5 وَامِي يُوْوض عِيْسَى غَار ومْشَان نِّي، يرْفع ثِيطَّاوِين نّس يࢲْرِي-ث ينَّا-ٱس: "هْوَا-د ذغْيَا سّنِّي آ زَكِي، ئِتْخصَّا-ٱيِي نْهَارَا اَذ رَاحغ غَار ثدَّارْث نّش."
مِّيس ن بْنَاذم يُوْسَا-د حمَا اَذ يرْزُو اَذ يسنْجم يِنِّي يودَّرن."
ذِنِّي يجّن ن ورْيَاز ذ تَّاجَر زݣ يمقّْرَانن ن يعشَّارن قَّارن-اَس زَكِي.
يُوْزّڒ غَار زَّاث يݣَعّذ خ يِجّن ن ثْشجَّارْث ن ثَازَارْث ن يسمْغَان خ وبْرِيذ نِّي مَانِيس د غَا يكّ عِيْسَى حمَا اَث يࢲر.
ئِهْوَا-د ذغْيَا يرحّب زَّايس س ڒفْرَاحث.
ينَّا-ٱس نَاثْنَاهِيل إِ عِيْسَى: "مِينْزِي ذَايِي ثسّْنذ؟" ينَّا-ٱس عِيْسَى: "ࢲْرِيغ-ش سْوَادَّاي إِ ثْشجَّارْث ن ثَازَارث، قْبڒ مَا ش د يڒَاغَا فِيلِيپَّـاس."
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "ونِّي ذَايِي يتْحِبَّان، أَتَاف اَذ يخْذم زݣ وَاوَاڒ ينُو. أَث يحِبّ بَابَا، أَ نْرَاح غَارس نش ذ بَابَا، غَارس إِي غَا نزْذغ.
فَا نشِّين إِݣ يخدّْمن اَك أَربِّـي نْتتَّار إِ كنِّيو نقَّار-اَوم: مَاشِي اَذ تْقبّْڒم اَرْضَا ن أَربِّـي وَار زَّايس ثْخدّْمم شَا.
حمَا لْمَسِيح اَذ يزْذغ ذݣ وُوْڒَاون نْوم س لْإِيمَان. تتَّارغ إِ أَربِّـي عَاوذ اَذ تْوَاࢲُّوْم اَذ تُوْوْثم مْلِيح يࢲوْرَان ذݣ وشَاڒ ن ڒمْحِبّث
وَار تتُّوْث شَا اَذ تْرحّْبم زِي مِدّن مِينْزِي ڒبْعَاض إِي ݣِّين مَانَاينِّي تْرحَّابن زِي لْمَلَائِكَاث بْڒَا مَا ثنْت سّْنن.
قَا نش بدّغ زَّاث إِ ثوَّارْث سْقرْقُوْبغ. مڒَا يسْڒَا شَان يجّن إِ ثْمِيجَّا ينُو قَا اَذ يرْزم ثَوَّارْث، أَتَاف اَغَارس اَذْفغ اَكِذس شّغ اَكِذِي يشّ.