Ιώβ 32:2 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

² Θύμωσε όμως ο Ελιού, γιος του Βαραχιήλ κι απόγονος του Βουζ, από την οικογένεια του Ραμ, γιατί ο Ιώβ είχε φτάσει να θεωρεί τον εαυτό του πιο δίκαιον κι από το Θεό.

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

² TOTE, άναψε o θυμός τoύ Eλιoύ, γιoυ τoύ Bαραχιήλ, τoυ Boυζίτη, από τη συγγένεια τoυ Aράμ· o θυμός τoυ άναψε ενάντια στoν Iώβ, επειδή δικαίωνε τoν εαυτό τoυ μάλλoν, παρά τoν Θεό.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

² Θύμωσε όμως ο Ελιού, γιος του Βαραχιήλ κι απόγονος του Βουζ, από την οικογένεια του Ραμ, γιατί ο Ιώβ είχε φτάσει να θεωρεί τον εαυτό του πιο δίκαιον κι από το Θεό.

Ιώβ 32:2 Σταυροειδείς Αναφορές

Γένεσις 22:21

Τον Ουτς, που ήταν πρωτότοκος, τον αδερφό του το Βουζ και τον Κεμουήλ, γενάρχη των Αραμαίων,

Ιώβ 10:3

Υπάρχει λόγος να με βασανίζεις; Να ’χεις στην καταφρόνια το έργο που δημιούργησες και να ευνοείς τα σχέδια των ασεβών;

Ιώβ 15:5

Τα λόγια σου τα υπαγορεύει η ανομία σου κι ας βρίσκεις τόσες πονηριές την αμαρτία σου ν’ αρνιέσαι.

Ιώβ 22:5

Όχι γι’ αυτό, αλλά επειδή μεγάλη είν’ η κακία σου κι οι ανομίες οι δικές σου δε μετριούνται.

Ιώβ 27:2

Μα τον αληθινό Θεό, τον Παντοδύναμο, που αρνείται να μου δώσει δίκιο και μου πικραίνει τη ζωή!

Ιώβ 27:5

Ποτέ μου εγώ δε θα σας δώσω δίκιο· κι ως του θανάτου μου τη μέρα θα επιμένω πως είμαι αθώος.

Ιώβ 27:6

Το δίκιο μου υποστηρίζω και δε σκοπεύω να παραιτηθώ· μες στη ζωή μου ολάκερη για τίποτα δε με κατηγορεί η συνείδησή μου.

Ιώβ 30:21

Έγινες ανελέητος για μένα και με χτυπάς με της γροθιάς σου όλη τη δύναμη.

Ιώβ 32:3

Αλλά θύμωσε και με τους τρεις φίλους του Ιώβ, γιατί δεν έβρισκαν τι να του απαντήσουν, για να του αποδείξουν την ενοχή του.

Ιώβ 33:8

Στ’ αυτιά μου αντηχεί ο ήχος της φωνής σου, όταν αυτά τα λόγια επαναλαμβάνεις:

Ιώβ 35:2

Νομίζεις πως είναι σωστό να θέλεις μπροστά στο Θεό να βγεις αθώος;

Ιώβ 40:8

Θέλεις στ’ αλήθεια ν’ αποδείξεις πως είμαι άδικος, πως εγώ κάνω λάθος κι εσύ λες το σωστό;

Κατά Μάρκον 3:5

Κι αφού έριξε σ’ όλους μια ματιά με οργή, λυπημένος πολύ για την πώρωση της καρδιάς τους, λέει στον άνθρωπο: «Τέντωσε το χέρι σου». Εκείνος το τέντωσε, κι έγινε καλά το χέρι του σαν το άλλο.

Κατά Λουκάν 10:29

Εκείνος όμως, θέλοντας να δικαιολογήσει τον εαυτό του, είπε στον Ιησού: «Και ποιος είναι ο πλησίον μου;»

Προς Εφεσίους 4:26

Όταν οργίζεστε, μη φτάνετε ως την αμαρτία· η δύση του ήλιου ας μη σας βρίσκει ακόμα οργισμένους.