Προς Γαλάτας 2:15 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

¹⁵ Eμείς είμαστε εκ γενετής Ιουδαίοι και δεν προερχόμαστε από τους εθνικούς αμαρτωλούς.

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

¹⁵ Eμείς, που από τη γέννησή μας είμαστε Iουδαίοι, και όχι αμαρτωλοί από τα έθνη,

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

¹⁵ Ἐμεῖς εἴμεθα ἐκ γενετῆς Ἰουδαῖοι καὶ ὄχι ἁμαρτωλοὶ ἐθνικοί,

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹⁵ Εμείς είμαστε εκ γενετής Ιουδαίοι κι όχι αμαρτωλοί εθνικοί.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹⁵ Εμείς είμαστε εκ γενετής Ιουδαίοι κι όχι αμαρτωλοί εθνικοί.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

¹⁵ ημεις φυσει ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι

Textus Receptus (Elzevir 1624)

¹⁵ ημεις φυσει ιουδαιοι και ουκ εξ εθνων αμαρτωλοι

Προς Γαλάτας 2:15 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Ματθαίον 9:11

Kαι σαν το είδαν αυτό οι Φαρισαίοι, είπαν στους μαθητές του: «Γιατί ο δάσκαλός σας τρώει μαζί με τους τελώνες και τους αμαρτωλούς;».

Κατά Λουκάν 24:7

λέγοντάς σας ότι πρέπει ο Γιος του Aνθρώπου να παραδοθεί στα χέρια αμαρτωλών ανθρώπων και να σταυρωθεί, και την τρίτη μέρα ν’ αναστηθεί!».

Πράξεις Αποστόλων 22:21

Kι εκείνος μου είπε: “Πήγαινε, γιατί εγώ θα σε στείλω μακριά, στους εθνικούς”».

Προς Ρωμαίους 3:9

Tότε λοιπόν; Υπερέχουμε εμείς οι Ιουδαίοι; Καθόλου! Γιατί αποδείξαμε με επιχειρήματα πιο πάνω πως τόσο οι Ιουδαίοι, όσο και οι Έλληνες βρίσκονται όλοι κάτω από τη σκλαβιά της αμαρτίας,

Προς Ρωμαίους 4:16

Γι’ αυτό η υπόσχεση της δικαίωσης είχε αφετηρία την πίστη, για να χορηγηθεί ως χάρη, ώστε να είναι σίγουρη η ισχύς της σε όλους τους απογόνους, όχι μονάχα σ’ εκείνους που τους έχει δοθεί ο νόμος αλλά και σε όσους έχουν την πίστη του Aβραάμ, ο οποίος είναι πατέρας όλων μας, ―

Προς Γαλάτας 2:17

Kι αν ζητώντας να δικαιωθούμε με τη χάρη του Χριστού αποδειχτήκαμε κι εμείς οι ίδιοι αμαρτωλοί, σημαίνει μήπως ότι ο Χριστός εξυπηρετεί την αμαρτία; Όχι βέβαια!

Προς Εφεσίους 2:3

Ανάμεσα σ’ αυτούς ζήσαμε κι όλοι εμείς κάποτε σύμφωνα με τις σαρκικές μας επιθυμίες, εκτελώντας τις υπαγορεύσεις της αμαρτωλής μας φύσης και των πονηρών λογισμών μας, και ήμασταν από τη φύση μας άνθρωποι άξιοι της τιμωρίας του Θεού, όπως και οι υπόλοιποι.

Προς Φιλιππησίους 3:4

παρόλο που εγώ έχω να παρουσιάσω και φυσικά προσόντα. Αν κάποιος άλλος νομίζει πως έχει φυσικά προσόντα, στα οποία στηρίζεται, εγώ έχω περισσότερα:

Προς Τίτον 3:3

Άλλωστε κι εμείς ήμασταν κάποτε ανόητοι, απείθαρχοι, πλανεμένοι, υποδουλωμένοι σε κάθε λογής επιθυμίες και ηδονές, ζώντας μέσα στην κακία και το φθόνο, αποκρουστικοί, μισώντας ο ένας τον άλλο.