10 ئِفكّ-يث زِي مَارَّا تَمَارَا نّس. يُوْشَا-اَس لْحِكْمَا، ئِسْعِيزّ-يث غَار فِيرْعُوْن يعْنِي اَزدْجِيذ ن مِصْرَا. ئِݣِّي-ث فِيرْعُوْن اَذ يحْكم خ مِصْرَا ذ ڒقْصَار نّس يكْمَاڒ.
أَذَايِي يسفْڒث سِيذِيثْنغ زِي مْكُڒ ثَمسْڒَايْث ذ ثَعفَّانْت اَذَايِي يسنْجم غَار ڒْمُلْك نّس يدْجَان ذݣ وجنَّا. أَغَارس ثِيڒِي لْعَظَمَا إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. آمِين.
أَقَا ثسّْنم يِنِّي يصْبَارن نْتحْسَاب-يثن غَارْسن سَّعْذ. كنِّيو ثسْڒِيم خ صّْبَار نِّي ن نَّبِي أَيُوْب، ثسّْنم مَامّش ث يبَرك سِيذِي أَربِّـي ذݣ ونݣَّارُو مِينْزِي سِيذِي أَربِّـي نتَّا ذ اَحْنِين ذ اَرَحِيم.
جَاوْبغ-ث نِّيغ-اَس: "ذ شك إِي يسّْنن آ سِيذِي." ينَّا-ٱيِي: "يِيْنَا ذ يِنِّي ينجْمن زِي ڒْمِحْنث ثَمقّْرَانْت، صبّْنن يتْشَامِّيرن نْسن س يذَامّن ن يِزْمَار اَرِّين-ثن ذ يشمْڒَاڒن.