7-8 ثُوْسَا-د يشْت ن ثمْغَارث زِي سَمَارْيَا اَذ تَايم اَمَان. ئِمحْضَارن ن عِيْسَى نِثْنِي تُوْغَا رُوْحن غَار ثنْدِينْت اَذ سْغن مِين غَا شّن. ينَّا-ٱس عِيْسَى إِ ثمْغَارْث نِّي: "ؤُش-اَيِي اَذ سْوغ."
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: ونِّي غَا يُوْشن غِير ڒْكَاس ن وَامَان ذ اَسمَّاض إِ شَان يِجّن زݣ يمزْيَانن-أَ ڒَاحقَّاش ذ اَمحْضَار ينُو، أَتَاف اَذ يَاوِي لْأَجَار نّس وَار ث يتْضيِّيع شَا."
منْبَعْد إِ مَانَايَا يسّن عِيْسَى بلِّي كُڒْشِي يكْمّڒ، ينَّا: "أَقَايِي فُّوْذغ." س وَاوَاڒ نِّي يفّغ مِين د يُوْسِين ذِي لْكِتَاب.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "مَعْلِيك شم ثسّْنذ لْهَدِيَا ن أَربِّـي ثسّْنذ مِين عْنِيغ نش إِي ذَام يقَّارن ؤُش-اَيِي اَذ سْوغ، أَتَاف ثتَّارذ-اَيِي شم اَمَان اَذَام ؤُشغ اَمَان ن ثُوْذَارْث."
ذِنِّي اَنُو ن يَعْقُوْب. وَامِي عِيْسَى يُوْحڒ س وبْرِيذ اَݣ ؤُزْين ن نْهَار، ئِقِّيم غَار وَانُو نِّي ن يَعْقُوْب.