Προς Ρωμαίους 1:14 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

¹⁴ Εἰς τοὺς Ἕλληνας καὶ τοὺς μὴ Ἕλληνας, εἰς τοὺς σοφοὺς καὶ τοὺς ἀμορφώτους εἶμαι χρεώστης.

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

¹⁴ Eίμαι χρεώστης και απέναντι σε Έλληνες και απέναντι σε βάρβαρους, και σε σοφούς και σε άσοφους·

Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

¹⁴ Διότι έχω το χρέος εγώ να κηρύξω και σε Έλληνες και σε αλλόφυλους, και σε μορφωμένους και σε αμόρφωτους.

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹⁴ Γιατί αισθάνομαι πως έχω αυτό το χρέος προς όλους, πολιτισμένους κι απολίτιστους, μορφωμένους κι αμόρφωτους.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹⁴ Γιατί αισθάνομαι πως έχω αυτό το χρέος προς όλους, πολιτισμένους κι απολίτιστους, μορφωμένους κι αμόρφωτους.

Textus Receptus (Scrivener 1894)

¹⁴ ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφειλετης ειμι

Textus Receptus (Elzevir 1624)

¹⁴ ελλησιν τε και βαρβαροις σοφοις τε και ανοητοις οφειλετης ειμι

Προς Ρωμαίους 1:14 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Ματθαίον 11:25

Κατ᾽ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἔλαβε τὸν λόγον ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε, «Σὲ δοξάζω Πατέρα, Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, διότι ἔκρυψες αὐτὰ ἀπὸ σοφοὺς καὶ εὐφυεῖς καὶ τὰ ἐφανέρωσες σὲ νήπια.

Κατά Λουκάν 10:21

Ἐκείνην τὴν ὥραν αἰσθάνθηκε ὁ Ἰησοῦς μέσα του ἀγαλλίασιν καὶ εἶπε, «Σὲ δοξάζω, Πατέρα, Κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, διότι ἔκρυψες αὐτὰ ἀπὸ σοφοὺς καὶ εὐφυεῖς καὶ τὰ ἐφανέρωσες σὲ νήπια. Ναί, Πατέρα, διότι αὐτὸ ἦτο τὸ θέλημά σου.

Πράξεις Αποστόλων 22:21

Καὶ αὐτὸς μοῦ εἶπε, «Πήγαινε, διότι ἐγὼ θὰ σὲ στείλω μακρυὰ εἰς ἐθνικούς».

Πράξεις Αποστόλων 28:2

Οἱ ἰθαγενεῖς μᾶς φέρθηκαν μὲ ἀσυνήθη εὐγένειαν. Μᾶς πῆραν ὅλους κοντὰ σὲ μιὰ φωτιὰ ποὺ εἶχαν ἀνάψει ἐπειδὴ εἶχε ἀρχίσει νὰ βρέχῃ καὶ ἔκανε κρῦο.

Πράξεις Αποστόλων 28:4

Ὅταν οἱ ἰθαγενεῖς εἶδαν τὸ φίδι νὰ κρέμεται ἀπὸ τὸ χέρι του, ἔλεγαν μεταξύ τους: «Ἐξάπαντος φονηὰς πρέπει νὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος αὐτός, ἀφοῦ ἐνῷ ἐξέφυγε ἀπὸ τὴν θάλασσαν, ἡ θεία δίκη δὲν τὸν ἄφησε νὰ ζήσῃ».

Πράξεις Αποστόλων 9:15

Ἀλλ᾽ ὁ Κύριος τοῦ εἶπε, «Πήγαινε γιατὶ αὐτὸς εἶναι ὄργανον ἐκλογῆς μου, διὰ νὰ φέρῃ τὸ ὄνομά μου ἐνώπιον ἐθνῶν καὶ βασιλέων καὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν.

Προς Ρωμαίους 1:22

Ἐνῷ ἔλεγαν ὅτι εἶναι σοφοί, ἔγιναν μωροὶ

Προς Ρωμαίους 11:25

Δὲν θέλω νὰ ἀγνοῆτε, ἀδελφοί, τὸ μυστικὸ αὐτό, διὰ νὰ μὴ θεωρῆτε τοὺς ἑαυτούς σας σοφούς, ὅτι δηλαδὴ ἔπεσεν ἐν μέρει ἀναισθησία ἐπὶ τῶν Ἰσραηλιτῶν, ἕως ὅτου εἰσέλθῃ ὁ πλήρης ἀριθμὸς τῶν ἐθνικῶν

Προς Ρωμαίους 12:16

Μεταξύ σας νὰ ἔχετε τὸ αὐτὸ φρόνημα. Νὰ μὴ εἶσθε ὑψηλόφρονες, ἀλλὰ νὰ συναναστρέφεσθε τοὺς ταπεινούς. Μὴ θεωρῆτε τοὺς ἑαυτούς σας σοφούς.

