Κατά Λουκάν 12:42 - Η Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν

⁴² Ὁ Κύριος εἶπε, «Ποιός ἆραγε εἶναι ὁ ἔμπιστος καὶ φρόνιμος οἰκονόμος, τὸν ὁποῖον ὁ κύριος θὰ τοποθετήσῃ ἐπὶ κεφαλῆς τῶν ὑπηρετῶν του, διὰ νὰ τοὺς δίνῃ τὴν κανονισμένην μερίδα τροφῆς εἰς τὴν κατάλληλη ὥρα;

Περισσότερες εκδόσεις

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

⁴² Kαι ο Kύριος είπε: Ποιος είναι, λοιπόν, ο πιστός οικονόμος, και φρόνιμος, τον οποίο ο κύριός του θα τον τοποθετήσει επάνω στους υπηρέτες του, για να δίνει τη διορισμένη τροφή στον ανάλογο καιρό;

Νεοελληνική Μετάφραση Λόγου

⁴² «Ποιος, λοιπόν, είναι ο πιστός και φρόνιμος διαχειριστής, που ο κύριός του θα τον βάλει υπεύθυνο πάνω στο υπηρετικό προσωπικό του, για να τους παρέχει τη σωστή αναλογία τροφής που χρειάζονται στις κατάλληλες ώρες;

Cata Lucan Evanghelion ke e Praxis ton Apostolon 1859 (Frangochiatika)

⁴² Ke o Kirios ipe, Tis lipon ine o pistos iconomos ke fronimos, ton opion theli catastisi o Kirios aftu epi ton ipiretòn aftu, dhia na dhidhi en kerò tin dhiorizménin trofin?

Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁴² Κι ο Κύριος απάντησε: «Ποιος είναι ο έμπιστος και συνετός δούλος, που ο κύριός του θα τον αφήσει επιστάτη των υπηρετών του, για να τους μοιράζει την αμοιβή τους την κατάλληλη στιγμή;

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

⁴² Κι ο Κύριος απάντησε: «Ποιος είναι ο έμπιστος και συνετός δούλος, που ο κύριός του θα τον αφήσει επιστάτη των υπηρετών του, για να τους μοιράζει την αμοιβή τους την κατάλληλη στιγμή;

Textus Receptus (Scrivener 1894)

⁴² ειπεν δε ο κυριος τις αρα εστιν ο πιστος οικονομος και φρονιμος ον καταστησει ο κυριος επι της θεραπειας αυτου του διδοναι εν καιρω το σιτομετριον

Κατά Λουκάν 12:42 Σταυροειδείς Αναφορές

Κατά Ματθαίον 13:52

Καὶ ἐκεῖνος τοὺς εἶπε, «Διὰ τοῦτο κάθε γραμματεύς, ὁ ὁποῖος ἐδιδάχθηκε τὰ περὶ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, μοιάζει μὲ ἄνθρωπον οἰκοδεσπότην, ὁ ὁποῖος βγάζει ἀπὸ τὸν θησαυρόν του καινούργια πράγματα καὶ παληά».

Κατά Ματθαίον 20:8

Ὅταν ἐβράδυασε λέγει ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελιοῦ εἰς τὸν ἐπίτροπόν του, «Φώναξε τοὺς ἐργάτας καὶ δῶσέ τους τὸ ἡμερομίσθιον, ἀφοῦ ἀρχίσῃς ἀπὸ τοὺς τελευταίους μέχρι τῶν πρώτων».

Κατά Λουκάν 12:43

Μακάριος εἶναι ὁ δοῦλος ἐκεῖνος πού, ὅταν ἔλθῃ ὁ κύριος, θὰ τὸν βρῇ νὰ κάνῃ τὸ ἔργον του.

Κατά Λουκάν 7:13

Μόλις ὁ Κύριος τὴν εἶδε, τὴν σπλαγχνίσθηκε καὶ τῆς εἶπε, «Μὴν κλαῖς».

