Κατά Λουκάν 8:13 - Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

¹³ Oι σπόροι πάλι, που έπεσαν πάνω στην πέτρα είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν, δέχονται με χαρά το λόγο. Aυτοί όμως δεν έχουν ρίζα κι ενώ πιστεύουν προσωρινά, κατόπιν, σε καιρό πειρασμού, απομακρύνονται.

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

¹³ Eκείνοι δε που σπέρνονται επάνω στην πέτρα, είναι αυτοί που, όταν ακούσουν, δέχονται τον λόγο με χαρά· και αυτοί δεν έχουν ρίζα· οι οποίοι πιστεύουν για λίγο, και σε καιρό πειρασμού αποστατούν.

Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

¹³ Ἐκεῖνοι δὲ ποὺ ἔπεσαν εἰς τὸ πετρῶδες ἔδαφος, εἶναι οἱ ἄνθρωποι ποὺ ὅταν ἀκούσουν, δέχονται μὲ χαρὰν τὸν λόγον ἀλλὰ δὲν ἔχουν ρίζαν· προσωρινῶς πιστεύουν καὶ τὸν καιρὸν τῆς δοκιμασίας ἀπομακρύνονται.

Cata Lucan Evanghelion ke e Praxis ton Apostolon 1859 (Frangochiatika)

¹³ I dhe epi tis petras ine ekini itines otan acusosi, meta charas dhechonde ton loghon: ke uti rizan dhen echusin: itines pros keron pistevusi, ke en kerò pirazmù apostatusi.

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹³ Οι σπόροι που έπεσαν στο πετρώδες έδαφος, είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν το λόγο, τον δέχονται με χαρά, δεν έχουν όμως ρίζα· γι’ αυτό πιστεύουν για λίγο διάστημα και, όταν έρθει ο καιρός της δοκιμασίας, απομακρύνονται.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹³ Οι σπόροι που έπεσαν στο πετρώδες έδαφος, είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν το λόγο, τον δέχονται με χαρά, δεν έχουν όμως ρίζα· γι’ αυτό πιστεύουν για λίγο διάστημα και, όταν έρθει ο καιρός της δοκιμασίας, απομακρύνονται.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

¹³ οι δε επι της πετρας οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν οι προς καιρον πιστευουσιν και εν καιρω πειρασμου αφιστανται

Κατά Λουκάν 8:13 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Μάρκον 6:20

γιατί ο Ηρώδης φοβόταν τον Ιωάννη, επειδή ήξερε πως είναι άνθρωπος δίκαιος και άγιος, και τον επιτηρούσε. Μάλιστα, πολλά απ’ όσα άκουγε απ’ αυτόν τα εφάρμοζε και τον άκουγε ευχαρίστως.

Κατά Λουκάν 8:12

Oι σπόροι που έπεσαν στην άκρη του δρόμου είναι εκείνοι που άκουσαν, αλλ’ έρχεται κατόπιν ο διάβολος και αφαιρεί το λόγο από τις καρδιές τους, για να μην πιστέψουν και σωθούνε.

Κατά Λουκάν 8:14

Oι σπόροι επίσης που έπεσαν πάνω στα αγκάθια, είναι εκείνοι που άκουσαν, αλλά επειδή ζουν κάτω από μέριμνες και πλούτο και απολαύσεις της ζωής, καταπνίγονται και δεν καρποφορούν.

Κατά Ιωάννην 15:2

Κάθε κλήμα φυτεμένο σ’ εμένα που δεν καρποφορεί, το ξεριζώνει. Kαι κάθε κλήμα που καρποφορεί, το καθαρίζει για να δώσει περισσότερο καρπό.

Κατά Ιωάννην 15:6

Aν κάποιος δεν παραμείνει ενωμένος μαζί μου, αυτός βρίσκεται πεταμένος έξω σαν το ξεραμένο κλήμα. Kι αυτά τα μαζεύουν, βέβαια, και τα βάζουν στη φωτιά και καίγονται.

Κατά Ιωάννην 5:35

Eκείνος ήταν το λυχνάρι που άναβε και φώτιζε, κι εσείς θελήσατε να βρείτε προσωρινή αγαλλίαση στο φως του».

Προς Κορινθίους Α' 13:2

Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε.

Προς Κορινθίους Α' 15:2

Mέσω του οποίου και σώζεστε, αν φυσικά το κατέχετε έτσι όπως σας το μετέδωσα, εκτός πια αν πιστέψατε άσκοπα.

