15 ؤُڒَا ذ شك حْضَا يخف نّش زَّايس مِينْزِي نتَّا يتْعَارَّاض اَطَّاس إِ مِين نتْبشَّار.
حْضَام يخف نْوم زݣ يقْزِينن نِّي، يعْنِي يرْيَازن نِّي يتݣّن شَّرّْ يتْحجَّامن إِ بْنَاذم.
مَامّش يَانِيس ذ يَامْپْـرِيس نِّي تْعَارَّاضن إِ مُوْسَى، أَمنِّي عَاوذ ؤُڒَا ذ يرْيَازن-أَ تْعَارَّاضن إِ لْحَقِيقَا. ڒَعْقُوْرَاث نْسن عوّْجن، لْإِيمَان نْسن يخْوَا.
إِسْكَنْدر ونِّي يتْصنَّاعن نّحَّاس يضَرّ-اَيِي اَطَّاس، أَث يخدْجس أَربِّـي خ ڒفْعَايڒ نّس.
وَامِي ذَافْعغ خ يِيخف ينُو ثْوَاڒَا ثَمزْوَارُوْت ذِي لْمَحْكَامَا مَارَّا سمْحن ذَايِي ؤُڒَا ذ يجّن مَا يبدّ اَكِذِي. وَار خَاسن ت يتْحِيسِيب شَا سِيذِي أَربِّـي.