Κατά Λουκάν 7:19

Καὶ ὁ Ἰωάννης προσκάλεσε δύο ἀπὸ τοὺς μαθητάς του, καὶ τοὺς ἔστειλε εἰς τὸν Ἰησοῦν νὰ τοῦ ποῦν, «Σὺ εἶσαι ἐκεῖνος ποὺ μέλλει νὰ ἔλθῃ ἢ ἄλλον νὰ περιμένωμεν;».

Πράξεις Αποστόλων 20:28

Προσέχετε λοιπὸν τοὺς ἑαυτούς σας καὶ ὁλόκληρον τὸ ποίμνιον, εἰς τὸ ὁποῖον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σᾶς ἐτοποθέτησε ἐπισκόπους, διὰ νὰ ποιμαίνετε τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ἀπέκτησε μὲ τὸ δικό του αἷμα.

Α' Προς Τιμόθεον 3:15

μήπως βραδύνω, διὰ νὰ ξέρῃς πῶς πρέπει νὰ συμπεριφέρεται κανεὶς εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωντανοῦ, ὁ στύλος καὶ τὸ στήριγμα τῆς ἀληθείας.

Α' Προς Τιμόθεον 5:17

Οἱ πρεσβύτεροι οἱ ὁποῖοι εἶναι καλοὶ προϊστάμενοι, πρέπει νὰ κρίνωνται ἄξιοι διπλῆς τιμῆς, μάλιστα ἐκεῖνοι ποὺ κοπιάζουν μὲ τὸ κήρυγμα καὶ τὴν διδασκαλίαν,

Β' Προς Τιμόθεον 4:2

κήρυξε τὸν λόγον, ἐπίμενε εἰς κατάλληλον καὶ ἀκατάλληλον καιρόν, ἔλεγξε, ἐπιτίμησε, ἐνθάρρυνε μὲ κάθε μακροθυμίαν καὶ διδασκαλίαν.

Προς Τίτον 1:7

Διότι ὁ ἐπίσκοπος, ὡς ὑπηρέτης τοῦ Θεοῦ, δὲν πρέπει νὰ ἔχῃ καμμίαν κατηγορίαν, νὰ μὴν εἶναι αὐθάδης, οὔτε ὀργίλος, οὔτε μέθυσος, οὔτε βίαιος, οὔτε αἰσχροκερδής,

Προς Εβραίους 13:17

Νὰ ὑπακούετε καὶ νὰ ὑποτάσσεσθε εἰς τοὺς προϊσταμένους σας, διότι αὐτοὶ ἀγρυπνοῦν διὰ τὰς ψυχάς σας, σὰν ἄνθρωποι ποὺ θὰ δώσουν λόγον γιὰ σᾶς. Ἂς κάνουν αὐτὸ μὲ χαρὰν καὶ ὄχι ἀναστενάζοντες, πρᾶγμα ποὺ δὲν θὰ ἦτο πρὸς τὸ συμφέρον σας.

Προς Εβραίους 13:7

Νὰ θυμᾶσθε τοὺς προϊσταμένους σας, οἱ ὁποῖοι σᾶς ἐκήρυξαν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. Ἐξετάζετε τὴν ἔκβασιν τῆς ζωῆς των καὶ μιμεῖσθε τὴν πίστιν των.

Προς Εβραίους 3:5

Καὶ ὁ μὲν Μωϋσῆς ἦτο πιστὸς εἰς ὅλον τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ σὰν δοῦλος, διὰ νὰ δώσῃ μαρτυρίαν δι᾽ ὅσα θὰ ἐλαλοῦντο,

Α' Πέτρου 4:10

ὁ καθένας, ἀνάλογα πρὸς τὸ χάρισμα ποὺ ἔλαβε, ἂς τὸ χρησιμοποιῇ εἰς ἀμοιβαίαν ἀγάπην σὰν καλοὶ διαχειρισταὶ τῆς ποικίλης χάριτος τοῦ Θεοῦ.