Προς Γαλάτας 3:1

Ανόητοι Γαλάτες! Ποιος σας μάτιασε, ώστε να μην πείθεστε στην αλήθεια, εσείς, που μπροστά στα μάτια σας δημόσια περιγράφηκε ο Χριστός σταυρωμένος;

Προς Γαλάτας 3:4

Tόσα που δοκιμάσατε πήγαν όλα χαμένα; Aν, βέβαια, πήγαν χαμένα.

Προς Εφεσίους 3:17

να κατοικήσει ο Χριστός διά της πίστης μέσα στις καρδιές σας· να είστε ριζωμένοι και θεμελιωμένοι στην αγάπη,

Προς Κολοσσαείς 1:23

αν βέβαια εξακολουθήσετε να μένετε θεμελιωμένοι και σταθεροί στην πίστη και δεν μετακινείστε από την ελπίδα του Ευαγγελίου που ακούσατε, και το οποίο κηρύχτηκε για ολόκληρη την ανθρωπότητα που βρίσκεται κάτω από τον ουράνιο θόλο, του οποίου και έγινα υπηρέτης εγώ, ο Παύλος.

Προς Κολοσσαείς 2:7

Nα παραμένετε ριζωμένοι σ’ αυτόν και να χτίζετε τη ζωή σας πάνω του και να βεβαιώνεστε όλο και περισσότερο για την πίστη σας και να αυξάνεστε σ’ αυτήν, όπως διδαχτήκατε, εκφράζοντας την ευχαριστία σας στον Θεό.

Προς Θεσσαλονικείς Α' 3:5

Γι’ αυτό κι εγώ, επειδή δεν άντεξα περισσότερο, έστειλα να μάθω για την πίστη σας, μήπως και κατόρθωσε να σας ρίξει στον πειρασμό αυτός που κατ’ επάγγελμα πειράζει, και πήγε έτσι χαμένος ο κόπος μας.

Α' Προς Τιμόθεον 1:19

διατηρώντας την πίστη και την αγαθή συνείδηση. Αυτή τη συνείδηση μερικοί την απώθησαν και ναυάγησαν σε σχέση με την πίστη.

Προς Εβραίους 10:39

Οπωσδήποτε όμως, εμείς δεν είμαστε απ’ αυτούς που οπισθοχωρούν, ώστε να χαθούμε, αλλά είμαστε απ’ αυτούς που ζουν με πίστη για τη διαφύλαξη της ψυχής μας.

Ιακώβου 2:26

Στην πραγματικότητα λοιπόν, όπως ακριβώς το σώμα χωρίς το πνεύμα είναι νεκρό, έτσι και η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή.

Β' Πέτρου 2:20

Γιατί, αν, ενώ έχουν αποχωριστεί από τα μολύσματα του κόσμου χάρη στη σωστή γνώση του Κυρίου και Σωτήρα Ιησού Χριστού, εμπλέκονται πάλι σ’ αυτά με αποτέλεσμα να νικιούνται, τότε τα στερνά τους έχουν γίνει χειρότερα από τα πρώτα.

Β' Πέτρου 2:22

Έτσι, σ’ αυτούς έχει βρει την εφαρμογή της η αλήθεια που κρύβει η παροιμία: «O σκύλος επέστρεψε στο ίδιο του το ξέρασμα», όπως και: «Tο γουρούνι, αφού λούστηκε, κύλησε ξανά στο βούρκο»!

Α' Ιωάννου 2:19

Από ανάμεσά μας ξεφύτρωσαν, αλλά δεν ανήκαν σ’ εμάς. Γιατί, αν πραγματικά ανήκαν σ’ εμάς, θα είχαν παραμείνει μαζί μας. Έφυγαν όμως, έτσι ώστε να αποκαλυφτούν ότι δεν είναι όλοι από μας.

Ιούδα 1:12

Oι άνθρωποι αυτοί αποτελούν κηλίδες στα αδελφικά τραπέζια σας, καθώς συντρώνε αδίστακτα μαζί σας. Δε νοιάζονται παρά μόνο για τον εαυτό τους. Είναι σύννεφα χωρίς βροχή, που τα παρασέρνουν οι άνεμοι. Είναι άκαρπα φθινοπωρινά δέντρα, δυο φορές πεθαμένα! Ξεριζωμένα!