11 أَوَاڒ-أَ ينُو وَار يقَّار شَا رزُّوْغ شَان ڒْحَاجث؛ لَّا، نش ڒمْذغ اَذ قنْعغ مَامّش مَا دْجَانْت ظُّرُوْف ينُو.
عَاوذ سّقْسَان-ث ڒْعَسْكَار نَّان-اَس: "ئِي نشِّين مِين غَا نݣّ؟" ينَّا-ٱسن يَحْيَى: "وَار تْكسِّيم بُو تْمنْيَاث س بسِّيف. وَار زْنُوْزَام حَدّ خ ڒْبَاطڒ. قنْعم س مِين ثْربْحم."
خدّْمغ، شَّاثغ تَمَارَا، تْنُوْسغ اَطَّاس ن دْجِيَاڒِي بْڒَا يضص. فُوْذغ دْجُوْزغ، قِّيمغ اَطَّاس ن ثْوَاڒَاثِين بْڒَا لْمَكْلَا. ثْنقّ-اَيِي ثسْمض اَرُّوْض ينُو ذ ؤُقْلِيل.
نشِّين نتْوَازيَّار وَلَكِن ڒبْدَا نفَرّح؛ نشِّين ذ يپُـوْبْرِيثن نْسرْبَاح اَطَّاس ن يِوْذَان؛ وَار غَارْنغ وَالُو وَلَكِن غَارْنغ كُڒْشِي.
أَقَا ثسْنم اَرْضَا ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح. تُوْغَا نتَّا غَارس كُڒْشِي، وَلَكِن عْلَاحْسَاب نشِّين يسْمح ذِي كُڒْشِي مَانَاينِّي بَاش اَغَارْنغ يِيڒِي كُڒْشِي س مَانَاينِّي إِي ذِي يسْمح.
أَربِّـي نتَّا يزمَّر اَكنِّيو يسْفيّض س لْبَرَاكَا بَاش اَتَاف ڒبْدَا اَغَارْوم يِيڒِي مِين تحْذَاجَام مَارَّا ثُمَّا اَذ تَرْنِيم اَطَّاس ذِي مَارَّا ڒْخذْمث ثَصبْحَانْت.
ذ صَّح حسّْبغ ثِمسْڒَايِين-أَ قَاع ذ ثَخْصَارْث خ سَّبَاب ن لْقِيمَا ثَمقّْرَانْت بَاش اَذ سّْنغ عِيْسَى لْمَسِيح نتَّا ذ سِيذِي. خ سَّبَاب نّس إِي خْصَرغ ثِمسْڒَايِين-أَ قَاعِين، حسْبغ-ثنْت ذ زّْبڒ بَاش اَذ ربْحغ عِيْسَى لْمَسِيح.
لِأَنَّا يمحْبَاس قِّيمن ذَايْوم ذݣ وُوْڒ. عَاوذ ثصْبَارم س ڒفْرَاحث وَامِي ذَاوم كّْسِين اَݣْڒَا نْوم، تُوْغَا تسّْنم عَاذ اَغَارْوم يِيڒِي يجّن ن وَاݣْڒَا حْسن زݣ ونّغْنِي، يتْدُوْمَان.