10 سّنِّي روّْحن يمحْضَارن.
وَلَكِن بُطْرُس يكَّر يُوْزّڒ غَار يِيفْرِي ن ونْضڒ نِّي، وَامِي يسِّيج ذِنِّي يُوْفَا ڒشْفن يمَارْس وَاحْذس. ئِرُوْح نتَّا يذْوڒ غَار ثدَّارث يتْعجّب ذِي نّفْس نّس عْلَاحْسَاب مِين يوقْعن.
أَذ د تَاس يجّن ن ڒْوقْث اَقَا ڒخُّو ثُوْسَا-د، أَذ تمْزدْجَاعم كنِّيو كُڒ يجّن زَّايْوم اَذ يروَّاح. أَذَايِي ثْسمْحم اَذ يڒِيغ وَاحْذِي، وَلَكِن وَار تِيڒِيغ شَا وَاحْذِي مِينْزِي بَابَا أَقَاث اَكِذِي.
مَرْيَم ثْبدّ غَار ثوَّارْث ن يِيفْرِي ن ونْضڒ ثقِّيم ثتْرُو. وَامِي ثتْرُو ثْسِيجّ خ يِيفْرِي ن ونْضڒ
سّنِّي يرُوْح كُڒ يجّن غَار ثدَّارث نّس.