάτη σου από τη θέση του.