Προς Φιλιππησίους 3:19 - Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)19 Το τέλος τους θα είναι η καταστροφή, θεός τους είναι η κοιλιά τους και καυχώνται για πράγματα, για τα οποία θα έπρεπε να ντρέπονται. Οι σκέψεις τους είναι προσκολλημένες στα επίγεια. Δείτε το κεφάλαιοΠερισσότερες εκδόσειςH Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos)19 το τέλος των οποίων είναι η απώλεια, των οποίων ο Θεός είναι η κοιλιά, και η δόξα τους μέσα στη ντροπή τους, οι οποίοι φρονούν τα επίγεια. Δείτε το κεφάλαιοΝεοελληνική Μετάφραση Λόγου19 που το τέλος τους είναι ο χαμός. Αυτών των ανθρώπων ο θεός είναι η κοιλιά τους και τα αίσχη τους είναι το καύχημά τους! Είναι αυτοί που η προσοχή τους είναι στραμμένη στα γήινα πράγματα. Δείτε το κεφάλαιοΗ Καινή Διαθήκη του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού κατά νεοελληνικήν απόδοσιν19 τῶν ὁποίων τὸ τέλος θὰ εἶναι ἡ ἀπώλεια, ὁ θεός τους εἶναι ἡ κοιλιά, καυχῶνται διὰ τὴν καταισχύνην τους, ἡ σκέψις τους εἶναι εἰς τὰ γήϊνα πράγματα. Δείτε το κεφάλαιοΗ Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη)19 Το τέλος τους θα είναι η καταστροφή, θεός τους είναι η κοιλιά τους και καυχώνται για πράγματα, για τα οποία θα έπρεπε να ντρέπονται. Οι σκέψεις τους είναι προσκολλημένες στα επίγεια. Δείτε το κεφάλαιοTextus Receptus (Scrivener 1894)19 ων το τελος απωλεια ων ο θεος η κοιλια και η δοξα εν τη αισχυνη αυτων οι τα επιγεια φρονουντες Δείτε το κεφάλαιο |
Υπήρχαν όμως και ψευδοπροφήτες ανάμεσα στους Ισραηλίτες, όπως κι ανάμεσά σας θα υπάρξουν ψευδοδιδάσκαλοι. Οι άνθρωποι αυτοί θα διασπείρουν στην κοινότητά σας αιρετικές διδασκαλίες που οδηγούν στην απώλεια, και θ’ απαρνούνται τον Κύριο, που τους ελευθέρωσε από την αμαρτία· έτσι θα φέρνουν πάνω τους γρήγορα την καταστροφή.
Αφορμή μού δίνουν μερικοί άνθρωποι, που παρεισέφρυσαν ανάμεσά σας. Οι ασεβείς αυτοί μετατρέπουν τη σωτήρια χάρη του Θεού σε κάθε λογής ασέλγεια, και δεν παραδέχονται ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο μοναδικός αφέντης και Κύριός μας. Από παλιά οι Γραφές είχαν προαναγγείλει την καταδίκη που τους περιμένει.
Θα κάνουμε αυτά που έχουμε πει: Θα προσφέρουμε θυμίαμα στη Βασίλισσα του Ουρανού και σπονδές, όπως κάναμε εμείς κι οι πρόγονοί μας, οι βασιλιάδες μας και οι άρχοντές μας στις πόλεις του βασιλείου του Ιούδα και στα σοκάκια της Ιερουσαλήμ. Τότε χορταίναμε ψωμί, περνούσαμε καλά και τίποτε κακό δεν μας συνέβαινε.