Προς Ρωμαίους 13:8

Σὲ κανένα νὰ μὴ χρωστᾶτε τίποτε, παρὰ τὸ νὰ ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἄλλον ἔχει ἐκπληρώσει τὸν νόμον,

Προς Ρωμαίους 16:19

Ἡ ὑπακοή σας ἔγινε γνωστὴ εἰς ὅλους. Χαίρω λοιπὸν γιὰ σᾶς, ἀλλὰ θέλω νὰ εἶσθε σοφοὶ γιὰ ὅ,τι εἶναι καλό, καὶ ἀκέραιοι εἰς τὸ κακό.

Προς Ρωμαίους 8:12

Ἄρα λοιπόν, ἀδελφοί, εἴμεθα χρεῶσται ὄχι εἰς τὴν σάρκα, διὰ νὰ ζοῦμε ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν τῆς σαρκός,

Προς Κορινθίους Α' 14:11

Ἐὰν λοιπὸν δὲν ξέρω τὴν σημασίαν τῆς φωνῆς, τότε θὰ εἶμαι δι᾽ ἐκεῖνον ποὺ μιλεῖ ἕνας ξένος, καὶ ἐκεῖνος ποὺ μιλεῖ ξένος δι᾽ ἐμέ.

Προς Κορινθίους Α' 14:16

Διότι ἐὰν μὲ τὸ πνεῦμα δοξολογῇς τὸν Θεόν, τότε πῶς ἐκεῖνος ποὺ κατέχει τὴν θέσιν τοῦ ἁπλοϊκοῦ θὰ πῇ τὸ Ἀμὴν διὰ τὴν εὐχαριστίαν σου, ἀφοῦ δὲν ξέρει τί λέγεις;

Προς Κορινθίους Α' 2:13

Γι᾽ αὐτὰ μιλᾶμε, ὄχι μὲ λόγους ποὺ μᾶς τοὺς ἐδίδαξε ἀνθρώπινη σοφία, ἀλλὰ μὲ λόγους ποὺ τοὺς ἐδίδαξε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἑρμηνεύοντες πνευματικὰ πράγματα εἰς πνευματικοὺς ἀνθρώπους.

Προς Κορινθίους Α' 3:18

Κανεὶς ἂς μὴ ἀπατᾷ τὸν ἑαυτόν του. Ἐὰν κανεὶς μεταξύ σας φαντάζεται τὸν ἑαυτόν του σοφόν, κατὰ τὸν κόσμον τοῦτον, ἂς γίνῃ μωρός, διὰ νὰ γίνῃ σοφός.

Προς Κορινθίους Β' 10:12

Διότι δὲν τολμᾶμε νὰ ταξινομήσωμεν ἢ νὰ συγκρίνωμεν τοὺς ἑαυτούς μας μὲ μερικούς, οἱ ὁποῖοι συνιστοῦν τοὺς ἑαυτούς των, ἀλλ᾽ ὅταν μετροῦν τοὺς ἑαυτούς των μὲ τοὺς ἑαυτούς των καὶ κάνουν σύγκρισιν τοῦ ἑαυτοῦ των πρὸς τὸν ἑαυτόν των, δὲν ἔχουν νόησιν.

Προς Κορινθίους Β' 11:19

Διότι εὐχαρίστως ἀνέχεσθε τοὺς ἀνοήτους, σεῖς ποὺ εἶσθε φρόνιμοι.

Προς Κολοσσαείς 3:11

Τώρα δὲν ὑπάρχει πλέον Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτμημένος καὶ ἀπερίτμητος, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ ὁ Χριστὸς εἶναι τὰ πάντα καὶ εἰς πάντας.

Β' Προς Τιμόθεον 2:10

Διὰ τοῦτο τὰ ὑπομένω ὅλα πρὸς χάριν τῶν ἐκλεκτῶν τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ τύχουν καὶ αὐτοὶ τῆς σωτηρίας ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν μὲ δόξαν αἰώνιον.

Προς Τίτον 3:3

Διότι κάποτε ἤμαστε καὶ ἐμεῖς ἀνόητοι, ἐπλανώμεθα, ἤμαστε δοῦλοι ἐπιθυμιῶν καὶ διαφόρων ἡδονῶν, ἐζούσαμε εἰς τὴν κακίαν καὶ τὸν φθόνον, ἄξιοι μίσους καὶ ἐμισούσαμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον.