Ιώβ 17:14 - Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹⁴ Τον κρύο τάφο λέω πατέρα μου, μητέρα κι αδερφές μου, τα σκουλήκια.

H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)

¹⁴ Bόησα πρoς τη φθoρά: Eίσαι πατέρας μoυ· πρoς τo σκoυλήκι: Eίσαι μητέρα μoυ και αδελφή μoυ.

Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)

¹⁴ Τον κρύο τάφο λέω πατέρα μου, μητέρα κι αδερφές μου, τα σκουλήκια.

Ιώβ 17:14 Σταυροειδείς Αναφορές

Ιώβ 13:28

Καθώς το σάπιο ξύλο καταστρέφομαι, σαν ρούχο σκοροφαγωμένο.

Ιώβ 19:26

Τώρα που ’χει κουρελιαστεί το δέρμα μου και σάρκα δεν υπάρχει πια πάνω στα κόκαλά μου, τώρα θέλω να δω το Θεό.

Ιώβ 21:26

Κι οι δυο στο χώμα βρίσκονται θαμμένοι· στρατιές σκουλήκια τούς σκεπάζουν και τους δύο.

Ιώβ 24:20

Τον λησμονάει ακόμα κι η ίδια του η μάνα και γίνεται των σκουληκιών τροφή. Κανένας πια για κείνον δε μιλάει. Έτσι σαν δέντρο η αδικία έχει κοπεί.

Ιώβ 25:6

Τι ’ναι, λοιπόν, μπρος στο Θεό ο άνθρωπος ο τιποτένιος; τι ’ναι στα μάτια του αυτό το σκουληκάκι;

Ιώβ 30:30

Μαύρισε πια το δέρμα μου και ξεκολλά από πάνω μου· τα κόκαλά μου ο πυρετός τα καίει.

Ιώβ 7:5

Σκουλήκια και κατάξερες πληγές σκεπάζουνε το σώμα μου· το δέρμα μου σκίζεται και πυορροεί.

Ησαΐας 14:11

Το μεγαλείο σου κατέβηκε στον άδη αντάμα με το θόρυβο των μουσικών οργάνων σου. Είναι η σήψη στρώμα σου και τα σκουλήκια σκέπασμά σου.

Προς Κορινθίους Α' 15:42

Το ίδιο θα συμβεί και με την ανάσταση των νεκρών: Όταν το σώμα σαν το σπόρο μπαίνει στη γη, είναι φθαρτό· θα αναστηθεί όμως άφθαρτο.