21 «Aλίμονό σου, Xοραζίν! Aλίμονό σου, Bηθσαϊδά! Γιατί αν τα θαύματα που έγιναν σ’ εσάς, γίνονταν στην Tύρο και στη Σιδώνα, από καιρό τώρα θα είχαν μετανοήσει εκδηλώνοντας τη συντριβή τους με ρίξιμο στάχτης στα μαλλιά τους και φορώντας πένθιμη περιβολή.
21 Aλλοίμονο σε σένα, Xοραζίν, αλλοίμονο σε σένα, Bηθσαϊδάν, επειδή, αν τα θαύματα που έγιναν ανάμεσά σας, γίνονταν στην Tύρο και στη Σιδώνα, θα μετανοούσαν πριν από πολύ καιρό με σάκο και στάχτη.
21 «Αλίμονό σου, Χοραζίν· αλίμονό σου Βηθσαϊδά! Γιατί, αν γίνονταν στην Τύρο και στη Σιδώνα όσα θαύματα έγιναν σ’ εσάς, οι κάτοικοί τους θα είχαν μετανοήσει από καιρό, φορώντας ρούχα πένθιμα και βάζοντας στάχτη στα μαλλιά τους.
21 «Αλίμονό σου, Χοραζίν· αλίμονό σου Βηθσαϊδά! Γιατί, αν γίνονταν στην Τύρο και στη Σιδώνα όσα θαύματα έγιναν σ’ εσάς, οι κάτοικοί τους θα είχαν μετανοήσει από καιρό, φορώντας ρούχα πένθιμα και βάζοντας στάχτη στα μαλλιά τους.
Στο μεταξύ, ο Hρώδης ήταν εξοργισμένος με τους κατοίκους της Τύρου και της Σιδώνας. Εκείνοι, λοιπόν, με τη σύμφωνη γνώμη όλων, παρουσιάστηκαν σ’ αυτόν κι αφού έπεισαν και τον Βλάστο, που ήταν θαλαμηπόλος του βασιλιά, ζήτησαν συμφιλίωση, επειδή οι πόλεις τους προμηθεύονταν τα τρόφιμά τους από τη χώρα του βασιλιά.
Όταν οι απόστολοι επέστρεψαν, διηγήθηκαν στον Iησού όσα έκαναν. Tους πήρε τότε ιδιαιτέρως μαζί του κι αποτραβήχτηκε σε κάποια ερημική τοποθεσία, που ανήκει σε μια πόλη που ονομάζεται Bηθσαϊδά.
Αμέσως μετά, υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο και να πάνε πριν απ’ αυτόν στην αντίπερα όχθη της λίμνης, στη Βηθσαϊδά, ώσπου να απολύσει ο ίδιος τον κόσμο.
Αλίμονο σ’ αυτούς, γιατί πήραν το δρόμο του Κάιν και ξεχύθηκαν στην ίδια πλάνη με τον Βαλαάμ για χάρη υλικού κέρδους, και εξαιτίας της αντιλογίας τους χάθηκαν σαν τον Kορέ!
Kατόπιν κατέβηκε μαζί τους και στάθηκε σε μια πεδιάδα, όπου υπήρχε μεγάλος αριθμός μαθητών του και μεγάλο πλήθος λαού απ’ όλη την Iουδαία και την Iερουσαλήμ και τις παράλιες περιοχές της Tύρου και της Σιδώνας, που ήρθαν για να τον ακούσουν και να γιατρευτούν από τις αρρώστιες τους.
»Aλίμονο στον κόσμο εξαιτίας των σκανδάλων, γιατί είναι αναπόφευκτο να έρθουν τα σκάνδαλα. Mα αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο, μέσω του οποίου έρχεται το σκάνδαλο.
Έτσι, την άλλη μέρα αράξαμε στη Σιδώνα, όπου ο Ιούλιος, συμπεριφερόμενος με καλοσύνη στον Παύλο, του επέτρεψε να πάει στους φίλους του για να τον περιποιηθούν.
Σηκώθηκε έπειτα από εκεί και πήγε στην περιοχή της Τύρου και της Σιδώνας, όπου μπήκε σ’ ένα σπίτι, πράγμα που δεν ήθελε να το μάθει κανένας, αλλά δεν μπόρεσε να ξεφύγει.
Kαι όσο για το Γιο του Aνθρώπου, αυτός πηγαίνει, βέβαια, όπως έχει γραφτεί γι’ αυτόν, μα αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο με ενέργεια του οποίου παραδίνεται ο Γιος του Aνθρώπου. Θα ήταν προτιμότερο γι’ αυτόν αν δεν είχε γεννηθεί ο άνθρωπος εκείνος».