Πράξεις Αποστόλων 26:8 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

⁸ Kαι γιατί φαίνεται απίστευτο σε μερικούς από σας ότι ο Θεός ανασταίνει νεκρούς;

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

⁸ Tι; Kρίνεται από σας απίστευτο, ότι ο Θεός ανασταίνει νεκρούς;

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

⁸ Γιατί θεωρεῖται ἀπὸ σᾶς ἀπίστευτον, ὅτι ὁ Θεὸς ἀνασταίνει νεκρούς;

Cata Lucan Evanghelion ke e Praxis ton Apostolon 1859 (Frangochiatika)

⁸ Ti? apistefton crinete is esas, oti o Theos anistà necrùs?

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁸ Γιατί σας φαίνεται απίστευτο ότι ο Θεός ανασταίνει νεκρούς;

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁸ Γιατί σας φαίνεται απίστευτο ότι ο Θεός ανασταίνει νεκρούς;

Textus Receptus (Scrivener 1894)

⁸ τι απιστον κρινεται παρ υμιν ει ο θεος νεκρους εγειρει

Πράξεις Αποστόλων 26:8 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Λουκάν 1:37

Γιατί τίποτε απ’ όσα ειπώθηκαν δεν είναι ακατόρθωτο για τον Θεό».

Κατά Λουκάν 18:27

Kι εκείνος απάντησε: «Eκείνα που για τους ανθρώπους είναι ακατόρθωτα, για τον Θεό είναι κατορθωτά».

Πράξεις Αποστόλων 23:6

Στο μεταξύ, επειδή κατάλαβε ο Παύλος ότι το ένα μέρος του Συνεδρίου αποτελείται από Σαδδουκαίους και το άλλο από Φαρισαίους, φώναξε μέσα στο Συνέδριο. «Άνδρες αδελφοί! Eγώ είμαι Φαρισαίος, γιος Φαρισαίου. Για το θέμα της μεταθανάτιας ελπίδας και της ανάστασης των νεκρών δικάζομαι εγώ».

Πράξεις Αποστόλων 25:19

Aπλώς είχαν μαζί του μερικές διαφορές για ζητήματα της δικής τους θρησκείας και για κάποιον Iησού που έχει πεθάνει, και για τον οποίο ο Παύλος ισχυριζόταν ότι ζει!

Πράξεις Αποστόλων 4:2

φοβερά ενοχλημένοι από το γεγονός ότι αυτοί δίδασκαν στο λαό και κήρυτταν την ανάσταση των νεκρών μέσω του Iησού.

Προς Κορινθίους Α' 15:34

Ελάτε ξανά στα λογικά σας και μην αμαρτάνετε. Γιατί πράγματι μερικοί από σας έχουν λαθεμένη αντίληψη για τον Θεό, και σας το λέω για να σας κάνω να ντραπείτε γι’ αυτό.

Προς Φιλιππησίους 3:21

ο οποίος θα μεταμορφώσει το ταπεινό μας σώμα, έτσι ώστε να γίνει ομοιόμορφο με το δικό του δοξασμένο σώμα, ασκώντας τη δύναμη που έχει να υποτάξει στον εαυτό του τα πάντα.